at liva reint og heilagt

Rómverjabrævið 13:13 Rómverjabrævið

Latið okkum hava sømiligan atburð, sum um dagin, ikki liva í svirri og drykkjuskapi, ikki í ólevnaði og skammloysi, ikki í klandri og øvund!

5

Opinberingin 13:8 Opinberingin

Øll, ið á jørðini búgva, skulu tilbiðja tað, hvør tann, ið ikki, frá tí heimurin varð grundaður, hevur navn sítt skrivað í lívsbók lambsins, ið dripið er.

4

Hebrearabrævið 11:1 Hebrearabrævið

Trúgv er full vissa um tað, sum vónað verður, sannføring um tað, sum ikki sæst.

3

Hebrearabrævið 11:2 Hebrearabrævið

Fyri hana var tað jú, hini gomlu fingu góðan vitnisburð.

3

Hebrearabrævið 11:3 Hebrearabrævið

Við trúgv fata vit, at heimurin er skaptur við orði Guds, so tað ikki er av hinum sjónliga, tað, sum sæst, er vorðið til.

3

Hebrearabrævið 11:4 Hebrearabrævið

Við trúgv ofraði Ábel Gudi betri offur enn Káin, og við henni fekk hann tann vitnisburð, at hann var rættvísur – táið Gud vitnaði um gávur hansara; við henni talar hann enn, tóat hann er deyður.

3

Hebrearabrævið 11:5 Hebrearabrævið

Við trúgv varð Enok tikin burtur, so hann skuldi ikki síggja deyðan; og hann var ikki at finna, tí Gud hevði tikið hann burtur. Áðrenn hann varð tikin burtur, hevði hann jú fingið tann vitnisburð, at hann hevði verið Gudi tokkaligur.

3

Hebrearabrævið 11:6 Hebrearabrævið

Uttan trúgv er tað ómøguligt at toknast Honum. Tí tann, sum stígur fram fyri Gud, má trúgva, at Hann er, og at Hann lønir teimum, ið søkja Hann.

3

Hebrearabrævið 11:7 Hebrearabrævið

Við trúgv var tað, Nóa, ávaraður av Gudi um tað, sum ikki sást enn, í heilagum ótta smíðaði ørk, húsi sínum til frelsu; við henni dómfeldi hann heimin og varð arvingi trúarrættvísinnar.

3

Hebrearabrævið 11:8 Hebrearabrævið

Við trúgv var Ábraham lýðin, táið hann varð kallaður, so hann fór út til staðið, hann skuldi fáa í arv; hann fór avstað, tóat hann visti ikki, hvar hann kom.

3

Hebrearabrævið 11:9 Hebrearabrævið

Við trúgv varð hann útlendingur í landi lyftisins, eins og í fremmandum landi, og búði í tjøldum við Ísaki og Jákupi, samarvingum hins sama lyftis.

3

Hebrearabrævið 11:10 Hebrearabrævið

Tí hann væntaði staðin, ið hevur fastan grundvøll, og hvørs byggimeistari og skapari er Gud.

3

Hebrearabrævið 11:11 Hebrearabrævið

Við trúgv fekk eisini Sára kraft at grunda ætt, tóat hon var farin um tann aldur; tí hon roknaði Hann trúfastan, sum hevði lovað tað.

3

Hebrearabrævið 11:12 Hebrearabrævið

Tí fekk eisini ein, ið útlivaður var, avkom, sum stjørnur himmalsins í mongd og sum sandin við sjóvarstrond, ið óteljandi er.

3

Hebrearabrævið 11:13 Hebrearabrævið

Í trúgv doyðu øll hesi, uttan at hava fingið tað, sum lovað var; men tey sóu tað langt burtur og heilsaðu tí og játtaðu, at tey vóru fremmand og útlendingar á jørðini.

3

Hebrearabrævið 11:14 Hebrearabrævið

– Tey, sum siga so, vísa jú harvið, at tey leita eftir fedralandi.

3

Hebrearabrævið 11:15 Hebrearabrævið

Og høvdu tey meint við landið, sum tey vóru komin úr, hevði jú borið teimum til at farið aftur hagar.

3

Hebrearabrævið 11:16 Hebrearabrævið

Men nú tráa tey eftir einum betri, tað er himmalskum; tí skammast Gud ikki við tey, at kallast Gud teirra; Hann hevur jú gjørt teimum stað til reiðar.

3

Hebrearabrævið 11:17 Hebrearabrævið

Við trúgv ofraði Ábraham Ísak, táið hann varð royndur, ja, hin einborna sín ofraði hann, ið lyftini hevði fingið,

3

Hebrearabrævið 11:18 Hebrearabrævið

og sum sagt varð við: „Í Ísaki skal avkom fáa navn eftir tær.“

3

Hebrearabrævið 11:19 Hebrearabrævið

Tí hann hevði í huga, at Gud var mentur enntá at reisa upp frá hinum deyðu – og haðani fekk hann hann jú eisini aftur – í líknilsi talað.

3

Hebrearabrævið 11:20 Hebrearabrævið

Við trúgv signaði Ísakur Jákup og Esau, við hinum komandi fyri eyga.

3

Hebrearabrævið 11:21 Hebrearabrævið

Við trúgv signaði Jákup, táið hann doyði, báðar synir Jósef, og tilbað lútandi yvir stav sín.

3

Hebrearabrævið 11:22 Hebrearabrævið

Við trúgv talaði Jósef, táið hann lá at doyggja, um burturferð sona Ísraels og gav boð um bein síni.

