at kasta steinar

Jóhannes 8:51 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Heldur nakar orð Mítt, skal hann í allar ævir ikki síggja deyðan.“

6

Jóhannes 8:52 Jóhannes

Jødarnir søgdu við Hann: „Nú síggja vit, at Tú ert settur av illum anda! Ábraham doyði, og profetarnir doyðu – og Tú sigur: „Heldur nakar orð Mítt, skal hann í allar ævir ikki smakka deyðan!“

6

Jóhannes 8:53 Jóhannes

Ert Tú tá størri enn faðir okkara Ábraham, sum jú doyði! Og profetarnir doyðu – hvønn gert Tú Teg sjálvan til?“

6

Jóhannes 8:54 Jóhannes

Jesus svaraði: „Æri Eg Meg sjálvan, er æra Mín einki; tað er Faðir Mín, ið ærir Meg, Hann, sum tit siga, er Gud tykkara.

6

Jóhannes 8:55 Jóhannes

Og tit kenna Hann ikki, men Eg kenni Hann. Og sigi Eg, at Eg kenni Hann ikki, so verði Eg lygnari eins og tit. Men Eg kenni Hann og haldi orð Hansara.

6

Jóhannes 8:56 Jóhannes

Ábraham, faðir tykkara, gleddist til at síggja dag Mín, og hann sá hann og varð glaður.“

6

Jóhannes 8:57 Jóhannes

Tá søgdu Jødarnir við Hann: „Tú ert ikki 50 ár enn, og Tú hevur sæð Ábraham!“

6

Jóhannes 8:58 Jóhannes

Jesus segði við teir: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Áðrenn Ábraham varð til, eri Eg!“

6

Jóhannes 8:59 Jóhannes

Tá tóku teir upp steinar at kasta á Hann. Men Jesus fjaldi Seg og fór út úr templinum.

6

Opinberingin 1:1 Opinberingin

Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,

4

Matteus 7:3 Matteus

Hví sært tú flísina í eyga bróður tíns, men verður ikki varur við bjálkan í tínum egna eyga?

3

Triðja Mósebók 20:10 Triðja Mósebók

Drívur onkur hor við konu annars mans, við konu næsta síns, so skulu tey bæði lata lív, maðurin og kvinnan, sum hava drivið hor.

2

Fimta Mósebók 17:7 Fimta Mósebók

Fyrst skulu vitnini lyfta hondini til at taka hann av døgum, og síðani alt fólkið; soleiðis skalt tú beina burt hitt ónda frá tær.

2

Matteus 7:15 Matteus

Varðið tykkum fyri lygiprofetunum, sum koma til tykkara í seyðaklæðum, men eru glúpskir úlvar innan!

2

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2

Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2

Jóhannes 7:24 Jóhannes

Dømið ikki eftir útsjónd, men dømið rættvísan dóm!“

2

Ápostlasøgan 10:34 Ápostlasøgan

Tá læt Pætur upp munnin og segði: „Nú síggi eg av sonnum, at Gud ger ikki mannamun,

2

Rómverjabrævið 2:1 Rómverjabrævið

Tú, menniskja – hvør tú so ert, sum dømir – hevur tí onga avsakan; í tí, sum tú dømir annan fyri, fordømir tú jú teg sjálvan; tí tú, sum dømir, gert tað sama!

2

Rómverjabrævið 14:4 Rómverjabrævið

Hvør ert tú, ið dømir tænara annars mans! Fyri sínum egna Harra stendur ella fellur hann – men hann skal verða standandi, tí Harrin er mentur at lata hann standa!

2

Kolossibrævið 1:1 Kolossibrævið

Paulus, við vilja Guds ápostul Krists Jesu, og bróðirin Timoteus

2

Kolossibrævið 1:2 Kolossibrævið

– til hinar heilagu og trúgvandi brøður í Kristusi í Kolosse. Náði veri við tykkum og friður frá Gudi, Faðir okkara!

2

Kolossibrævið 1:3 Kolossibrævið

Vit takka Gudi og Faðir Harra okkara Jesu Krists, altíð táið vit biðja fyri tykkum;

2

Kolossibrævið 1:4 Kolossibrævið

tí vit hava hoyrt um trúgv tykkara á Kristus Jesus og kærleikan, ið tit hava til øll hini heilagu

2

Kolossibrævið 1:5 Kolossibrævið

– fyri vónarinnar skuld, sum tykkum er goymd í Himlunum, og sum tit frammanundan hava hoyrt um við orði sannleikans í evangeliinum,

2

Kolossibrævið 1:6 Kolossibrævið

sum komið er til tykkara, eins og tað eisini er í øllum heiminum, og ber ávøkst og veksur – sum hjá tykkum, frá tí degi tit hoyrdu tað og av sonnum lærdu at kenna náði Guds.

