at menna lyndi

79 versir um "at menna lyndi"

Versir

Síða 1 av 2
Rómverjabrævið 5:1 Rómverjabrævið

Rættvísgjørd av trúgv hava vit tí nú frið við Gud við Harra okkara Jesusi Kristi.

17
Rómverjabrævið 5:2 Rómverjabrævið

Við Honum hava vit eisini fingið atgongd í trúnni til hesa náði, sum vit standa í, og vit rósa okkum av vón um dýrd Guds.

17
Rómverjabrævið 5:3 Rómverjabrævið

Og ikki bert tað; vit rósa okkum av trongdunum við; tí vit vita, at trongdin virkar tol,

17
Rómverjabrævið 5:4 Rómverjabrævið

tolið roynt sinni, hitt roynda sinnið vón –

17
Rómverjabrævið 5:5 Rómverjabrævið

og vónin ger ikki til skammar; tí kærleiki Guds er útheltur í hjørtum okkara við Heilaga Andanum, sum givin okkum er.

17
Galatiabrævið 5:22 Galatiabrævið

Men ávøkstur Andans er: Kærleiki, gleði, friður, langmóð, mildleiki, góðska, trúfesti,

12
Rómverjabrævið 12:21 Rómverjabrævið

Lat teg ikki vinna av hinum illa, nei, vinn hitt illa við góðum!

8
Fyrra Timoteusarbrævið 4:12 Fyrra Timoteusarbrævið

Lat ongan vanvirða teg, fyri tað at tú ert ungur! Nei, ver teimum, sum trúgva, fyridømi: Í talu, í atburði, í kærleika, í trúgv, í reinleika!

8
Fyrra Timoteusarbrævið 4:13 Fyrra Timoteusarbrævið

Ver íðin í upplestrinum, áminningini, læruni, inntil eg komi!

8
Seinna Pætursbrævið 1:5 Seinna Pætursbrævið

Leggið tykkum tí júst eina við í trúgv tykkara at vísa dygd, í dygdini kunnskap,

7
Seinna Pætursbrævið 1:6 Seinna Pætursbrævið

í kunnskapinum fráhald, í fráhaldinum tol, í tolinum gudsótta,

7
Seinna Pætursbrævið 1:7 Seinna Pætursbrævið

í gudsóttanum bróðurkærleika og í bróðurkærleikanum kærleika til øll!

7
Seinna Pætursbrævið 1:8 Seinna Pætursbrævið

Táið hetta finst hjá tykkum og eykast, letur tað tykkum ikki standa yrkisleys ella ófruktbør í kunnskapinum um Harra okkara Jesus Kristus.

7
Fyrra Tessalonikabrævið 5:18 Fyrra Tessalonikabrævið

Takkið í øllum førum – tað er vilji Guds við tykkum í Kristi Jesusi!

5
Seinna Tessalonikabrævið 3:5 Seinna Tessalonikabrævið

Harrin stýri hjørtum tykkara til kærleika Guds og tol Kristusar!

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:6 Seinna Tessalonikabrævið

Men tað boð geva vit tykkum, brøður, í navni Harra okkara Jesu Krists, at tit skulu halda tykkum burtur frá hvørjum bróður, sum livir óregluliga og ikki eftir lærdóminum, ið hann fekk frá okkum.

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:7 Seinna Tessalonikabrævið

Tit vita jú sjálvir, hvussu eigur at verða fylgt okkum eftir. Vit bóru okkum ikki óregluliga at millum tykkara;

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:8 Seinna Tessalonikabrævið

ei heldur ótu vit breyð hjá nøkrum fyri einki; nei, vit arbeiddu við stríði og møði nátt og dag fyri ongum tykkara at vera til byrði.

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:9 Seinna Tessalonikabrævið

– Ikki tí vit ikki hava rætt til tað; men vit vildu geva tykkum fyridømi í okkum sjálvum, fyri at tit skuldu fylgja okkum eftir.

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:10 Seinna Tessalonikabrævið

Longu táið vit vóru hjá tykkum, góvu vit tykkum jú hetta boð, at vil onkur ikki arbeiða, skal hann heldur ikki eta.

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:11 Seinna Tessalonikabrævið

Tí vit hoyra, at nøkur av tykkum liva óregluliga og arbeiða ikki, men fáast við slíkt, sum ikki kemur teimum við.

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:12 Seinna Tessalonikabrævið

Slíkum geva vit tað boð og áminna tey í Harranum Jesusi Kristi, at tey arbeiða still og eta sítt egna breyð.

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:13 Seinna Tessalonikabrævið

Og tit, brøður – troyttist ikki av at gera tað, sum gott er!

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:14 Seinna Tessalonikabrævið

Um onkur aktar ikki orð okkara her í brævinum, tá merkið tykkum hann – havið ongan felagsskap við hann, so hann kann skammast!

4
Seinna Tessalonikabrævið 3:15 Seinna Tessalonikabrævið

Tó skulu tit ikki rokna hann fyri fígginda, men áminna hann sum bróður.

4
Seinna Timoteusarbrævið 4:7 Seinna Timoteusarbrævið

Eg havi strítt hitt góða stríð, havi runnið skeiðið at enda, eri vorðin standandi í trúnni.

4
Seinna Timoteusarbrævið 4:8 Seinna Timoteusarbrævið

Nú liggur rættvísikransurin mær til reiðar; Harrin, hin rættvísi dómari, skal geva mær hann hin dag – og ikki bert mær, men eisini øllum, sum hava elskað opinbering Hansara.

