at hava jólatræ

56 versir um "at hava jólatræ"

Versir

Síða 1 av 2
Jeremias 10:1 Jeremias

Hoyrið orðið, ið HARRIN talar til tykkara, hús Ísraels!

5
Jeremias 10:2 Jeremias

So sigur HARRIN: Venjið tykkum ikki at bera tykkum at sum heidningarnir, og ræðist ikki himmalteknini, fyri tað at heidningarnir ræðast tey!

5
Jeremias 10:3 Jeremias

Tí siðir tjóðanna eru fáfongd. Teir fella træ í skóginum, og træsmiðurin evnar tað til við øksini;

5
Jeremias 10:4 Jeremias

við silvuri og gulli prýða teir tað, við seymi og hamara festa teir tað, so tað riðar ikki.

5
Jeremias 10:5 Jeremias

Teir* eru sum ræða í melóngarði og duga ikki at tosa; teir mugu verða bornir, tí teir duga ikki at ganga. Ræðist ikki teir! Teir fáa jú einki ilt gjørt, og líka lítið eru teir mentir at gera gott.

5
Jeremias 10:6 Jeremias

Eingin er sum Tú, HARRI! Stórur ert Tú, og stórt er navn Títt við veldi Tínum.

5
Jeremias 10:7 Jeremias

Hvør skuldi ikki óttast Teg, Tú kongur tjóðanna! Tað sømir seg; tí millum allar vísmenn tjóðanna og í øllum ríkjum teirra er eingin sum Tú.

5
Jeremias 10:8 Jeremias

Men teir eru allir samlir skilaleysir, dárar eru teir. Tóm læra! Træ er hon* –

5
Jeremias 10:9 Jeremias

sligið silvur, innflutt úr Tarsis, og gull úr Ufaz, verk, ið træsmiðurin og gullsmiðurin hava gjørt; blátt og reytt purpur er klædningur teirra; verk, ið listarkønir menn hava gjørt, eru teir allir samlir.

5
Jeremias 10:10 Jeremias

Men HARRIN er Gud av sonnum; Hann er livandi Gud og ævigur kongur; vreiði Hansara fær jørðina at nøtra; og fólkini fáa ikki úthildið tað, táið Hann verður illur.

5
Jeremias 10:11 Jeremias

So skulu tit siga við tey: Gudarnir, ið ikki hava gjørt himmal og jørð, teir skulu hvørva av jørðini og undan himlinum.

5
Jeremias 10:12 Jeremias

Hann er tann, sum við kraft Síni skapti jørðina, við vísdómi Sínum grundfesti jarðarríki og við viti Sínum tandi út himmalin.

5
Jeremias 10:13 Jeremias

Táið Hann letur rødd Sína ljóða, brúsa vøtnini í himlinum; Hann letur skýggj stíga upp frá enda jarðarinnar, sendir snarljós við regni og letur vind koma út úr goymslum Sínum.

5
Jeremias 10:14 Jeremias

Sum dárar standa øll menniskju og skilja einki; hvør gullsmiður verður til skammar av skurðmynd síni; tí stoyptu myndir hansara eru lygn, og eingin andi er í teimum.

5
Jeremias 10:15 Jeremias

Tær eru fáfongd – verk, ið verður havt til spott; táið heimsøkingartíð teirra kemur, skulu tær ganga til grundar.

5
Jeremias 10:16 Jeremias

Ikki er arvalutur Jákups teimum líkur; nei, Hann er tann, ið hevur skapt alt; og Ísrael er ættin, ið er arvalutur Hansara – HARRIN Gud herskaranna er navn Hansara.

5
Jeremias 10:17 Jeremias

Savna góðs títt saman úr landinum, tú, sum býrt í kringsettum býum!

5
Jeremias 10:18 Jeremias

Tí so sigur HARRIN: Hesa ferð skal Eg sleingja burt tey, sum í landinum búgva, og Eg skal lata tey koma í trongd, so tey sanna tað!

5
Jeremias 10:19 Jeremias

Vei mær, sum eg eri sundursoraður! Sár mítt er ógrøðandi. Men eg sigi: Ja, hetta er plága mín, eg noyðist at bera hana!

5
Jeremias 10:20 Jeremias

Tjald mítt er oytt, øll tog míni eru slitin; børn míni eru farin frá mær og eru ikki til longur; eingin reisir tjald mítt longur, eingin heingir upp teppi míni.

5
Jeremias 10:21 Jeremias

Nei, hirðarnir vóru skilaleysir og søktu ikki HARRAN; tí fóru teir ikki at við vísdómi – og alt fylgi teirra spjaddist sundur!

5
Jeremias 10:22 Jeremias

Boðskapur hoyrist, ja, tað nærkast! Ógvuligt óljóð kemur úr Norðurlandi, og býirnir í Juda skulu verða gjørdir til oyðimørk, sjakalabústað.

5
Jeremias 10:23 Jeremias

Eg veit, HARRI, at menniskjað ræður ikki sjálvt fyri vegi sínum, at ferðamaðurin er ikki mentur at stýra gongd síni!

5
Jeremias 10:24 Jeremias

Tykta meg, HARRI, men við máta, ikki í vreiði Tíni, so Tú forkemur mær heilt!

