at hátíðarhalda føðingardagar

Sálmarnir 118:24 Sálmarnir

Hesin er dagurin, ið HARRIN hevur gjørt; latið okkum fegnast og gleðast á honum!

6

Rómverjabrævið 14:5 Rómverjabrævið

Ein setur ein dag hægri enn annan; ein annar setur allar dagar líka – ein og hvør havi fulla vissu í sínum egna sinni!

5

Rómverjabrævið 14:6 Rómverjabrævið

Tann, ið aktar eftir deginum, ger tað fyri Harranum. Tann, ið etur, ger tað fyri Harranum – hann takkar jú Gudi. Og tann, ið ikki etur, ger tað fyri Harranum og takkar Gudi.

5

Job 1:4 Job

Synir hansara høvdu tann sið at halda veitslu, hvør sín dag heima hjá sær, og teir sendu tá hinum trimum systrum sínum boð og buðu teimum at eta og drekka við sær.

4

Fyrsta Mósebók 40:20 Fyrsta Mósebók

Tríggjar dagar eftir hetta hevði Farao føðingardag; tá gjørdi hann veitslu fyri øllum tænarum sínum, og yvirskeinkjaran og yvirbakaran „lyfti hann tá upp“ millum tænarar sínar:

3

Fyrsta Mósebók 40:21 Fyrsta Mósebók

Yvirskeinkjaran setti hann aftur í embæti hansara, so hann aftur rætti Farao bikarið,

3

Fyrsta Mósebók 40:22 Fyrsta Mósebók

og yvirbakaran læt hann heingja – sum Jósef hevði týtt dreymarnar fyri teimum.

3

Orðtøkini 9:11 Orðtøkini

Tí við mær verða dagar tínir mangir, og ár lívs tíns eykast.

3

Prædikarin 7:1 Prædikarin

Betri er gott navn enn góð olja, og betri er deyðadagurin enn føðingardagurin.

3

Matteus 2:11 Matteus

Teir fóru so inn í húsið og sóu barnið og móður tess, Mariu; og teir fullu niður og tilbóðu tað og lótu upp goymslur sínar og ofraðu tí gávur: Gull, roykilsi og myrra.

3

Kolossibrævið 2:16 Kolossibrævið

Latið tí ongan døma tykkum fyri mat ella drekka ella viðvíkjandi høgtíð, sólkomu ella sabbati!

3

Triðja Mósebók 18:3 Triðja Mósebók

Tit mugu ikki bera tykkum at, sum tey bera seg at í Egyptalandi, har sum tit hava búð, ei heldur, sum tey bera seg at í Kána’anslandi, sum Eg lati tykkum koma í – tit mugu ikki fylgja eftir siðum teirra.

2

Fjórða Mósebók 6:24 Fjórða Mósebók

„HARRIN signi teg og varðveiti teg!

2

Fjórða Mósebók 6:25 Fjórða Mósebók

HARRIN lati andlit Sítt lýsa yvir teg og veri tær náðigur!

2

Fjórða Mósebók 6:26 Fjórða Mósebók

HARRIN lyfti ásjón Sína yvir teg og gevi tær frið!““

2

Fimta Mósebók 30:15 Fimta Mósebók

Tú sært – eg havi í dag lagt fyri teg lívið og hitt góða og deyðan og hitt illa,

2

Fimta Mósebók 30:16 Fimta Mósebók

við tað at eg í dag áleggi tær at elska HARRAN Gud tín, at ganga leiðir Hansara og akta eftir boðum, lógum og fyriskipanum Hansara, so tú kanst liva og nørast, og HARRIN Gud tín kann signa teg í landinum, sum tú kemur inn í og skalt taka í ogn.

2

Fimta Mósebók 30:17 Fimta Mósebók

Men vendir hjarta títt sær burtur, og vilt tú ikki akta, ja, letur tú teg dára og tilbiður aðrar gudar og dýrkar teir,

2

Fimta Mósebók 30:18 Fimta Mósebók

so kunngeri eg tykkum í dag, at tit skulu vissuliga ganga til grundar; tit skulu ikki leingi liva í landinum, sum tú nú fert inn í og skalt taka í ogn, táið tú ert farin um Jordan.

2

Fimta Mósebók 30:19 Fimta Mósebók

Eg taki í dag himmal og jørð til vitni móti tykkum, at eg havi lagt fyri teg lívið og deyðan, signingina og bannið – vel tí lívið, so tú og avkom títt kunnu liva!

2

Fimta Mósebók 30:20 Fimta Mósebók

Elska HARRAN Gud tín, hoyr rødd Hansara og halt teg til Hansara! Tí hetta er lív títt, og tá skalt tú náa høgan aldur og sleppa at vera í landinum, sum HARRIN við eiði hevur lovað fedrum tínum, Ábrahami, Ísaki og Jákupi, at Hann skuldi geva teimum.“

2

Job 1:1 Job

Í Uzlandi búði maður, ið æt Job. Hann var ólastandi og rættsintur maður, ið óttaðist Gud og helt seg frá tí, sum ónt var.

