at gerast við barn

Fyrra Korintbrævið 7:20 Fyrra Korintbrævið

Ein og hvør verði verandi í tí kalli, sum hann varð kallaður í!

3

Fyrra Korintbrævið 7:21 Fyrra Korintbrævið

Vart tú kallaður sum trælur, so ger tær onga sorg av tí! Men kanst tú eisini verða frælsur, so tak fyrr tað!*

3

Fyrra Korintbrævið 7:22 Fyrra Korintbrævið

Tí tann, sum kallaður er í Harranum sum trælur, er hin frígivni Harrans; á sama hátt er eisini tann, ið kallaður er sum frælsur, trælur Kristusar.

3

Fyrra Korintbrævið 7:23 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt – verðið ikki menniskjatrælir!

3

Fyrra Korintbrævið 7:24 Fyrra Korintbrævið

Í tí standi, sum ein og hvør varð kallaður í, brøður – í honum verði hann verandi hjá Gudi!

3

Fyrra Korintbrævið 7:25 Fyrra Korintbrævið

Nú, viðvíkjandi hinum ógiftu – tá havi eg einki boð frá Harranum; men eg sigi tað, ið eg haldi – sum tann, ið Harrin av náði hevur givið at vera trúverdur.

3

Fyrra Korintbrævið 7:26 Fyrra Korintbrævið

Eg haldi tá, við teirri neyð fyri eyga, sum nú er, at tað menniskja ger væl, ið verður verandi, sum tað er.

3

Fyrra Korintbrævið 7:27 Fyrra Korintbrævið

Ert tú bundin til konu, so royn ikki at verða loystur! Ert tú ikki bundin til konu, so søk ikki konu!

3

Fyrra Korintbrævið 7:28 Fyrra Korintbrævið

Men um so er, at tú giftist, syndar tú ikki, og um hin ógifta kvinnan giftist, syndar hon ikki; tó koma slík at fáa trongd í holdinum – men eg vildi spart tykkum.

3

Fyrra Korintbrævið 7:29 Fyrra Korintbrævið

Men tað sigi eg, brøður, at tíðin er stutt; tí mugu hereftir bæði teir, ið konur hava, vera, sum teir onga høvdu,

3

Fyrra Korintbrævið 7:30 Fyrra Korintbrævið

tey, ið gráta, sum tey høvdu ikki grátið, tey, ið gleðast, sum tey høvdu ikki glett seg, tey, ið keypa, sum tey høvdu einki átt,

3

Fyrra Korintbrævið 7:31 Fyrra Korintbrævið

og tey, ið nýta heimin, sum tey høvdu ikki nýtt hann; tí hesin heimur – soleiðis sum hann nú sær út – forgongur;

3

Fyrra Korintbrævið 7:32 Fyrra Korintbrævið

og eg vildi, at tit kundu sloppið frá at stúrt. Hin ógifti hevur umsorgan fyri tí, ið Harranum hoyrir til, hvussu hann kann toknast Harranum;

3

Fyrra Korintbrævið 7:33 Fyrra Korintbrævið

men hin gifti hevur umsorgan fyri tí, ið heiminum hoyrir til, hvussu hann kann toknast konuni.

3

Fyrra Korintbrævið 7:34 Fyrra Korintbrævið

Eisini er munur á konu og ógiftari kvinnu. Hin ógifta hevur umsorgan fyri tí, ið Harranum hoyrir til, hvussu hon kann vera heilag, bæði í likami og anda; men hin gifta hevur umsorgan fyri tí, ið heiminum hoyrir til, hvussu hon kann toknast manninum.

3

Fyrra Korintbrævið 7:35 Fyrra Korintbrævið

Hetta sigi eg til tykkara egna gagn, ikki fyri at seta snerru fyri tykkum, men fyri at fremja tað, sum sømiligt er: At tit óhindrað halda fast við Harran.

3

Fyrra Korintbrævið 7:36 Fyrra Korintbrævið

Men heldur onkur, at hann ger ikki væl við moyggj sína,* um hon** er farin um ungdómsárini, so geri hann, sum hann vil, táið nú so má vera – hann syndar ikki – giftist tey!

