at halda óndskap burtur

87 versir um "at halda óndskap burtur"

Versir

Síða 1 av 2
Matteus 6:13 Matteus

Leið okkum ikki í freistingar, men frels okkum frá illum! Tí Títt er ríkið og valdið, Tín er heiðurin, í allar ævir. Amen.“

6
Sálmarnir 37:1 Sálmarnir

Eftir Dávid. Ilskast ikki um hini óndu, øvunda ikki tey, sum gera órætt!

4
Sálmarnir 37:2 Sálmarnir

Tí brádliga verða tey skorin av, sum grasið; og sum grønar urtir følna tey.

4
Sálmarnir 37:3 Sálmarnir

Lít á HARRAN og ger tað, ið gott er, verð verandi í landinum og legg teg eftir trúskapi!

4
Sálmarnir 37:4 Sálmarnir

Og gleð teg í HARRANUM – so gevur Hann tær tað, ið hjarta títt tráar eftir!

4
Sálmarnir 37:5 Sálmarnir

Gev HARRANUM veg tín í hond, lít á Hann! Hann skal gera tað!

4
Sálmarnir 37:6 Sálmarnir

Hann skal lata rættvísi tína koma fram sum ljósið, rætt tín sum middagsljósið.

4
Sálmarnir 37:7 Sálmarnir

Ver stillur fyri HARRANUM og bíða eftir Honum! Ilskast ikki um tann, ið hevur eydnu á vegi sínum, um tann mann, ið upphugsar svikaráð!

4
Sálmarnir 37:8 Sálmarnir

Halt teg frá vreiði, lat illsinni fara, ver ikki ov bráður – av tí stendst einki uttan ilt!

4
Sálmarnir 37:9 Sálmarnir

Tí hini óndu verða týnd, men tey, ið bíða eftir HARRANUM, skulu arva landið.

4
Sálmarnir 37:10 Sálmarnir

Um lítla stund – so er hin gudleysi ikki til; hyggur tú, hagar hann var, so er hann burtur.

4
Sálmarnir 37:11 Sálmarnir

Men hini eyðmjúku skulu arva landið og gleðast í nógvum friði.

4
Sálmarnir 37:12 Sálmarnir

Hin gudleysi upphugsar ilt móti hinum rættvísa og bítur á kampi móti honum.

4
Sálmarnir 37:13 Sálmarnir

Men HARRIN, Hann lær at honum; tí Hann sær, at dagur hansara kemur.

4
Sálmarnir 37:14 Sálmarnir

Hinir gudleysu draga svørðið og spenna bogan at fella hin arma og fátæka, og gera av við tey, ið sannhjartað ferðast;

4
Sálmarnir 37:15 Sálmarnir

men svørðið kemur í teirra egna hjarta, og bogar teirra verða brotnir sundur.

4
Sálmarnir 37:16 Sálmarnir

Betri er tað sindrið, ið hin rættvísi hevur, enn ríkidømið hjá nógvum gudleysum;

4
Sálmarnir 37:17 Sálmarnir

tí armar hinna gudleysu verða brotnir, men HARRIN styðjar hini rættvísu.

4
Sálmarnir 37:18 Sálmarnir

HARRIN kennir dagar hinna ólastandi, og arvur teirra skal verða til ævigar tíðir;

4
Sálmarnir 37:19 Sálmarnir

tey verða ikki til skammar í óndum tíðum, tey verða mettað á hungursdøgum.

4
Sálmarnir 37:20 Sálmarnir

Tí hini gudleysu ganga til grundar; fíggindar HARRANS eru sum blómurnar, ið klæða vøllin so fagurt – tey hvørva, hvørva sum roykur.

4
Sálmarnir 37:21 Sálmarnir

Hin gudleysi lænir, og ber ikki aftur; men hin rættvísi ger miskunn og gevur;

4
Sálmarnir 37:22 Sálmarnir

tí tey, ið Hann signar, skulu arva landið, men tey, ið Hann bannar, verða avskorin.

4
Sálmarnir 37:23 Sálmarnir

HARRIN ger stig mansins føst, og Honum líkar leið hansara;

4
Sálmarnir 37:24 Sálmarnir

um hann so snávar, fellur hann ikki, tí HARRIN heldur í hond hansara.

