at hátíðarhalda jól

Jeremias 10:2 Jeremias

So sigur HARRIN: Venjið tykkum ikki at bera tykkum at sum heidningarnir, og ræðist ikki himmalteknini, fyri tað at heidningarnir ræðast tey!

6

Jeremias 10:3 Jeremias

Tí siðir tjóðanna eru fáfongd. Teir fella træ í skóginum, og træsmiðurin evnar tað til við øksini;

6

Jeremias 10:4 Jeremias

við silvuri og gulli prýða teir tað, við seymi og hamara festa teir tað, so tað riðar ikki.

6

Rómverjabrævið 14:1 Rómverjabrævið

Takið ímóti honum, sum veikur er í trúnni, uttan at seta tykkum til dóms um áskoðanir hansara!

4

Rómverjabrævið 14:2 Rómverjabrævið

Ein hevur trúgv at eta alt; men hin veiki etur bert urtir.

4

Rómverjabrævið 14:3 Rómverjabrævið

Tann, ið etur, má ikki vanvirða tann, ið ikki etur; og tann, ið ikki etur, má ikki døma tann, ið etur; tí Gud hevur tikið ímóti honum.

4

Rómverjabrævið 14:4 Rómverjabrævið

Hvør ert tú, ið dømir tænara annars mans! Fyri sínum egna Harra stendur ella fellur hann – men hann skal verða standandi, tí Harrin er mentur at lata hann standa!

4

Rómverjabrævið 14:5 Rómverjabrævið

Ein setur ein dag hægri enn annan; ein annar setur allar dagar líka – ein og hvør havi fulla vissu í sínum egna sinni!

4

Rómverjabrævið 14:6 Rómverjabrævið

Tann, ið aktar eftir deginum, ger tað fyri Harranum. Tann, ið etur, ger tað fyri Harranum – hann takkar jú Gudi. Og tann, ið ikki etur, ger tað fyri Harranum og takkar Gudi.

4

Rómverjabrævið 14:7 Rómverjabrævið

Eingin av okkum livir sær sjálvum, og eingin doyr sær sjálvum.

4

Rómverjabrævið 14:8 Rómverjabrævið

Liva vit, so liva vit Harranum, og doyggja vit, so doyggja vit Harranum; annaðhvørt vit tí liva ella doyggja, hoyra vit Harranum til.

4

Rómverjabrævið 14:9 Rómverjabrævið

Tí doyði jú Kristus og varð livandi aftur, at Hann skuldi vera Harri yvir bæði livandi og deyðum.

4

Rómverjabrævið 14:10 Rómverjabrævið

Men tú, hví dømir tú bróður tín? Ella tú, hví vanvirðir tú bróður tín? Vit skulu jú øll standa fyri dómstóli Guds.

4

Rómverjabrævið 14:11 Rómverjabrævið

Skrivað er: „So satt sum Eg livi – sigur Harrin – fyri Mær skal hvørt knæ boyggja seg, og hvør tunga skal játta Gud!“

4

Rómverjabrævið 14:12 Rómverjabrævið

So skal tá hvør av okkum gera Gudi roknskap fyri seg sjálvan.

4

Rómverjabrævið 14:13 Rómverjabrævið

Latið okkum tí ikki longur døma hvør annan! Nei, fellið heldur tann dóm, at eingin má leggja ástoyt ella fellu fyri bróður sín!

4

Rómverjabrævið 14:14 Rómverjabrævið

Eg veit og eri í Harranum Jesusi vísur í, at einki er í sær sjálvum óreint; bert honum, ið roknar nakað fyri óreint – honum er tað óreint.

4

Rómverjabrævið 14:15 Rómverjabrævið

Verður nú volt bróður tínum sorg við mati tínum, so er atferð tín ikki longur í kærleika. Leið ikki við mati tínum tann í undirgang, sum Kristus er deyður fyri!

4

Rómverjabrævið 14:16 Rómverjabrævið

Latið tá ikki hitt góða tykkara verða til spott!