5
Jeremias 10:25 Jeremias

Úthell vreiði Tína yvir heidningarnar, ið kenna Teg ikki, og yvir ættirnar, ið ikki ákalla navn Títt! Tí tey hava etið upp Jákup, ja, etið hann upp og gjørt enda á honum; bústað hansara hava tey lagt í oyði.

5
Jóhannes 20:19 Jóhannes

Táið nú kvøldið var komið henda dagin, fyrsta dagin í vikuni, og dyrnar vóru stongdar, har sum lærisveinarnir vóru, av ótta fyri Jødunum, kom Jesus og stóð mitt ímillum teirra og segði við teir: „Friður veri við tykkum!“

3
Jóhannes 20:20 Jóhannes

Táið Hann hetta hevði sagt, vísti Hann teimum hendur Sínar og síðu Sína. Tá vórðu lærisveinarnir glaðir – táið teir sóu Harran.

3
Jóhannes 20:21 Jóhannes

Jesus segði tá aftur við teir: „Friður veri við tykkum! Sum Faðirin hevur sent Meg, sendi Eg tykkum.“

3
Jóhannes 20:22 Jóhannes

Táið Hann hetta hevði sagt, andaði Hann á teir og segði við teir: „Takið ímóti Heilaga Andanum!

3
Jóhannes 20:23 Jóhannes

Fyrigeva tit einum syndirnar, eru tær honum fyrigivnar; nokta tit einum fyrigeving, er hon honum noktað.“

3
Jóhannes 20:24 Jóhannes

Men Tummas, hann, sum kallaðist Tvíburi – ein av hinum tólv – var ikki saman við teimum, táið Jesus kom.

3
Esaias 7:14 Esaias

Tí skal nú Harrin sjálvur geva tykkum tekin: Moyggj skal verða við barn og eiga son, og hon gevur Honum navnið Immanuel.*

2
Esaias 11:1 Esaias

Men kvistur skal spretta av runni Ísais, og grein vaksa upp av rótum hansara;

2
Lukas 2:8 Lukas

Har á leið vóru nakrir hirðar, ið lógu úti á markini og hildu náttarvakt yvir fylgi sínum.

2
Jóhannes 6:50 Jóhannes

Hetta er breyðið, ið kemur niður av Himli, fyri at tey skulu eta av tí og ikki doyggja.

2
Jóhannes 6:51 Jóhannes

Eg eri hitt livandi breyð, sum kom niður av Himli; etur nakar av hesum breyði, skal hann liva í allar ævir; og breyðið, ið Eg gevi, er hold Mítt, sum Eg gevi, fyri at heimurin skal liva.“

2
Jóhannes 6:52 Jóhannes

Jødarnir kjakaðust tá hvør við annan og søgdu: „Hvussu kann Hann geva okkum hold Sítt at eta!“

2
Jóhannes 6:53 Jóhannes

Jesus segði tí við teir: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Eta tit ikki hold Menniskjasonarins, og drekka tit ikki blóð Hansara, hava tit ikki lív í tykkum.

2
Jóhannes 6:54 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, hevur ævigt lív, og Eg skal reisa hann upp síðsta dag.

2
Jóhannes 6:55 Jóhannes

Tí hold Mítt er av sonnum matur, og blóð Mítt er av sonnum drekka.

2
Jóhannes 6:56 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, verður í Mær, og Eg verði í honum.

2
Jóhannes 6:57 Jóhannes

Eins og hin livandi Faðirin sendi Meg, og Eg livi við Faðirinum, so skal eisini tann, ið etur Meg, liva við Mær.

2
Jóhannes 6:58 Jóhannes

Hetta er breyðið, ið komið er niður av Himli; ikki er við tí, sum táið fedrar tykkara ótu og doyðu; tann, ið etur hetta breyð, skal liva í allar ævir.“

2
Jóhannes 6:59 Jóhannes

Hetta segði Hann, meðan Hann lærdi í eini sýnagogu í Kapernaum.

2
Jóhannes 6:60 Jóhannes

Nógvir av lærisveinum Hansara søgdu nú, táið teir hoyrdu tað: „Hetta er hørð tala; hvør orkar at hoyra hana!“

2
Jóhannes 6:61 Jóhannes

Men Jesus visti við Sær sjálvum, at lærisveinar Hansara knarraðu um hetta; og Hann segði við teir: „Er hetta tykkum ástoyt?

2
Jóhannes 6:62 Jóhannes

Hvat, um tit tá fáa at síggja Menniskjasonin fara upp, hagar sum Hann var áður!

2
Jóhannes 6:63 Jóhannes

Tað er Andin, sum ger livandi, holdið er ikki til nakað gagn; orðini, ið Eg havi talað til tykkara, eru andi og eru lív.

2
Jóhannes 6:64 Jóhannes

Men nakrir eru av tykkum, sum ikki trúgva.“ – Tí Jesus visti alla tíðina, hvørjir teir vóru, sum ikki trúðu, og hvør hann var, sum skuldi svíkja Hann.

2
Jóhannes 6:65 Jóhannes

Og Hann segði: „Tí var tað, Eg segði tykkum, at eingin kann koma til Mín, uttan tað er honum givið av Faðirinum.“

2