at gera vilja Guds

Fimta Mósebók 28:45 Fimta Mósebók

Øll hesi bann skulu koma yvir teg og liggja eftir tær og náa tær, inntil endi er á tær – aftur fyri at tú hoyrdi ikki rødd HARRANS Guds tíns, so tú heltst boð og lógir Hansara, sum Hann gav tær;

2

Fimta Mósebók 28:46 Fimta Mósebók

tey skulu til ævigar tíðir hanga uppi í tær og avkomi tínum sum tekin og undur.

2

Fimta Mósebók 28:47 Fimta Mósebók

Aftur fyri at tú tænti ikki HARRANUM Gudi tínum við gleði og av hjartans lysti, meðan tú hevði yvirflóð av øllum,

2

Fimta Mósebók 28:48 Fimta Mósebók

so skalt tú sleppa at tæna fíggindum tínum, sum HARRIN skal senda ímóti tær, í hungri og tosta, nakin og saknandi alt; Hann skal leggja jarnok á háls tín, inntil Hann hevur gjørt enda á tær.

2

Fimta Mósebók 28:49 Fimta Mósebók

HARRIN skal stevna ímóti tær eini tjóð langt burtur frá, frá enda jarðarinnar, eini tjóð, ið kemur flúgvandi sum ørn, eini tjóð, hvørjar tungumál tú skilir ikki;

2

Fimta Mósebók 28:50 Fimta Mósebók

eini tjóð við hørðum andliti – hvørki vísir hon teimum gomlu virðing ella teimum ungu miskunn.

2

Fimta Mósebók 28:51 Fimta Mósebók

Hon skal eta upp fruktina av fæi tínum og fruktina av jørð tíni, inntil endi er á tær; hon skal hvørki lata korn, vín ella olju verða eftir hjá tær, hvørki tað, ið kýr tínar kálva, ella tað, ið smáfæ títt lembir – inntil hon hevur forkomið tær.

2

Fimta Mósebók 28:52 Fimta Mósebók

Hon skal kringseta teg í øllum býum tínum, inntil teir høgu, sterku múrar tínir, sum tú lítur á, falla í øllum landi tínum, sum HARRIN Gud tín hevur givið tær.

2

Fimta Mósebók 28:53 Fimta Mósebók

Tá skalt tú eta lívsfrukt tína, kjøtið av sonum og døtrum tínum, sum HARRIN Gud tín hevur givið tær; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:54 Fimta Mósebók

Tann av monnum tínum, sum fínastur og mest vandin er, skal hyggja við óndum eygum á bróður sín, konuna í favni sínum og børnini, ið hann enn hevur eftir,

2

Fimta Mósebók 28:55 Fimta Mósebók

og ongum av teimum unna bita burtur av kjøti barna sína, sum hann etur, av tí at hann hevur einki annað eftir; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum í øllum býum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:56 Fimta Mósebók

Tann av kvinnum tínum, sum fínast og mest vandin er – hon, ið aldri beyð til at stíga fótin á jørðina, so vandin og fín er hon – skal hyggja við óndum eygum á mannin í favni sínum og son sín og dóttur sína,

2

Fimta Mósebók 28:57 Fimta Mósebók

og ikki unna teimum eftirburðin, ið frá henni gongur, ella børnini, ið hon eigur; tí við tað at henni fattast alt, etur hon tey sjálv í loynd; í slíka neyð og trongd skalt tú koma av fíggindum tínum í øllum býum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:58 Fimta Mósebók

Aktar tú ikki eftir at halda øll orðini í hesi lóg, tey, sum í hesi bók standa skrivað, og óttast tú ikki hetta dýra og ræðuliga navn: HARRIN Gud tín,

2

Fimta Mósebók 28:59 Fimta Mósebók

so skal HARRIN senda óhoyrdar plágur á teg og avkom títt, svárar, áhaldandi plágur og óndar, áhaldandi sjúkur;

2

Fimta Mósebók 28:60 Fimta Mósebók

Hann skal lata allar sjúkur Egyptalands, sum tú ræðist, koma á teg, og tær skulu hanga uppi í tær;

2

Fimta Mósebók 28:61 Fimta Mósebók

ja, og allar aðrar sjúkur og plágur, sum einki stendur skrivað um í hesi lógbók, skal HARRIN lata koma á teg, inntil endi er á tær.

2

Fimta Mósebók 28:62 Fimta Mósebók

Bert lítil flokkur skal verða eftir av tykkum, tit, ið vóru so mong í tali sum stjørnurnar á himli – afturfyri at tú hoyrdi ikki rødd HARRANS Guds tíns.

2

Fimta Mósebók 28:63 Fimta Mósebók

Og eins og HARRIN fyrr hevði gleði av at gera væl við tykkum og lata tykkum nørast, so skal HARRIN nú hava gleði av at forkoma og týna tykkum; tit skulu verða rikin burtur úr landinum, sum tú kemur inn í og skalt taka í ogn.

2

Fimta Mósebók 28:64 Fimta Mósebók

HARRIN skal spjaða teg millum øll fólkasløgini, frá øðrum enda jarðarinnar at øðrum, og har skalt tú dýrka aðrar gudar, sum hvørki tú ella fedrar tínir hava kent, træ og stein.

2

Fimta Mósebók 28:65 Fimta Mósebók

Millum hesi fólk skalt tú ongan frið hava, og fótur tín skal onga hvíld finna; tí HARRIN skal har geva tær skelvandi hjarta, eygu, ið tærast burtur, og sál, sum ørmaktast.

