at hava eyga við okkum

Sálmarnir 32:8 Sálmarnir

„Eg skal læra teg, og vísa tær vegin, ið tú skalt ganga, Eg skal leggja tær ráð við at hyggja á teg.“

10

Fyrsta Mósebók 28:15 Fyrsta Mósebók

Eg skal vera við tær og varðveita teg, hvar tú so fert, og Eg skal føra teg aftur til hetta land; Eg skal ikki fara frá tær, fyrrenn Eg havi gjørt tað, ið Eg havi lovað tær.“

7

Sálmarnir 121:1 Sálmarnir

Songur. Á hátíðarferðunum. Eg lyfti upp eygu míni móti fjøllunum; hvaðani skal hjálp mín koma?

4

Sálmarnir 121:2 Sálmarnir

Hjálp mín kemur frá HARRANUM, sum hevur skapt himmal og jørð.

4

Sálmarnir 121:3 Sálmarnir

Ikki skal Hann lata fót tín aka; ikki skal Hann blunda, sum varðar teg!

4

Sálmarnir 121:4 Sálmarnir

Nei, Hann blundar ikki og svevur ikki, Hann, sum varðar Ísrael!

4

Sálmarnir 121:5 Sálmarnir

HARRIN er tann, ið varðar teg, HARRIN er skuggi tín undir høgru lið tíni;

4

Sálmarnir 121:6 Sálmarnir

sólin skal ikki gera tær mein um dagin, ei heldur mánin um náttina;

4

Sálmarnir 121:7 Sálmarnir

HARRIN varðar teg fyri øllum illum, Hann varðar sál tína.

4

Sálmarnir 121:8 Sálmarnir

HARRIN skal varða útgang og inngang tín, frá nú og til ævigar tíðir.

4

Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

3

Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

3