2

Kolossibrævið 1:7 Kolossibrævið

Hitt sama hava tit jú eisini lært av Epafrasi, hinum elskaða okkara, sum tænir saman við okkum og er trúgvur tænari Kristusar fyri tykkum,

2

Kolossibrævið 1:8 Kolossibrævið

honum, sum eisini hevur sagt okkum frá kærleika tykkara í Andanum.

2

Kolossibrævið 1:9 Kolossibrævið

Frá tí degi vit hoyrdu tað, hava vit tí ikki hildið uppat at biðja fyri tykkum og bøna um, at tit skulu fyllast við kunnskapi um vilja Hansara í øllum vísdómi og andaligum viti

2

Kolossibrævið 1:10 Kolossibrævið

til at liva Harranum verdiga, sum Honum líkar á allan hátt, og við kunnskapinum um Gud bera ávøkst, vaksa í øllum góðum verki

2

Kolossibrævið 1:11 Kolossibrævið

og styrkjast við allari styrki eftir kraft dýrdar Hansara til alt tol og langmóð,

2

Kolossibrævið 1:12 Kolossibrævið

so tit við gleði takka Faðirinum, sum gjørdi okkum før fyri at fáa part í arvaluti hinna heilagra í ljósinum,

2

Kolossibrævið 1:13 Kolossibrævið

reiv okkum frá valdi myrkursins og flutti okkum inn í ríki elskaða Sonar Síns.

2

Kolossibrævið 1:14 Kolossibrævið

Í Honum hava vit endurloysingina, fyrigeving syndanna.

2

Kolossibrævið 1:15 Kolossibrævið

Hann er mynd Guds hins ósjónliga og hin frumborni als skapnings.

2

Kolossibrævið 1:16 Kolossibrævið

Tí í Honum varð alt skapt, tað í Himlunum og tað á jørðini, hitt sjónliga og hitt ósjónliga – veri tað nú hásæti, harradømi, tignir ella vald – alt er skapt við Honum og til Hansara,

2

Kolossibrævið 1:17 Kolossibrævið

Hann er framman undan øllum, og í Honum er tað, alt er standandi.

2

Kolossibrævið 1:18 Kolossibrævið

Hann er høvd likamsins – samkomunnar – Hann, sum er upphavið, hin frumborni av hinum deyðu. Soleiðis skuldi Hann í øllum vera hin fyrsti.

2

Kolossibrævið 1:19 Kolossibrævið

Tí Gudi líkaði, at øll fyllingin skuldi búgva í Honum,

2

Kolossibrævið 1:20 Kolossibrævið

og við Honum at gera alt sátt við Seg – veri tað nú tað, sum á jørðini er, ella tað, sum í Himlunum er – táið Hann gjørdi frið við blóði kross Hansara.

2

Kolossibrævið 1:21 Kolossibrævið

Eisini tykkum, sum einaferð vóru gjørd Honum fremmand og vóru fíggindar av sinnalagi, í hinum óndu verkum –

2

Kolossibrævið 1:22 Kolossibrævið

tykkum hevur Hann tó nú gjørt sáttar í holdslikami Hansara við deyðanum, fyri at føra tykkum fram fyri ásjón Sína, heilag, lýtaleys og ólastandi

2

Kolossibrævið 1:23 Kolossibrævið

– so satt sum tit verða verandi í trúnni, grundfest og føst, og lata tykkum ikki vika frá vónini í evangeliinum, sum tit hava hoyrt, sum er prædikað fyri øllum skapninginum undir himli, og hvørs tænari eg, Paulus, eri vorðin.

2

Kolossibrævið 1:24 Kolossibrævið

Nú gleðist eg í líðingum mínum fyri tykkum; og tað, sum enn vantar á í kristslíðingunum, sum eg í holdi mínum má tola, uppfylli eg nú fyri likam Hansara, samkomuna;

2

Kolossibrævið 1:25 Kolossibrævið

tí tænari hennara eri eg vorðin eftir tí húshaldi Guds, sum mær er givið tykkara millum: Til fulnar at kunngera orð Guds,

2

Kolossibrævið 1:26 Kolossibrævið

loyndarmálið, sum hevur verið dult frá upphavi alra tíða og ætta, men nú er vorðið opinberað hinum heilagu Hansara.

2

Kolossibrævið 1:27 Kolossibrævið

Tí teimum vildi Gud kunngera, hvussu ríkt í dýrd tað er millum heidningarnar, hetta loyndarmál, sum er Kristus í tykkum, vón dýrdarinnar.

2

Kolossibrævið 1:28 Kolossibrævið

Hann kunngera vit, táið vit áminna hvørt menniskja og læra hvørt menniskja við øllum vísdómi, fyri at kunna leiða hvørt menniskja fram, fullkomið í Kristusi.

2

Kolossibrævið 1:29 Kolossibrævið

Fyri hetta arbeiði eisini eg – og stríði við kraft Hansara, sum veldiga virkar í mær.

2

Versir