2

Job 1:2 Job

Hann fekk sjey synir og tríggjar døtur;

2

Job 1:3 Job

og hann átti 7000 kríatúr av smáfæi, 3000 kamelar, 500 pør av neytum, 500 esilsryssur og ógvuliga nógvar trælir, so at hann var mektigari enn nakar annar Eysturlendingur.

2

Job 1:5 Job

Hvørja ferð so veitsla hevði verið hjá teimum øllum, sendi Job boð eftir teimum og halgaði tey, og árla á morgni ofraði hann brennioffur, eitt fyri hvørt teirra; tí Job segði: „Tað kann vera, at børn míni hava syndað og bannað Gudi í hjartanum.“ Soleiðis gjørdi Job hvørja ferð.

2

Job 1:6 Job

Nú bar so á ein dag, at synir Guds komu og stigu fram fyri HARRAN, og millum teirra kom eisini Satan.

2

Job 1:7 Job

HARRIN spurdi Satan: „Hvaðani kemur tú?“ Satan svaraði HARRANUM: „Eg havi farið um jørðina og reikað aftur og fram á henni.“

2

Job 1:8 Job

Tá spurdi HARRIN Satan: „Hevur tú givið tænara Mínum Job gætur? Eingin er á jørðini sum hann – so ólastandi og rættsintur maður, ið óttast Gud og heldur seg frá tí, sum ónt er.“

2

Job 1:9 Job

Men Satan svaraði HARRANUM: „Eg skal ætla, at tað er fyri einki, Job óttast Gud!

2

Job 1:10 Job

Nei, Tú hevur jú laðað garð um hann og hús hansara og alt, ið hann eigur, heilt rundanum! Handaverk hansara hevur Tú signað, og fylgi hansara breiða seg um landið.

2

Job 1:11 Job

Men rætt bert út hondina og nem við alt, ið hann eigur – vita, um hann bannar Tær ikki beint upp í eyguni!“

2

Job 1:12 Job

Tá segði HARRIN við Satan: „Gott! Alt, ið hann eigur, er í hond tíni; bert móti honum sjálvum mást tú ikki rætta út hondina!“ – So fór Satan burtur frá ásjón HARRANS.

2

Job 1:13 Job

So ein dag ið synir og døtur hansara ótu og drukku heima hjá elsta bróðurinum,

2

Job 1:14 Job

kom ein til Job og segði: „Neytini gingu fyri plónum, og esilsryssurnar lógu og ótu tætt við;

2

Job 1:15 Job

tá hildu Sabearar á og tóku tey; dreingirnar høgdu teir niður við svørði; eg var tann einasti, ið slapp, so eg kundi bera tær boð um tað.“

2

Job 1:16 Job

Hesin var ikki liðugur at tosa, tá kom ein annar og segði: „Eldur Guds fall niður av himli og sló niður millum smáfæið og dreingirnar og brendi tey upp; eg var tann einasti, ið slapp, so eg kundi bera tær boð um tað.“

2

Job 1:17 Job

Hesin var ikki liðugur at tosa, tá kom tann triði og segði: „Kaldearar komu í trimum flokkum og løgdu á kamelarnar og tóku teir; dreingirnar høgdu teir niður við svørði; eg var tann einasti, ið slapp, so eg kundi bera tær boð um tað.“

2

Job 1:18 Job

Hesin var ikki liðugur at tosa, tá kom tann fjórði og segði: „Synir tínir og døtur tínar ótu og drukku heima hjá elsta bróðurinum;

2

Job 1:19 Job

tá kom knappliga harður stormur handan úr oyðimørkini; hann tók í øll fýra horn húsins, so tað fór umkoll oman yvir tey ungu og drap tey; eg var tann einasti, ið slapp, so eg kundi bera tær boð um tað.“

2

Job 1:20 Job

Tá reisti Job seg upp og skræddi kappan, klipti hárið av høvdinum, kastaði seg til jarðar og tilbað

2

Job 1:21 Job

og segði: „Nakin kom eg úr móðurfangi, og nakin fari eg hagar aftur – HARRIN gav, og HARRIN tók; navn HARRANS veri lovað!“

2

Job 1:22 Job

– Í øllum hesum syndaði Job ikki, og hann lastaði ikki Gud fyri tað, ið hent hann hevði.

2

Sálmarnir 90:12 Sálmarnir

At telja dagar okkara – lær Tú okkum tað, so vit kunnu fáa vísdóm í hjartað!

2

Prædikarin 7:8 Prædikarin

Betri er endi málsins enn byrjanin; betri er at vera tolin enn hugmóðigur.

2

Matteus 14:6 Matteus

Men táið Heródes helt føðingardag sín, dansaði dóttir Heródias fyri teimum, og Heródesi líktist so væl á hana,

2

Markus 6:21 Markus

Men so kom lagaligur dagur. Heródes gjørdi føðingardag sín veitslu fyri stórmonnum sínum og herhøvdingunum og hinum frægastu monnunum í Galilea.

2

Filippibrævið 1:3 Filippibrævið

Eg takki Gudi mínum, hvørja ferð eg minnist tykkum;

2