at halda orð títt

Triðja Mósebók 5:4 Triðja Mósebók

ella táið onkur, uttan at hugsa um tað, blakar ein eið út av munninum um, at hann skal gera okkurt, ilt ella gott – tað veri nú, hvat tað vera má, sum ein kann svørja uppá í tankaloysi – og hann so fær tað at vita og sær, at hann hevur drigið skyld oman yvir seg í onkrum slíkum –

2

Triðja Mósebók 5:5 Triðja Mósebók

so skal tann, ið soleiðis hevur drigið skyld oman yvir seg í onkrum av hesum, játta tað, ið hann hevur syndað í;

2

Fjórða Mósebók 30:1 Fjórða Mósebók

Móses segði hetta við Ísraelsmenn, í einum og øllum sum HARRIN hevði álagt honum.

2

Fjórða Mósebók 30:2 Fjórða Mósebók

Framvegis talaði Móses við høvd ætta Ísraelsmanna og segði: „Hetta er boðið, ið HARRIN hevur givið:

2

Fimta Mósebók 23:23 Fimta Mósebók

Tað, ið varrar tínar hava talað, skalt tú halda og gera – við tað at tú sjálvkravdur og við tínum egna munni hevur givið HARRANUM Gudi tínum lyfti títt.

2

Sálmarnir 119:11 Sálmarnir

Eg goymi orð Títt í hjartanum, fyri at eg skal ikki synda móti Tær.

2

Prædikarin 5:4 Prædikarin

Betri er, at tú einki lovar, enn at tú lovar og heldur tað ikki.

2

Prædikarin 5:5 Prædikarin

Lat ikki munn tín draga skyld oman yvir likam títt, og sig ikki við sendiboð Guds: „Eg leyp framav!“ – Manst tú vilja, at Gud skal verða vreiður um tað, ið tú sigur, og bróta niður handaverk títt!

2

Prædikarin 5:6 Prædikarin

Tí har sum nógvir dreymar eru, er eisini nógv fáfongd, og somuleiðis har sum mong orð eru. – Nei, óttast Gud!

2

Prædikarin 5:7 Prædikarin

Sært tú hin fátæka verða kúgaðan, og rætt og rættvísi verða undirtraðkað í landinum, so undrast tú ikki á tað! Tí ein hægri aktar eftir hinum høga, og ein enn hægri aktar eftir teimum báðum!

2

Matteus 5:33 Matteus

Uppaftur hava tit hoyrt, at sagt er við hinar gomlu: „Tú mást ikki svørja rangan eið; nei, tú skalt halda Harranum eiðir tínar.“

2

Matteus 5:34 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at tit skulu als ikki svørja – ikki um Himmalin, tí hann er hásæti Guds;

2

Matteus 5:35 Matteus

ei heldur um jørðina, tí hon er fótaskammul Hansara; ei heldur um Jerusalem, tí tað er staður hins stóra kongs;

2

Matteus 5:36 Matteus

ei heldur mást tú svørja um høvd títt, tí tú fært ikki gjørt hár hvítt ella svart.

2

Matteus 5:37 Matteus

Nei, tala tykkara skal vera: „Ja, ja, nei, nei,“ og tað, sum meir er enn hetta, er av hinum illa.

2

Jákupsbrævið 5:12 Jákupsbrævið

Men fram um alt, brøður mínir, svørjið ikki – hvørki um Himmalin, um jørðina ella nakran annan eið! Ja tykkara veri ja, og nei tykkara nei – fyri at tit skulu ikki falla undir dómin!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:5 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men tann, ið heldur orð Hansara, í honum er av sonnum kærleiki Guds vorðin fullkomin. – Av hesum vita vit, at vit eru í Honum.

2