3

Hebrearabrævið 11:23 Hebrearabrævið

Við trúgv varð Móses, táið hann var føddur, í tríggjar mánaðir fjaldur av foreldrum sínum; tí tey sóu, at barnið var vakurt, og tey ræddust ikki boð kongsins.

3

Hebrearabrævið 11:24 Hebrearabrævið

Við trúgv noktaði Móses, táið hann var tilkomin, at kallast dóttursonur Farao.

3

Hebrearabrævið 11:25 Hebrearabrævið

Hann valdi fyrr at líða ilt við fólki Guds enn at hava stutta njóting av synd.

3

Hebrearabrævið 11:26 Hebrearabrævið

Hann roknaði vanæru Kristusar at vera størri ríkidømi enn skattir Egyptalands – tí hann hugdi fram móti lønini.

3

Hebrearabrævið 11:27 Hebrearabrævið

Við trúgv fór hann úr Egyptalandi og ræddist ikki vreiði kongsins; tí hann helt á, sum hann hevði sæð hin ósjónliga.

3

Hebrearabrævið 11:28 Hebrearabrævið

Við trúgv helt hann páskir og smurdi blóðið á, fyri at oyðari hinna frumbornu skuldi ikki nema teir.

3

Hebrearabrævið 11:29 Hebrearabrævið

Við trúgv fóru tey gjøgnum Reyðahav sum eftir turrum landi – men Egyptar druknaðu, táið teir buðu til.

3

Hebrearabrævið 11:30 Hebrearabrævið

Við trúgv fullu múrar Jerikos, táið teir sjey dagar høvdu gingið rundan um teir.

3

Hebrearabrævið 11:31 Hebrearabrævið

Við trúgv slapp skøkjan Rahab frá at ganga til grundar saman við hinum vantrúgvandi; tí hon tók við friði móti njósnarunum.

3

Hebrearabrævið 11:32 Hebrearabrævið

– Tó, hví skal eg tala meir! Tíðin hevði jú ikki rokkið til, um eg skuldi sagt frá Gideon, Barak, Samson, Jefta, Dávid, Sámuel og profetunum,

3

Hebrearabrævið 11:33 Hebrearabrævið

sum við trúgv vunnu sigur á kongaríkjum, útintu rættvísi, fingu lyfti uppfylt, tiptu munn leyva,

3

Hebrearabrævið 11:34 Hebrearabrævið

sløktu eldsbál, sluppu undan svørðsegg, fingu styrki eftir veikleika, vórðu veldig í bardaga, fingu fíggindaherar at víkja.

3

Hebrearabrævið 11:35 Hebrearabrævið

Kvinnur fingu hinar deyðu sínar aftur við uppreisn. Onnur vórðu løgd á pínubonk og tóku ikki við útloysing – fyri at tey kundu fáa lut í betri uppreisn.

3

Hebrearabrævið 11:36 Hebrearabrævið

Onnur máttu tola spott og húðfleinging, ja, bond og fangahús;

3

Hebrearabrævið 11:37 Hebrearabrævið

tey vórðu steinað, sagað sundur, freistað, dripin við svørði; tey gingu um í seyðaskinnum og geitaskinnum; tey liðu neyð, trongd, ringa viðferð

3

Hebrearabrævið 11:38 Hebrearabrævið

– heimurin var tey ikki verdur – tey flakkaðu um í oyðimørkum og fjøllum, í hellum og skorum jarðarinnar.

3

Hebrearabrævið 11:39 Hebrearabrævið

Og øll hesi – tóat tey høvdu vitnisburð fyri trúgv sína – fingu tó ikki tað, sum lovað var.

3

Hebrearabrævið 11:40 Hebrearabrævið

Tí Gud hevði frammanundan ætlað okkum nakað betri, so tey skuldu ikki fullkomast uttan okkum.

3

Hebrearabrævið 12:1 Hebrearabrævið

Latið tí eisini okkum, táið vit hava so stórt skýggj av vitnum rundan um okkum, leggja av okkum alt tað, ið tyngir, og syndina, sum hongur so føst uppi í okkum, og við toli renna skeiðið, ið okkum er fyrisett,

3

Hebrearabrævið 12:2 Hebrearabrævið

havandi eyguni vend á Jesus, upphavsmann og fullkomara trúarinnar, sum fyri gleðina, ið fyri Honum lá, tolin leið á krossi og legði einki í vanæruna – og situr nú við høgru síðu hásætis Guds!

3

Hebrearabrævið 12:3 Hebrearabrævið

Ja, hugsið um Hann, sum tolin hevur borið, at syndarar hava sagt Honum so nógv ímóti – so tit verða ikki troytt og mótleys í sálum tykkara!

3

Hebrearabrævið 12:4 Hebrearabrævið

Enn hava tit ikki gjørt mótstøðu líka til blóðið í bardaga tykkara móti syndini,

3

Hebrearabrævið 12:5 Hebrearabrævið

og tit hava gloymt áminningina, ið talar við tykkum sum við børn: „Sonur mín! Vanvirð ikki tykt Harrans, verð heldur ikki mótleysur, táið tú verður revsaður av Honum!

3

Hebrearabrævið 12:6 Hebrearabrævið

Tí tann, ið Harrin elskar, tyktar Hann, og Hann slær harðliga hvønn tann son, ið Hann tekur Sær av.“

3

Hebrearabrævið 12:7 Hebrearabrævið

Tað er til uppfostran tykkara, tit tola líðingar; Gud ger við tykkum sum við synir – hvør er sonurin, ið faðirin tyktar ikki!

3

Hebrearabrævið 12:8 Hebrearabrævið

Eru tit uttan tykt – sum øll hava fingið part sín av – so eru tit óektabørn og ikki synir.

3