2

Fimta Mósebók 28:66 Fimta Mósebók

Lív títt skal tykjast tær at hanga í einum hári; tú skalt vera í angist bæði dag og nátt og aldri vera ekkaleysur um lív títt.

2

Fimta Mósebók 28:67 Fimta Mósebók

Um morgunin skalt tú siga: „Eg vildi, at kvøldið var komið!“ og um kvøldið: „Eg vildi, at morgunin var komin!“ – Slíka angist skalt tú kenna í hjartanum, og so ræðuligt verður tað, ið tú sært fyri eygum tínum.

2

Fimta Mósebók 28:68 Fimta Mósebók

HARRIN skal á skipum flyta teg aftur til Egyptalands – ta leiðina, ið Eg lovaði tær, at tú aldri skuldi fáa at síggja aftur; har skulu tit verða boðin fíggindum tykkara til keyps sum trælir og trælkvinnur, men eingin skal vilja keypa tykkum.“

2

Jeremias 29:11 Jeremias

Tí Eg veit, hvat Eg ætli og havi í huga viðvíkjandi tykkum – sigur HARRIN – friðarætlanir og ikki vanlukkuætlanir, at geva tykkum framtíð og vón.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:3 Fyrra Tessalonikabrævið

Tí hetta er vilji Guds, heilaggering tykkara, at tit halda tykkum frá siðloysi,

2

Fyrra Tessalonikabrævið 5:18 Fyrra Tessalonikabrævið

Takkið í øllum førum – tað er vilji Guds við tykkum í Kristi Jesusi!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Eg áminni nú fyrst av øllum um, at bønir, ákallanir, forbønir, takkargerðir verða hildnar fyri øllum menniskjum,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:2 Fyrra Timoteusarbrævið

fyri kongum og øllum, ið høgt eru sett – fyri at vit kunnu liva stilt og friðarligt lív í øllum gudsótta og siðprýði.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:3 Fyrra Timoteusarbrævið

Hetta er Gudi, Frelsara okkara, gott og tekkiligt,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:4 Fyrra Timoteusarbrævið

Honum, sum vil, at øll menniskju skulu verða frelst og koma at kenna sannleikan.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:5 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí ein Gud er, og ein millummaður millum Gud og menniskju, menniskjað Kristus Jesus,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:6 Fyrra Timoteusarbrævið

sum gav Seg sjálvan til loysigjald fyri øll, til vitnisburð á tíð síni.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:7 Fyrra Timoteusarbrævið

Fyri hetta eri eg settur til prædikara og ápostul – eg sigi sannleika, eg lúgvi ikki – heidningum til lærara í trúgv og sannleika.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:8 Fyrra Timoteusarbrævið

– Eg vil tá, at menninir allastaðni skulu biðja so, at teir lyfta upp heilagar hendur, uttan vreiði og trætu,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:9 Fyrra Timoteusarbrævið

somuleiðis, at kvinnurnar skulu skrýða seg við sámiligum búna, við blúgv og heiðuri, ikki við flættum, gulli, perlum ella dýrum klæðum,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:10 Fyrra Timoteusarbrævið

men við góðum verkum – sum kvinnum sømir, ið játta seg undir gudsótta.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:11 Fyrra Timoteusarbrævið

Kvinnan skal still lata seg læra, við øllum lýdni;

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:12 Fyrra Timoteusarbrævið

men eg gevi ikki kvinnu loyvi at vera lærara ella hava ræði yvir manninum; nei, hon skal halda seg stilla.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:13 Fyrra Timoteusarbrævið

Ádam varð jú skaptur fyrr, so Eva.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:14 Fyrra Timoteusarbrævið

Og Ádam varð ikki dáraður, men kvinnan varð dárað og fall í brot.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 2:15 Fyrra Timoteusarbrævið

Men hon skal verða frelst gjøgnum barnaføðing sína, so satt sum tær verða verandi í trúgv, kærleika og heilagleika við siðprýði.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:1 Fyrra Timoteusarbrævið

Tað er trúvert orð, at tráar onkur eftir umsjónarembæti, er tað gott verk, hann hevur hug til.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:2 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí skal umsjónarmaður vera ólastandi, maður einar kvinnu, árvakin, fráhaldandi, høviskur, gestablíður, førur fyri at læra onnur,

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:3 Fyrra Timoteusarbrævið

ikki drykkjumaður, ikki bardagamaður, men mildur, ikki klandursamur, ikki peningagjarnur.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:4 Fyrra Timoteusarbrævið

Hann skal standa væl fyri sínum egna húsi, hava lýðin børn í øllum siðprýði –

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:5 Fyrra Timoteusarbrævið

dugir ein ikki at standa fyri sínum egna húsi, hvussu kann hann tá veita samkomu Guds umsjón!

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:6 Fyrra Timoteusarbrævið

Hann skal ikki vera nýggjur í trúnni – fyri at hann skal ikki verða uppblástur og falla undir dóm Djevulsins.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:7 Fyrra Timoteusarbrævið

Hann skal eisini hava góðan vitnisburð frá teimum, ið uttanfyri eru, fyri at hann skal ikki verða háðaður og falla í snerru Djevulsins.

2

Fyrra Timoteusarbrævið 3:8 Fyrra Timoteusarbrævið

Somuleiðis skulu samkomutænararnir hava sámiligan atburð, ikki vera tvítungutir, ikki drykkjumenn, ikki gjarnir eftir ljótum vinningi.

2