at liva sum fyridømi

56 versir um "at liva sum fyridømi"

Versir

Síða 1 av 2
Matteus 5:16 Matteus

Latið soleiðis ljós tykkara lýsa menniskjum, so tey kunnu síggja góðu verk tykkara og æra Faðir tykkara, sum er í Himli!

12
Fyrra Pætursbrævið 2:21 Fyrra Pætursbrævið

Tí tað vórðu tit kallað til, og Kristus leið jú eisini fyri tykkum og læt tykkum fyridømi eftir, so tit skulu fylgja eftir í fótasporum Hansara,

6
Filippibrævið 2:1 Filippibrævið

Er nú nøkur áminning í Kristusi, er nøkur troyst kærleikans, er nakað samfelag Andans, er nøkur hjartans góðska og miskunn,

5
Filippibrævið 2:2 Filippibrævið

so gerið gleði mína fullkomna – at tit semjast tykkara millum, hava sama kærleika, somu sál, somu tráan,

5
Filippibrævið 2:3 Filippibrævið

einki gera av stríðshugi ella tráan eftir tómari æru, men í eyðmjúkleika rokna hvørt annað hægri enn tykkum sjálv,

5
Filippibrævið 2:4 Filippibrævið

og ikki hava hvørt sítt egna fyri eyga, men eitt og hvørt eisini tað, sum øðrum hoyrir til!

5
Filippibrævið 2:5 Filippibrævið

Sama sinnalag veri í tykkum, sum var í Kristi Jesusi!

5
Filippibrævið 2:6 Filippibrævið

Táið Hann var eins og Gud, roknaði Hann tað ikki fyri býti at vera javnlíki Guds;

5
Filippibrævið 2:7 Filippibrævið

nei, av Sær sjálvum segðist Hann undan tí, gjørdi Seg eins og tænara og varð menniskjum líkur.

5
Filippibrævið 2:8 Filippibrævið

Og táið Hann var stigin fram sum menniskja, setti Hann Seg sjálvan lágt, so Hann varð lýðin til deyðan, ja, krossdeyðan.

5
Filippibrævið 2:9 Filippibrævið

Tí hevur Gud eisini sett Hann ógvuliga høgt og givið Honum navnið, sum yvir øllum nøvnum er,

5
Filippibrævið 2:10 Filippibrævið

fyri at í navni Jesusar hvørt knæ skal boyggja seg, teirra, sum í Himli eru, teirra, sum á jørðini eru, og teirra, sum undir jørðini eru,

5
Filippibrævið 2:11 Filippibrævið

og hvør tunga skal játta, at Jesus Kristus er Harri, Gudi Faðir til dýrd.

5
Filippibrævið 2:12 Filippibrævið

Eins og tit tí, elskaðu míni, altíð hava verið lýðin, so arbeiðið, ikki bert sum táið eg var hjá tykkum, men uppaftur nógv meiri, nú eg ikki eri hjá tykkum, við ótta og bivan upp á frelsu tykkara!

5
Filippibrævið 2:13 Filippibrævið

Tí Gud er tann, sum virkar í tykkum, bæði at vilja og at virka, eftir góða vilja Sínum.

5
Filippibrævið 2:14 Filippibrævið

Gerið alt uttan at knarra og uttan at ivast,

5
Filippibrævið 2:15 Filippibrævið

so tit kunnu vera lýtaleys og rein, ólastandi børn Guds, mitt í rangvørgari og øvigari ætt, so tit vísa tykkum millum teirra sum himmalljós í heiminum

5
Filippibrævið 2:16 Filippibrævið

og halda fram orð lívsins, mær til rós á degi Kristusar – at eg havi ikki runnið til einkis, ei heldur arbeitt til einkis.

5
Filippibrævið 2:17 Filippibrævið

Um eg tá verði ofraður undir ofringini av trúgv tykkara og tænastuni fyri hana, so gleðist eg, og gleðist saman við tykkum øllum.

5
Filippibrævið 2:18 Filippibrævið

Á sama hátt skulu eisini tit gleðast, og gleðast saman við mær.

5
Filippibrævið 2:19 Filippibrævið

Eg havi ta vón í Harranum Jesusi, at eg skjótt fái sent Timoteus til tykkara, fyri at eisini eg kann fáa gott mót, táið eg fái at vita, hvussu tykkum veit við.

5
Filippibrævið 2:20 Filippibrævið

Tí eg havi ongan samsintan, sum av sonnum hjarta vil hava umsorgan fyri, hvussu tykkum veit við;

5
Filippibrævið 2:21 Filippibrævið

allir søkja teir sítt egna, ikki tað, sum Kristi Jesusi hoyrir til.

5
Filippibrævið 2:22 Filippibrævið

Men roynda trúskap hansara kenna tit, at eins og barn tænir faðir sínum, hevur hann tænt við mær í evangeliinum.

5
Filippibrævið 2:23 Filippibrævið

Hann vóni eg tá at fáa sent, við tað sama sum eg fái at síggja, hvussu við mær verður.

5
Filippibrævið 2:24 Filippibrævið

Og eg havi tað álit á Harranum, at eg eisini sjálvur skal koma skjótt.

