at lata hurð aftur

Opinberingin 3:7 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Filadelfia: „Hetta sigur hin heilagi, hin sannorðaði, sum hevur lykil Dávids, sum letur upp – og eingin letur aftur, sum letur aftur – og eingin letur upp:

8

Orðtøkini 3:5 Orðtøkini

Lít á HARRAN av øllum hjarta tínum, men lít ikki á vit títt!

7

Orðtøkini 3:6 Orðtøkini

Kenn Hann á øllum leiðum tínum! So skal Hann gera gøtur tínar rættar.

7

Seinna Kongabók 4:4 Seinna Kongabók

Far so inn, læs dyrnar eftir tær og sonum tínum, og hell oljuna í øll íløtini! So hvørt sum tey eru full, skalt tú seta tey frá tær.“

3

Ápostlasøgan 5:18 Ápostlasøgan

løgdu hond á ápostlarnar og settu teir í hitt almenna fangahúsið.

3

Ápostlasøgan 5:19 Ápostlasøgan

Men eingil Harrans læt um náttina upp dyr fangahúsins, leiddi teir út og segði:

3

Ápostlasøgan 5:20 Ápostlasøgan

„Farið avstað, stígið fram, og talið í templinum øll hesi orð lívsins fyri fólkinum!“

3

Esaias 41:10 Esaias

– Óttast ikki! Eg eri við tær! Ver ikki mótfallin! Eg eri Gud tín! Eg styrki teg og hjálpi tær og haldi tær uppi við høgru hond rættvísi Mínar!

2

Táið tit biðja, mugu tit ikki vera sum hyklararnir; tí teimum dámar at standa í sýnagogum og á vegamótum og biðja, fyri at teir kunnu verða sæddir av menniskjum. Sanniliga, sigi Eg tykkum: Teir hava longu fingið løn sína.

2

Matteus 6:6 Matteus

Men tú, táið tú biður – far inn í kamar títt, lat aftur hurð tína, og bið til Faðir tín, sum er í loyndum! Tá skal Faðir tín, sum sær í loyndum, løna tær.

2

Matteus 6:7 Matteus

Í bønum tykkara mugu tit ikki fáfongt taka orðini upp í saman – sum heidningarnir; tí teir halda, at teir skulu verða bønhoyrdir, táið teir nýta mong orð.

2

Matteus 6:8 Matteus

Líkist tí ikki teimum! Tí Faðir tykkara veit, hvat tykkum tørvar, áðrenn tit biðja Hann.

2

Matteus 6:9 Matteus

Tí skulu tit biðja soleiðis: „Faðir okkara, Tú, sum ert í Himli! Heilagt verði navn Títt!

2

Matteus 6:10 Matteus

Komi ríki Títt! Verði vilji Tín, sum í Himli, so á jørðini við!

2

Matteus 6:11 Matteus

Gev okkum í dag dagliga breyð okkara!

2

Matteus 6:12 Matteus

Fyrigev okkum skuldir okkara, sum eisini vit fyrigeva skuldarum okkara.

2

Matteus 6:13 Matteus

Leið okkum ikki í freistingar, men frels okkum frá illum! Tí Títt er ríkið og valdið, Tín er heiðurin, í allar ævir. Amen.“

2

Matteus 6:14 Matteus

Tí fyrigeva tit menniskjum misbrot teirra, skal himmalski Faðir tykkara eisini fyrigeva tykkum;

2

Matteus 6:15 Matteus

men fyrigeva tit ikki menniskjum misbrot teirra, skal Faðir tykkara heldur ikki fyrigeva misbrot tykkara.

2

Ápostlasøgan 16:6 Ápostlasøgan

Teir fóru nú gjøgnum Frýgia og hitt galatiska landið; tí teir vórðu av Heilaga Andanum forðaðir at tala orðið í Asia.

2

Ápostlasøgan 16:7 Ápostlasøgan

Táið teir vóru komnir at Mýsia, royndu teir at halda fram til Bitýnia, men Andi Jesusar loyvdi teimum tað ikki.

2

Ápostlasøgan 16:8 Ápostlasøgan

Teir lupu tá Mýsia um og komu til Troas.

2

Ápostlasøgan 16:9 Ápostlasøgan

Og um náttina vísti sjón seg fyri Paulusi: Makedoniskur maður stóð har, bað hann og segði: „Kom yvir til Makedonia og hjálp okkum!“

2

Ápostlasøgan 16:10 Ápostlasøgan

Táið hann hevði sæð hesa sjón, royndu vit við tað sama at sleppa yvir til Makedonia; tí vit dugdu at síggja, at Gud hevði kallað okkum at kunngera teimum evangeliið.

2

Ápostlasøgan 16:11 Ápostlasøgan

Vit fóru so við skipi úr Troas og hildu beint til Samotrake og dagin eftir til Neapolis,

2

Ápostlasøgan 16:12 Ápostlasøgan

haðani til Filippi, sum er fyrsti býurin í tí partinum av Makedonia, nýbygd. Har í býnum steðgaðu vit eina tíð.

2

Seinna Korintbrævið 2:12 Seinna Korintbrævið

Táið eg kom til Troas at prædika evangelium Kristusar, og dyr vóru mær latnar upp í Harranum,

2

Opinberingin 1:1 Opinberingin

Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,

2

Opinberingin 3:8 Opinberingin

Eg veit um verk tíni. Hygg, Eg havi framman fyri tær sett dyr opnar, sum eingin fær latið aftur. Tí tú hevur lítla kraft, og tó hevur tú varðveitt orð Mítt og ikki avnoktað navn Mítt.

2