at happa / stákast

Orðtøkini 26:18 Orðtøkini

Sum óður maður, ið skjýtur við brennandi pílum – drepandi skot –

10

Orðtøkini 26:19 Orðtøkini

er tann, ið svíkur næsta sín og so sigur: „Eg narrist jú bert!“

10

Efesusbrævið 4:29 Efesusbrævið

Eingin ólíklig tala komi tykkum av munni, nei, slík, sum góð er til uppbygging, sum nú tørvar, so tey, sum hoyra, kunnu fáa náði við henni!

8

Efesusbrævið 5:4 Efesusbrævið

ei heldur skammleysur atburður, dáratala og ótilhoyriligt skemt – einki av hesum sømir seg – nei, heldur takkargerð.

8

Seinna Kongabók 2:23 Seinna Kongabók

Haðani fór hann til Betel. Meðan hann var á leið hagar, komu nakrir smádreingir út úr býnum; teir hildu hann fyri spott og róptu eftir honum: „Kom higar, beriskalli! Kom higar, beriskalli!“

6

Seinna Kongabók 2:24 Seinna Kongabók

Hann vendi sær á, og táið hann fekk at síggja teir, bannaði hann teimum í navni HARRANS; tá komu tvær bjarnir út úr skóginum og skræddu sundur 42 av dreingjunum.

6

Filippibrævið 2:4 Filippibrævið

og ikki hava hvørt sítt egna fyri eyga, men eitt og hvørt eisini tað, sum øðrum hoyrir til!

6

Orðtøkini 29:11 Orðtøkini

Alt illsinni sítt letur dárin streyma út, men hin vísi heldur vreiðini aftur og stillar hana.

5

Jákupsbrævið 3:13 Jákupsbrævið

Hvør er vísur og skilagóður tykkara millum? – Hann vísi við góðum atburði verk síni í spakføri vísdóms!

4

Jákupsbrævið 3:14 Jákupsbrævið

Men hava tit beiska øvund og hug til stríð í hjørtum tykkara, so rósið tykkum ikki og lúgvið ikki móti sannleikanum!

4

Jákupsbrævið 3:15 Jákupsbrævið

Hesin „vísdómur“ kemur ikki omanífrá, men er av jørðini, av náttúruni, av illum andum.

4

Jákupsbrævið 3:16 Jákupsbrævið

Tí har øvund er, og hugur til stríð, er óskil og alt, sum ilt er.

4

Jákupsbrævið 3:17 Jákupsbrævið

Vísdómurin omanífrá er fyrst reinur, síðani friðsamur, mildur, lagaligur, fullur av miskunn og góðum ávøkstum, uttan flokkakenslu – og ikki bert eiti.

4

Jákupsbrævið 3:18 Jákupsbrævið

Og ávøkstur rættvísinnar verður í friði sáaður teimum, sum fáa frið í lag.

4

Filippibrævið 4:8 Filippibrævið

Og síðani, brøður: Alt, sum satt er, alt, sum sámiligt er, alt, sum rætt er, alt, sum reint er, alt, sum elskuligt er, alt, sum væl verður talað um, eina og hvørja dygd og ein og hvønn heiður – hugsið um hetta!

3

Jákupsbrævið 3:6 Jákupsbrævið

Og tungan er eldur! Eins og heimur órættvísi situr tungan millum limir okkara; hon dálkar alt likamið og setur eld á hjól lívsins. Og Helviti hevur sett eld á hana sjálva!

3

Onnur Mósebók 20:16 Onnur Mósebók

Tú mást ikki bera rangan vitnisburð móti næsta tínum.

2

Onnur Mósebók 21:17 Onnur Mósebók

Tann, ið bannar faðir sínum ella móður síni, skal lata lív.

2

Fimta Mósebók 21:18 Fimta Mósebók

Táið ein hevur ólátaðan og treiskan son, sum ikki vil akta faðir sín og móður sína, og sum, hóast tey tykta hann, ikki fæst at vera teimum lýðin,

2

Fimta Mósebók 21:19 Fimta Mósebók

skulu faðir og móðir hansara taka hann og fara við honum til hinar elstu í býi hansara, út til portrið har;

2

Fimta Mósebók 21:20 Fimta Mósebók

og tey skulu siga við hinar elstu í býnum: „Hesin sonur okkara er ólátaður og treiskur, hann vil ikki akta okkum, hann spillir burtur og drekkur!“

2

Fimta Mósebók 21:21 Fimta Mósebók

So skulu allir menninir í býi hansara steina hann til deyða. – Soleiðis skalt tú beina burt hitt illa frá tær, og alt Ísrael skal hoyra tað og óttast.

2

Orðtøkini 10:32 Orðtøkini

Varrar hins rættvísa skilja tað, ið dámligt er, men muður gudleysra er bert svik.

2

Orðtøkini 11:13 Orðtøkini

Baktalarin sigur frá tí, sum undir hann er lagt, men tann, sum er trúfastur í andanum, dylur tað.

2

Orðtøkini 29:20 Orðtøkini

Hevur tú sæð mann, ið loypur framav í orðum – meiri vón er um dáran enn um hann!

2

Matteus 5:22 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, sum uttan grund er illur við bróður sín, skal vera sekur fyri dóminum. Tann, ið sigur við bróður sín: „Raka!“* skal vera sekur fyri ráðnum, og tann, ið sigur: „Dári tín!“ skal vera sekur til eld Helvitis.

2