at halda seg vita alt

31 versir um "at halda seg vita alt"

Versir

Síða 1 av 1
Orðtøkini 12:23 Orðtøkini

Hin klóki dylur kunnskap sín, men hjarta dáranna rópar út dárskap sín.

6
Orðtøkini 3:7 Orðtøkini

Ver ikki vísur í egnum eygum, óttast HARRAN og vík frá illum!

5
Rómverjabrævið 1:22 Rómverjabrævið

Meðan tey róstu sær av at vera vís, vórðu tey dárar

5
Orðtøkini 14:6 Orðtøkini

Spottarin leitar eftir vísdómi, men finnur hann ikki, men hinum vitiga er liðuligt at vinna kunnskap.

4
Orðtøkini 12:13 Orðtøkini

Tann, ið óndur er, kemur fastur í syndina, sum varrar hansara gera, men hin rættvísi sleppur úr neyðini.

3
Orðtøkini 12:14 Orðtøkini

Av ávøksti muns síns verður maðurin mettaður við góðum, og tað, ið hendur menniskjans hava gjørt, verður tí afturlønt.

3
Orðtøkini 12:15 Orðtøkini

Vegur dárans er beinur í hansara egnu eygum, men tann, ið lurtar eftir ráðum, er vísur.

3
Orðtøkini 12:16 Orðtøkini

Vreiði dárans verður kend sama dag, men hin klóki verður spottaður – og letst sum einki.

3
Orðtøkini 12:17 Orðtøkini

Tann, sum talar tað, ið rætt er, fremur sannleika, men falskt vitni talar svik.

3
Orðtøkini 12:18 Orðtøkini

Mong tala orð, ið stinga sum svørð, men tunga hinna vísu er heilsubót.

3
Orðtøkini 12:19 Orðtøkini

Sannorðað vørr verður standandi í allar ævir, men lygitunga bert eina løtu.

3
Fyrra Korintbrævið 1:26 Fyrra Korintbrævið

Tí hyggið á kall tykkara, brøður! – Tit eru ikki mangir vísir eftir holdinum, ikki mangir mektigir, ikki mangir hábornir.

3
Fyrra Korintbrævið 1:27 Fyrra Korintbrævið

Nei, tað, sum var heiminum dárskapur, útvaldi Gud Sær fyri at gera hinar vísu til skammar; tað, sum var heiminum veikt, útvaldi Gud Sær fyri at gera hitt sterka til skammar;

3
Fyrra Korintbrævið 1:28 Fyrra Korintbrævið

tað, sum heiminum hevði lítið at týða, hitt vanvirda, tað, sum einki var, útvaldi Gud Sær fyri at gera til einkis tað, sum var nakað,

3
Fyrra Korintbrævið 1:29 Fyrra Korintbrævið

so einki hold skal rósa sær fyri Gudi.

3
Job 38:18 Job

Hevur tú skoðað út yvir víddir jarðarinnar! – Veitst tú alt hetta, so sig tað!

2
Orðtøkini 27:2 Orðtøkini

Lat aðrar rósa tær, og ikki tín egna munn, fremmandar, og ikki tínar egnu varrar!

2
Orðtøkini 27:3 Orðtøkini

Grót er tungt, og sandur vigar nógv, men vreiði dárans er tyngri enn bæði.

2
Orðtøkini 27:4 Orðtøkini

Illsinni er grumt, og vreiði skúmar, men hvør kann standa seg móti øvund!

2
Orðtøkini 27:5 Orðtøkini

Opinlýs revsing er betri enn kærleiki, ið verður duldur.

2
Orðtøkini 27:6 Orðtøkini

Trúføst eru vinarsløg, men trúleysir eru fíggindakossir.

2
Orðtøkini 27:7 Orðtøkini

Hin metti vrakar hunang, men hinum svanga er alt beiskt søtt.

2
Orðtøkini 27:8 Orðtøkini

Sum fuglur, ið hevur verið noyddur at flýggja frá reiðri sínum, er maður, ið flakkar um, burtur frá heimi sínum.

2
Orðtøkini 27:9 Orðtøkini

Olja og roykilsi gleða hjartað, og sama gera vinareymleiki og sannhjartað ráð.

2
Orðtøkini 27:10 Orðtøkini

Slepp ikki vinmanni tínum og vinmanni faðirs tíns, og far ikki inn hjá bróður tínum, tann dag tú ert í neyð! – Granni nær hjá er betri enn bróðir langt burtur.

2
Orðtøkini 27:11 Orðtøkini

Ver vísur, sonur mín, og gleð hjarta mítt, so eg fái svarað teimum, ið háða meg!

2
Orðtøkini 27:12 Orðtøkini

Hin klóki sær vanlukkuna og leitar sær skjól; fávitskut halda áfram og noyðast at bøta.

2
Orðtøkini 27:13 Orðtøkini

Tak klæði hansara – hann er gingin í ábyrgd fyri annan, tak pant frá honum fyri fremmanda kvinnu!

2
Orðtøkini 27:14 Orðtøkini

Tann, ið harðmæltur signar vin sín árla á morgni, honum skal tað verða roknað sum illbøn.

2
Jeremias 29:11 Jeremias

Tí Eg veit, hvat Eg ætli og havi í huga viðvíkjandi tykkum – sigur HARRIN – friðarætlanir og ikki vanlukkuætlanir, at geva tykkum framtíð og vón.

2
Fyrra Korintbrævið 8:2 Fyrra Korintbrævið

heldur onkur seg vita nakað, so hevur hann aldri vitað nakað, soleiðis sum ein eigur at vita;

2
Aftur til evni