3

Fyrra Korintbrævið 7:37 Fyrra Korintbrævið

Men tann, sum stendur fastur í hjarta sínum og er ikki undir noyðslu, men er mentur at gera, sum hann vil, og hevur sett sær fyri í hjarta sínum, at hann skal varðveita moyggj sína* – hann ger væl.

3

Fyrra Korintbrævið 7:38 Fyrra Korintbrævið

Tann, sum gevur* í hjúnaband, ger tí væl, og tann, sum ikki gevur** í hjúnaband, ger betur.

3

Fyrra Korintbrævið 7:39 Fyrra Korintbrævið

Konan er bundin, so leingi sum maður hennara livir; men er maður hennara deyður, er henni frítt at giftast við hvørjum, hon vil – bert tað verður gjørt í Harranum.

3

Fyrra Korintbrævið 7:40 Fyrra Korintbrævið

Men lukkuligari er hon, um hon verður verandi, sum hon er – eftir áskoðan míni, og eg haldi meg eisini hava Anda Guds!

3

Fyrsta Mósebók 38:1 Fyrsta Mósebók

Um hesa tíðina fór Juda frá brøðrum sínum og fór at halda saman við manni úr Adullam, sum æt Hira.

2

Fyrsta Mósebók 38:2 Fyrsta Mósebók

Har sá Juda dóttur kána’anitiskan mann, sum æt Sua, og hann tók hana til konu og fór inn til hennara.

2

Fyrsta Mósebók 38:3 Fyrsta Mósebók

Hon varð við barn og átti son, sum hon gav navnið Er.

2

Fyrsta Mósebók 38:4 Fyrsta Mósebók

So varð hon uppaftur við barn og átti son, sum hon gav navnið Onan.

2

Fyrsta Mósebók 38:5 Fyrsta Mósebók

Hon átti ein son enn, og honum gav hon navnið Sela; táið hon átti hann, var Juda í Kezib.

2

Fyrsta Mósebók 38:6 Fyrsta Mósebók

Juda tók nú Er, hinum frumborna sínum, konu; hon æt Tamar.

2

Fyrsta Mósebók 38:7 Fyrsta Mósebók

Men HARRANUM líkaði ikki Er, hin frumborna hjá Juda; tí læt HARRIN hann doyggja.

2

Fyrsta Mósebók 38:8 Fyrsta Mósebók

Tá segði Juda við Onan: „Far inn til bróðurkonu tína og tak hana til ekta í bróður tíns stað og reis bróður tínum avkom upp!“

2

Fyrsta Mósebók 38:9 Fyrsta Mósebók

Men við tað at Onan visti, at avkomið ikki skuldi hoyra honum til, læt hann, hvørja ferð hann gekk inn til bróðurkonu sína, sáðið spillast á jørðina – fyri ikki at fáa bróður sínum avkom.

2

Fyrsta Mósebók 38:10 Fyrsta Mósebók

Men hetta, ið hann gjørdi, var ónt í eygum HARRANS; tí læt Hann eisini hann doyggja.

2

Fyrsta Mósebók 38:11 Fyrsta Mósebók

Tá segði Juda við Tamar, sonarkonu sína: „Sit einkja heima hjá faðir tínum, inntil sonur mín Sela kemur til!“ – Tí hann óttaðist fyri, at eisini hann skuldi doyggja, eins og brøður hansara. So fór Tamar heim og varð verandi hjá faðir sínum.

2

Fyrsta Mósebók 38:12 Fyrsta Mósebók

Táið nú long tíð var gingin, doyði dóttir Sua, kona Juda. Táið syrgitíðin var úti, fór Juda til Timna, til teir, ið royttu seyð hansara; vinur hansara, Hira úr Adullam, fór við honum.

2

Fyrsta Mósebók 38:13 Fyrsta Mósebók

Men táið Tamar fekk at vita, at verfaðir hennara var á veg til Timna at royta seyð sín,

2

Fyrsta Mósebók 38:14 Fyrsta Mósebók

læt hon seg úr einkjuklæðunum, fór í eitt slør, ballaði tað um seg og setti seg so við portrið í Enajim, við vegin til Timna; tí hon sá, at hon varð ikki givin Sela til konu, tóat hann nú var tilkomin.