4
Jákupsbrævið 1:2 Jákupsbrævið

Brøður mínir! Roknið tað fyri bera gleði, táið tit koma í alskyns freistingar!

4
Jákupsbrævið 1:3 Jákupsbrævið

Tit vita jú, at táið trúgv tykkara verður roynd, virkar tað tol.

4
Jákupsbrævið 1:4 Jákupsbrævið

Og latið tolið leiða til fullkomið verk, so tit kunnu vera fullkomnir og heilir, og einki vantar á hjá tykkum!

4
Jeremias 10:23 Jeremias

Eg veit, HARRI, at menniskjað ræður ikki sjálvt fyri vegi sínum, at ferðamaðurin er ikki mentur at stýra gongd síni!

3
Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

3
Fyrra Timoteusarbrævið 6:11 Fyrra Timoteusarbrævið

Men tú, maður Guds, flýggja frá hesum! Stevn eftir rættvísi, gudsótta, trúgv, kærleika, toli, spakføri!

3
Onnur Mósebók 20:12 Onnur Mósebók

Ær faðir tín og móður tína, so tú kanst fáa langt lív í landinum, ið HARRIN Gud tín gevur tær!

2
Seinna Kongabók 5:21 Seinna Kongabók

So skundaði Gehazi sær aftan á Na’aman. Táið Na’aman sá ein koma rennandi aftan á sær, leyp hann niður úr vagninum, fór ímóti honum og segði: „Veit væl við?“

2
Seinna Kongabók 5:22 Seinna Kongabók

Hann svaraði: „Ja! Men harri mín hevur sent meg við hesum boðum: „Júst nú eru tveir ungir menn úr Efra’imsfjøllum komnir til mín, tveir profetalærisveinar; lat teir fáa talent av silvuri og tvinni hátíðarklæði!““

2
Seinna Kongabók 5:23 Seinna Kongabók

Men Na’aman segði: „Ger mær tað til vildar, at tú hevur tvær talentir!“ – Og hann bað hann mikið um tað, læt síðani tvær talentir av silvuri í tveir pungar, tók tvinni hátíðarklæði og fekk tveimum tænarum sínum tað; og teir bóru tað fyri honum.

2
Seinna Kongabók 5:24 Seinna Kongabók

Men táið hann kom at hæddini, tók hann tað frá teimum og fjaldi tað í húsinum; so læt hann menninar fara, og teir fóru leið sína.

2
Seinna Kongabók 5:25 Seinna Kongabók

Sjálvur fór hann inn og steig fram fyri harra sín. Tá spurdi Elisa hann: „Hvaðani kemur tú, Gehazi?“ Hann svaraði: „Tænari tín hevur ongastaðni verið!“

2
Seinna Kongabók 5:26 Seinna Kongabók

Men hann segði við hann: „Var eg ikki í andanum hjástaddur, táið maðurin kom niður úr vagni sínum og kom ímóti tær! Er tíð nú at fáa sær silvur og fáa sær klæði, oljutrø, víngarðar, smáfæ, neyt, tænarar og arbeiðskonur!

2
Seinna Kongabók 5:27 Seinna Kongabók

– Afturfyri skal spitalska Na’amans hanga uppi í tær og eftirkomarum tínum til ævigar tíðir!“ – Og hann fór út frá honum, snjóhvítur av spitalsku.

2
Esaias 1:1 Esaias

Hetta eru sjónirnar, ið Esaias, sonur Amoz, sá um Juda og Jerusalem, á teimum døgum ið Uzzias, Jótam, Akaz og Ezekias vóru kongar í Juda.

2
Esaias 1:2 Esaias

Hoyrið, tit Himlar, lurta, tú jørð! Tí HARRIN talar: Eg havi fostrað børn og føtt tey upp, men tey fullu frá Mær.

2
Esaias 1:3 Esaias

Neytið kennir hann, ið eigur tað, og eslið kennir krubbu harra síns; men Ísrael kennir einki, fólk Mítt skilir einki.

2
Esaias 1:4 Esaias

Vei hini syndafullu tjóð, tí skuldartyngda fólki, hesum avkomi illgerðarmanna, hesum børnum, sum so illa skikka sær! Tey hava svikið HARRAN, hava vanvirt hin Heilaga í Ísrael, hava vent Honum bakið.

2
Esaias 1:5 Esaias

Tola tit fleiri sløg, síðani tit halda áfram í fráfalli! Høvdið er ber sár, hjartað er sjúkt, alt sum tað er;

2
Esaias 1:6 Esaias

frá iljum til hviril er einki heilt – skurðir, kúlur og nýggj sár, sum hvørki eru reinsað ella umbundin ella bloytt við olju!

2
Esaias 1:7 Esaias

Land tykkara er oyðimørk, býir tykkara eru brendir; fremmand eta jørð tykkara fyri eygum tykkara – har er oyðing, sum táið land fellur í fíggindahendur.

2
Esaias 1:8 Esaias

Dóttir Zion er einsamøll eftir, sum skúr í víngarði, vaktarhús í melóngarði, sum kringsettur staður.

2
Esaias 1:9 Esaias

Hevði ikki HARRIN Gud herskaranna unt okkum lítla leivd, so høvdu vit verið sum Sodoma, líkst Gomorra.

2