at giftast ung

Fyrra Korintbrævið 7:36 Fyrra Korintbrævið

Men heldur onkur, at hann ger ikki væl við moyggj sína,* um hon** er farin um ungdómsárini, so geri hann, sum hann vil, táið nú so má vera – hann syndar ikki – giftist tey!

6

Fyrra Korintbrævið 7:37 Fyrra Korintbrævið

Men tann, sum stendur fastur í hjarta sínum og er ikki undir noyðslu, men er mentur at gera, sum hann vil, og hevur sett sær fyri í hjarta sínum, at hann skal varðveita moyggj sína* – hann ger væl.

6

Fyrra Korintbrævið 7:38 Fyrra Korintbrævið

Tann, sum gevur* í hjúnaband, ger tí væl, og tann, sum ikki gevur** í hjúnaband, ger betur.

6

Fyrra Timoteusarbrævið 5:14 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí vil eg, at ungar einkjur skulu giftast, eiga børn, stýra húsi, einki høvi geva mótstøðumanninum til at háða.

5

Fyrsta Mósebók 2:24 Fyrsta Mósebók

Tí fer maðurin frá faðir og móður og heldur seg til konu sína, og tey bæði verða eitt hold.

4

Fyrsta Mósebók 29:18 Fyrsta Mósebók

Jákup elskaði Rakul; tí segði hann: „Eg skal tæna hjá tær sjey ár fyri Rakul, yngru dóttur tína!“

4

Fyrsta Mósebók 29:19 Fyrsta Mósebók

Laban svaraði: „Eg lati fyrr teg fáa hana enn ein fremmandan – verð bert hjá mær!“

4

Fyrsta Mósebók 29:20 Fyrsta Mósebók

So tænti Jákup sjey ár fyri Rakul, og tey vóru honum sum nakrir fáir dagar – tí hann elskaði hana.

4

Orðtøkini 18:22 Orðtøkini

Tann, ið hevur funnið konu, hevur funnið lukkuna og fingið náðigávu frá HARRANUM.

4

Hásongurin 8:4 Hásongurin

– Eg bøni tykkum, døtur Jerusalems: Gerið ikki kærleikanum ófrið, órógvið hann ikki, fyrrenn hann vil sjálvur!“

4

Matteus 19:4 Matteus

Hann svaraði: „Hava tit ikki lisið, at Skaparin av fyrstum gjørdi tey til mann og kvinnu

4

Matteus 19:5 Matteus

og segði: „Tí skal maðurin fara frá faðir og móður og halda seg til konu sína, og tey bæði skulu verða eitt hold!“

4

Matteus 19:6 Matteus

So eru tey ikki longur tvey, men eitt hold. Tað, sum tí Gud hevur bundið saman, má menniskja ikki skilja sundur.“

4

Fimta Mósebók 24:5 Fimta Mósebók

Táið maður nýliga hevur tikið sær konu, skal hann ikki fara við í bardaga, og ei heldur skulu aðrar byrðar av nøkrum slagi leggjast á hann; hann skal vera fríur eitt ár, húsi sínum til gagn og konu síni, sum hann hevur tikið sær, til gleði.

3

Rutt 1:16 Rutt

Men Rutt svaraði: „Royn ikki at yvirtala meg at fara frá tær og fara heimaftur! Nei, hagar sum tú fert, hagar fari eg, og har sum tú búsetist, har búsetist eg; fólk títt skal vera fólk mítt, og Gud tín skal vera Gud mín;

3

Rutt 1:17 Rutt

har sum tú doyrt, vil eg doyggja, og har vil eg verða jarðað. HARRIN lati mær gangast illa, bæði nú og hereftir, um nakað annað enn deyðin skilir meg frá tær!“

3