2

Fyrsta Mósebók 38:15 Fyrsta Mósebók

Táið Juda nú sá hana, helt hann hana vera skøkju – við tað at hon hevði fjalt andlit sítt.

2

Fyrsta Mósebók 38:16 Fyrsta Mósebók

Hann fór tá av vegnum og fór yvir til hennara og segði: „Kom, lat meg koma inn til tín!“ – Hann visti ikki, at tað var sonarkona hansara. Men hon svaraði: „Hvat gevur tú mær fyri at koma inn til mín?“

2

Fyrsta Mósebók 38:17 Fyrsta Mósebók

Hann segði: „Eg skal senda tær eitt geitarlamb úr fylginum.“ Tá svaraði hon: „Ja, men tú skalt geva mær pant, inntil tú sendir tað!“

2

Fyrsta Mósebók 38:18 Fyrsta Mósebók

Hann spurdi: „Hvat skal eg tá geva tær í pant?“ Hon svaraði: „Innsiglisring tín, band títt og stav tín, sum tú hevur í hondini.“ – Hetta gav hann henni so og fór síðani inn til hennara, og hon varð við barn við honum.

2

Fyrsta Mósebók 38:19 Fyrsta Mósebók

So reistist hon og fór haðani, fór úr slørinum og læt seg aftur í einkjuklæðini.

2

Fyrsta Mósebók 38:20 Fyrsta Mósebók

Juda sendi nú geitarlambið við vinmanni sínum, Adullamitinum, fyri at fáa pantin aftur frá kvinnuni; men hann fann hana ikki.

2

Fyrsta Mósebók 38:21 Fyrsta Mósebók

Hann spurdi tá fólkið har á staðnum: „Hvar er skøkjan, hon í Enajim, við vegin?“ Tey svaraðu: „Her hevur eingin skøkja verið!“

2

Fyrsta Mósebók 38:22 Fyrsta Mósebók

So fór hann aftur til Juda og segði: „Eg fann hana ikki, og so sigur fólkið har á staðnum eisini, at eingin skøkja hevur verið har.“

2

Fyrsta Mósebók 38:23 Fyrsta Mósebók

Tá segði Juda: „Lat hana meðni hava tað, heldur enn at vit skulu verða til spott! Eg havi sent lambið, og tú hevur ikki funnið hana!“

2

Fyrsta Mósebók 38:24 Fyrsta Mósebók

Einar tríggjar mánaðir eftir hetta fekk Juda hesi tíðindi: „Tamar, sonarkona tín, hevur drivið hor; hon er vorðin við barn í hori!“ Tá segði Juda: „Leiðið hana út, hon skal verða brend!“

2

Fyrsta Mósebók 38:25 Fyrsta Mósebók

Men táið teir leiddu hana út, sendi hon boð til verfaðir sín og læt siga: „Eg eri vorðin við barn við tí manni, ið hetta eigur!“ Og hon læt siga: „Kanna eftir, hvør ið eigur henda ring, hetta band og henda stav!“

2

Fyrsta Mósebók 38:26 Fyrsta Mósebók

Juda kendi tað aftur og segði: „Rætturin er hennara og ikki mín, við tað at eg havi ikki givið syni mínum Sela hana!“ – Men hann kom henni ikki nær aftur.

2

Fyrsta Mósebók 38:27 Fyrsta Mósebók

Táið so tíðin kom, at hon skuldi eiga, vóru tvíburar í lívi hennara.

2

Fyrsta Mósebók 38:28 Fyrsta Mósebók

Og í tí hon átti, stakk annar hondina út, og jarðarmóðirin tók reyðan tráð og bant hann um hana og segði: „Hesin var tann, ið fyrr kom!“

2

Fyrsta Mósebók 38:29 Fyrsta Mósebók

Men so togaði hann hondina til sín aftur, og tá kom bróðir hansara undan; tá segði hon: „Sum tú hevur trokað teg fram!“ – Tí fekk hann navnið Perez.

2