4

Rómverjabrævið 14:17 Rómverjabrævið

Tí ríki Guds er ikki at eta og drekka; nei, tað er rættvísi, friður og gleði í Heilaga Andanum.

4

Rómverjabrævið 14:18 Rómverjabrævið

Tann, sum í tí tænir Kristusi, toknast Gudi og er menniskjum dámligur.

4

Rómverjabrævið 14:19 Rómverjabrævið

Latið okkum tí stevna eftir tí, sum er til frið og til uppbygging hvørs annars!

4

Rómverjabrævið 14:20 Rómverjabrævið

Brótið ikki niður verk Guds fyri mats skuld! Víst er alt reint; men tað er tí menniskja ónt, sum við at eta fær ástoyt.

4

Rómverjabrævið 14:21 Rómverjabrævið

Beint er, ikki at eta kjøt, drekka vín ella gera nakað, sum er bróður tínum ástoyt.

4

Rómverjabrævið 14:22 Rómverjabrævið

Tú hevur trúgv! Hav hana hjá tær sjálvum, fyri Gudi! Sælur er tann, sum ikki dømir seg sjálvan í tí, hann velur!

4

Rómverjabrævið 14:23 Rómverjabrævið

Men tann, ið ivast – etur hann, er hann dómfeldur, tí hann gjørdi tað ikki av trúgv. Alt, ið ikki er av trúgv, er synd.

4

Esaias 7:14 Esaias

Tí skal nú Harrin sjálvur geva tykkum tekin: Moyggj skal verða við barn og eiga son, og hon gevur Honum navnið Immanuel.*

3

Esaias 9:6 Esaias

Tí Barn er føtt okkum, Sonur er givin okkum, og á øksl Hansara skal harraveldið hvíla; Hann eitur Undurfullur, Ráðgevari, Veldigur Gud, Ævigur Faðir, Friðarhøvdingi.

3

Stórt verður harradømið, endaleysur friðurin, yvir hásæti Dávids og yvir ríki hansara; tað skal verða styðjað og hildið uppi við rætti og rættvísi, frá nú og til ævigar tíðir; álvara HARRANS Guds herskaranna skal gera hetta!

3

Lukas 2:11 Lukas

Tykkum er í dag Frelsari føddur, sum er Kristus, Harrin, í staði Dávids.

3

Kolossibrævið 2:16 Kolossibrævið

Latið tí ongan døma tykkum fyri mat ella drekka ella viðvíkjandi høgtíð, sólkomu ella sabbati!

3

Esaias 11:1 Esaias

Men kvistur skal spretta av runni Ísais, og grein vaksa upp av rótum hansara;

2

Zakarias 9:9 Zakarias

Gleð teg stórliga, dóttir Zion! Lat hoyrast fagnaðarróp, dóttir Jerusalem! Hygg, kongur tín kemur til tín! Rættvísur er Hann og fullur av frelsu, fátækur er Hann og ríður á esli, á ungum esilsfyli.

2

Lukas 1:14 Lukas

Hann skal verða tær til gleði og frøi, og mong skulu gleðast um, at hann er føddur.

2

Jóhannes 1:14 Jóhannes

Orðið varð hold og tók bústað millum okkara, fullur av náði og sannleika, og vit sóu dýrd Hansara, dýrd sum hana, ið einborin Sonur hevur frá Faðir Sínum.

2

Seinna Korintbrævið 9:15 Seinna Korintbrævið

Gudi veri tøkk fyri ósigiligu gávu Hansara!

2

Hebrearabrævið 5:9 Hebrearabrævið

Og táið Hann var vorðin fullkomin, varð Hann øllum teimum upphav til æviga frelsu, sum lýða Hann,

2

Jákupsbrævið 1:17 Jákupsbrævið

Øll góð gáva og øll fullkomin gáva er omanífrá og kemur niður frá Faðir ljósanna, sum ikki er broyting ella skiftandi skuggi hjá.

2