at giftast við ófrelsum

Rómverjabrævið 7:5 Rómverjabrævið

Tí meðan vit vóru í holdinum, virkaðu hinir syndigu lystir, ið vaktir vórðu við lógini, soleiðis í limum okkara, at vit bóru deyðanum ávøkst.

2

Rómverjabrævið 7:6 Rómverjabrævið

Men nú eru vit loyst frá lógini, við tað at vit eru deyð frá tí, sum fyrr helt okkum fangað, so at vit tæna á nýggja hátt andans og ikki á gamla hátt bókstavsins.

2

Rómverjabrævið 7:7 Rómverjabrævið

Hvat skulu vit tá siga? Er lógin synd? Minni enn so! Men eg kendi ikki syndina uttan við lógini. Eg hevði ikki kent girndina, um lógin ikki segði: „Tú mást ikki girnast.“

2

Rómverjabrævið 7:8 Rómverjabrævið

Syndin slapp nú framat og virkaði við boðnum alskyns girnd í mær; tí uttan lóg er syndin deyð.

2

Rómverjabrævið 7:9 Rómverjabrævið

Eg livdi einaferð uttan lóg; men táið boðið kom, varð syndin livandi aftur,

2

Rómverjabrævið 7:10 Rómverjabrævið

og eg doyði; og boðið – sum givið var til lív – varð mær til deyða.

2

Rómverjabrævið 7:11 Rómverjabrævið

Tí syndin slapp framat, dáraði meg við boðnum og drap meg við tí.

2

Rómverjabrævið 7:12 Rómverjabrævið

So er tá lógin heilag, og boðið er heilagt, rættvíst og gott.

2

Rómverjabrævið 7:13 Rómverjabrævið

Er tá tað, sum gott er, vorðið mær til deyða! Minni enn so! Nei, tað var syndin, fyri at hon skuldi vísa seg sum synd, við tað at hon við tí, sum gott er, voldi mær deyðan; soleiðis skuldi syndin við boðnum verða út av lagi syndig.

2

Rómverjabrævið 7:14 Rómverjabrævið

Vit vita jú, at lógin er andalig; men eg eri holdborin, seldur undir syndina.

2

Rómverjabrævið 7:15 Rómverjabrævið

Tí eg veit ikki, hvat eg geri; eg geri jú ikki tað, sum eg vil; nei, tað, sum eg hati, geri eg.

2

Rómverjabrævið 7:16 Rómverjabrævið

Geri eg nú tað, sum eg ikki vil, gevi eg jú lógini tann vitnisburð, at hon er góð.

2

Rómverjabrævið 7:17 Rómverjabrævið

So er tað nú ikki longur eg, sum geri tað, men syndin, sum í mær býr.

2

Rómverjabrævið 7:18 Rómverjabrævið

Tí eg veit, at í mær – í holdi mínum – býr einki gott; viljan havi eg, men at gera hitt góða eri eg ikki mentur.

2

Rómverjabrævið 7:19 Rómverjabrævið

Hitt góða, sum eg vil, geri eg ikki; men hitt illa, sum eg ikki vil, geri eg.

2

Rómverjabrævið 7:20 Rómverjabrævið

Geri eg nú tað, sum eg ikki vil, so er tað ikki longur eg, sum geri tað, men syndin, sum í mær býr.

2

Rómverjabrævið 7:21 Rómverjabrævið

So finni eg nú ta lóg hjá mær – eg, sum vil gera hitt góða – at hitt illa er mær hjástatt.

2

Rómverjabrævið 7:22 Rómverjabrævið

Tí eftir hinum innara menniskja mínum havi eg hug til lóg Guds;

2

Rómverjabrævið 7:23 Rómverjabrævið

men í limum mínum síggi eg aðra lóg, sum stríðir móti lóg sinnis míns og tekur meg til fanga undir lóg syndarinnar, sum í limum mínum er.

2

Rómverjabrævið 7:24 Rómverjabrævið

Arma menniskja mítt! Hvør skal fría meg frá hesum likami deyðans!

2

Rómverjabrævið 7:25 Rómverjabrævið

Gudi veri tøkk við Jesusi Kristi, Harra okkara! So tæni eg tá sjálvur við sinninum lóg Guds, men við holdinum lóg syndarinnar.