5
Filippibrævið 2:25 Filippibrævið

Men eg helt vera neyðugt at senda Epafroditus til tykkara, hann, sum er bróðir mín og virkar og stríðir saman við mær, og sum er sendimaður og tænari tykkara at hjálpa mær í trongd míni.

5
Filippibrævið 2:26 Filippibrævið

Tí honum longdist eftir tykkum øllum, og hann hevði ongan frið á sær, av tí at tit høvdu hoyrt, at hann var sjúkur.

5
Filippibrævið 2:27 Filippibrævið

Hann var eisini sjúkur – og deyðsjúkur; men Gud miskunnaði honum – og ikki bert honum, men mær við – so eg skuldi ikki hava sorg oman á sorg.

5
Filippibrævið 2:28 Filippibrævið

Eg skundi mær tí tess meir at senda hann, fyri at tit aftur kunnu verða glað, táið tit síggja hann, og eg kann fáa lætta í sorg míni.

5
Filippibrævið 2:29 Filippibrævið

Takið tá ímóti honum í Harranum við allari gleði, og haldið slíkar í æru!

5
Filippibrævið 2:30 Filippibrævið

Tí fyri Kristusar verks skuld mundi hann doyð, við tað at hann vágaði lívið fyri at bøta um saknin av tykkum í tænastuni móti mær.

5
Titusarbrævið 2:7 Titusarbrævið

og vís í øllum teg sjálvan sum fyrimynd í góðum verkum! Ber fram óspilta, siðprúða læru,

5
Rómverjabrævið 13:13 Rómverjabrævið

Latið okkum hava sømiligan atburð, sum um dagin, ikki liva í svirri og drykkjuskapi, ikki í ólevnaði og skammloysi, ikki í klandri og øvund!

4
Efesusbrævið 5:1 Efesusbrævið

Verðið tí eftirfylgjarar Guds sum elskað børn,

4
Efesusbrævið 5:2 Efesusbrævið

og livið í kærleika, eins og Kristus elskaði okkum og gav Seg sjálvan fyri okkum sum gávu og offur, Gudi til tokkaligan anga!

4
Filippibrævið 4:9 Filippibrævið

Tað, sum tit eisini hava lært og tikið við og hoyrt og sæð hjá mær – gerið tað, so skal Gud friðarins vera við tykkum!

4
Galatiabrævið 2:20 Galatiabrævið

Eg eri krossfestur við Kristusi, og nú er tað ikki longur eg, sum livi; nei, Kristus livir í mær, og lívið, sum eg nú livi í holdinum, livi eg í trúnni á Son Guds, sum elskaði meg og gav Seg sjálvan fyri meg.

3
Matteus 12:36 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at menniskjuni skulu dómsdagin svara fyri hvørt tómt orð, tey tala.

2
Matteus 12:37 Matteus

Tí eftir orðum tínum skalt tú verða dømdur rættvísur, og eftir orðum tínum skalt tú verða dømdur sekur.“

2
Efesusbrævið 5:8 Efesusbrævið

Tit vóru jú myrkur fyrr, men nú eru tit ljós í Harranum; livið sum børn ljósins!

2
Fyrra Timoteusarbrævið 4:12 Fyrra Timoteusarbrævið

Lat ongan vanvirða teg, fyri tað at tú ert ungur! Nei, ver teimum, sum trúgva, fyridømi: Í talu, í atburði, í kærleika, í trúgv, í reinleika!

2
Jákupsbrævið 2:14 Jákupsbrævið

Hvat hjálpir tað, brøður mínir, um ein sigur, hann hevur trúgv, táið hann hevur ikki verk! Man trúgvin fáa frelst hann!

2
Jákupsbrævið 2:15 Jákupsbrævið

– Er bróðir ella systir nakin og hevur ikki føði fyri dagin,

2
Jákupsbrævið 2:16 Jákupsbrævið

hvat hjálpir tað tá, um onkur av tykkum sigur við tey: „Farið í friði, vermið tykkum og mettið tykkum!“ – um hann gevur teimum ikki tað, ið likaminum tørvar!

2
Jákupsbrævið 2:17 Jákupsbrævið

– Soleiðis við trúnni eisini: Hevur hon ikki verk, er hon deyð í sær sjálvari!

2
Jákupsbrævið 2:18 Jákupsbrævið

Men nú sigur onkur: „Tú hevur trúgv?“ – Og eg havi verk! Vís mær trúgv tína uttan verk, so skal eg av verkum mínum vísa tær trúnna!

2
Jákupsbrævið 2:19 Jákupsbrævið

Tú trýrt, at Gud er ein. Tað gert tú beint! Hinir illu andar trúgva tað við – og skelva!

2
Jákupsbrævið 2:20 Jákupsbrævið

Men vilt tú vita tað, tóma menniskja, at trúgvin uttan verk er ónýt!

2
Jákupsbrævið 2:21 Jákupsbrævið

– Ábraham, faðir okkara, varð hann ikki rættvísgjørdur av verkum, táið hann ofraði son sín Ísak á altarinum!

2