4
Sálmarnir 37:25 Sálmarnir

Eg havi verið ungur og eri vorðin gamal; men ikki havi eg sæð hin rættvísa vinaleysan ella avkom hansara leita eftir breyði.

4
Sálmarnir 37:26 Sálmarnir

Allan dagin ger hann miskunn og lænir frá sær, og avkom hansara verður til signing.

4
Sálmarnir 37:27 Sálmarnir

Vend tær frá illum og ger gott, so verður tú búgvandi í allar ævir!

4
Sálmarnir 37:28 Sálmarnir

Tí HARRIN elskar rætt og svíkur ikki heilagu Síni; til ævigar tíðir verða tey hildin uppi; men avkom hinna gudleysu verður týnt.

4
Sálmarnir 37:29 Sálmarnir

Hini rættvísu arva landið og búgva í tí allar ævir.

4
Sálmarnir 37:30 Sálmarnir

Muður hins rættvísa talar vísdóm, tunga hansara sigur tað, ið beint er;

4
Sálmarnir 37:31 Sálmarnir

lóg Guds hansara er honum í hjarta, hann vinglar ikki á fótunum.

4
Sálmarnir 37:32 Sálmarnir

Hin gudleysi lúrir eftir hinum rættvísa og liggur honum eftir lívinum;

4
Sálmarnir 37:33 Sálmarnir

men HARRIN gevur hann ikki í hendur hansara og dómfellir hann ikki, táið hann verður dømdur.

4
Sálmarnir 37:34 Sálmarnir

Bíða eftir HARRANUM og halt teg á vegi Hansara! So skal Hann seta teg høgt, so tú arvar landið; tú skalt síggja, hvussu hini gudleysu verda týnd.

4
Sálmarnir 37:35 Sálmarnir

Eg sá gudleysan, ið stóð stinnur í megi síni; hann breiddi seg sum grønt træ, ið er væl rótfest;

4
Sálmarnir 37:36 Sálmarnir

men táið eg so seinni kom framvið har, var hann burtur, og eg leitaði eftir honum, men hann var ikki at finna.

4
Sálmarnir 37:37 Sálmarnir

Akta eftir hinum lýtaleysa, og hygg á hin sannhjartaða! Tí friðarmaður hevur framtíð;

4
Sálmarnir 37:38 Sálmarnir

men lógbrotsmenn skulu verða týndir allir samlir, framtíð hinna gudleysu verður skorin av.

4
Sálmarnir 37:39 Sálmarnir

Frelsa hinna rættvísu kemur frá HARRANUM, sum er sterka vernd teirra á neyðarstund.

4
Sálmarnir 37:40 Sálmarnir

HARRIN hjálpir teimum og fríar tey; Hann fríar tey frá hinum gudleysu og frelsir tey – tí tey hava søkt sær skjól hjá Honum.

4
Sálmarnir 91:1 Sálmarnir

Tann, ið situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda,

4
Sálmarnir 91:2 Sálmarnir

sigur við HARRAN: „Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!“

4
Sálmarnir 91:3 Sálmarnir

Tí Hann bjargar tær úr snerru fuglamansins, undan oyðandi pest;

4
Sálmarnir 91:4 Sálmarnir

við fjøðrum Sínum skýlir Hann tær, undir veingjum Hansara finnur tú lívd, trúfesti Hansara er skjøldur og vernd.

4
Sálmarnir 91:5 Sálmarnir

Tú skalt ikki óttast náttaræðslurnar, ei pílin, ið flýgur um dagin,

4
Sálmarnir 91:6 Sálmarnir

ei pestina, ið sníkir seg í myrkrinum, ei sóttina, ið oyðir um middagin.

4
Sálmarnir 91:7 Sálmarnir

Um so túsund falla tær við lið, tíggju túsund við høgru hond tína, skal tað tó ikki ráma teg;

4
Sálmarnir 91:8 Sálmarnir

tú skalt bert skoða tað við eygum tínum, síggja, hvussu gudleys fáa løn sína.

4
Sálmarnir 91:9 Sálmarnir

„Tí Tú, HARRI, ert skjól mítt“ [sigur tú]. – Hin Hægsta hevur tú gjørt til bústað tín;

4