2

Seinna Korintbrævið 6:15 Seinna Korintbrævið

Hvat samljóð er millum Kristus og Belial, og hvønn lut hevur trúgvandi við vantrúgvandi!

2

Seinna Korintbrævið 6:16 Seinna Korintbrævið

Hvussu kann tempul Guds sameinast við avgudar! – Vit eru jú tempul hins livandi Guds – sum Gud hevur sagt: „Eg skal búgva hjá teimum og ganga millum teirra; Eg skal vera Gud teirra, og tey skulu vera fólk Mítt.“

2

Seinna Korintbrævið 6:17 Seinna Korintbrævið

„Farið tí út frá teimum og skiljið tykkum frá teimum – sigur Harrin – og nemið einki óreint! Tá skal Eg taka ímóti tykkum“;

2

Seinna Korintbrævið 6:18 Seinna Korintbrævið

„og Eg skal vera tykkum Faðir, og tit skulu vera Mær synir og døtur – sigur Harrin hin Alvaldi.“

2

Efesusbrævið 5:25 Efesusbrævið

Tit menn! Elskið konur tykkara, eins og Kristus elskaði samkomuna og gav Seg sjálvan fyri hana,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Tað er trúvert orð, at tráar onkur eftir umsjónarembæti, er tað gott verk, hann hevur hug til.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:2 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí skal umsjónarmaður vera ólastandi, maður einar kvinnu, árvakin, fráhaldandi, høviskur, gestablíður, førur fyri at læra onnur,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:3 Fyrra Timoteusarbrævið

ikki drykkjumaður, ikki bardagamaður, men mildur, ikki klandursamur, ikki peningagjarnur.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:4 Fyrra Timoteusarbrævið

Hann skal standa væl fyri sínum egna húsi, hava lýðin børn í øllum siðprýði –

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:5 Fyrra Timoteusarbrævið

dugir ein ikki at standa fyri sínum egna húsi, hvussu kann hann tá veita samkomu Guds umsjón!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:6 Fyrra Timoteusarbrævið

Hann skal ikki vera nýggjur í trúnni – fyri at hann skal ikki verða uppblástur og falla undir dóm Djevulsins.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:7 Fyrra Timoteusarbrævið

Hann skal eisini hava góðan vitnisburð frá teimum, ið uttanfyri eru, fyri at hann skal ikki verða háðaður og falla í snerru Djevulsins.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Somuleiðis skulu samkomutænararnir hava sámiligan atburð, ikki vera tvítungutir, ikki drykkjumenn, ikki gjarnir eftir ljótum vinningi.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:9 Fyrra Timoteusarbrævið

Teir skulu varðveita loyndarmál trúarinnar í reinari samvitsku.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:10 Fyrra Timoteusarbrævið

Eisini hesir skulu fyrst verða royndir; síðani skulu teir gera tænastu, um teir eru ólastandi.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:11 Fyrra Timoteusarbrævið

Kvinnur skulu somuleiðis hava sámiligan atburð, ikki vera baktalandi, men fráhaldandi, trúgvar í øllum.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:12 Fyrra Timoteusarbrævið

Samkomutænari skal vera maður einar kvinnu, halda væl skil á børnum sínum og standa væl fyri sínum egna húsi.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:13 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí teir, sum hava verið góðir samkomutænarar, vinna sær sjálvum góða støðu og nógv dirvi í trúnni á Kristus Jesus.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:14 Fyrra Timoteusarbrævið

Hetta skrivi eg tær, tóat eg vóni skjótt at koma til tín.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:15 Fyrra Timoteusarbrævið

Men skuldi eg ikki komið enn, skalt tú av hesum vita, hvussu ein eigur at bera seg at í húsi Guds, sum er samkoma hins livandi Guds, stuðul og grundvøllur sannleikans.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:16 Fyrra Timoteusarbrævið

Og – sum ein og hvør má sanna – stórt er loyndarmál gudsóttans: Hann, sum varð opinberaður í holdi, rættvísgjørdur í anda, sæddur av einglum, prædikaður millum fólkasløg, trúgvin í heiminum, tikin upp í dýrd.

2

Fyrra Pætursbrævið 3:7 Fyrra Pætursbrævið

Somuleiðis tit menn! Livið vitiga saman við konum tykkara sum hinum veikara ílati, og heiðrið tær, við tað at tær við eru samarvingar til náði lívsins – fyri at bønir tykkara skulu ikki verða hindraðar!

2