at gera sjálvmorð

Prædikarin 7:17 Prædikarin

Ver ikki ov gudleysur, og ver ikki dári! – Hví vilt tú doyggja fyri tíðina?

16

Fyrra Korintbrævið 6:19 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava frá Gudi, og at tit eru ikki tykkara egnu?

11

Fyrra Korintbrævið 6:20 Fyrra Korintbrævið

Tit eru dýrt keypt! Ærið tí Gud í likami tykkara!

11

Fyrra Korintbrævið 3:17 Fyrra Korintbrævið

Oyðir nú nakar tempul Guds, skal Gud oyða hann; tí tempul Guds er heilagt, og tað eru tit.

10

Fyrsta Mósebók 9:5 Fyrsta Mósebók

Men fyri tykkara egna blóð krevji Eg hevnd; av hvørjum dýri krevji Eg hevnd fyri tað, og av menniskjanum, av bróður hansara, krevji Eg hevnd fyri lív menniskjans.

9

Fyrsta Mósebók 9:6 Fyrsta Mósebók

Tann, ið úthellir blóð menniskja, blóð hansara skal verða úthelt av menniskjum; tí í bílæti Sínum skapti Gud menniskjuna.

9

Fyrra Jóhannesarbrævið 4:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Tit elskaðu! Trúgvið ikki einum og hvørjum anda, nei, roynið andarnar, um teir eru frá Gudi! Tí mangir lygiprofetar eru farnir út í heimin.

7

Onnur Mósebók 20:13 Onnur Mósebók

Tú mást ikki drepa.

4

Fyrra Sámuelsbók 31:3 Fyrra Sámuelsbók

Bardagin varð harður, har sum Saul var; bogamenninir raktu við hann, og ógvulig angist kom á hann fyri teimum.

3

Fyrra Sámuelsbók 31:4 Fyrra Sámuelsbók

Tá segði Saul við vápnasvein sín: „Drag svørð títt og stikk tað ígjøgnum meg, so ikki hesir óumskornu koma og stinga meg og fara illa við mær!“ Men vápnasveinurin vildi ikki – hann tordi ikki. Tá tók Saul sjálvur svørð sítt og læt seg falla á tað.

3

Fyrra Sámuelsbók 31:5 Fyrra Sámuelsbók

Táið vápnasveinurin sá, at Saul var deyður, læt eisini hann seg falla á svørð sítt og doyði saman við honum.

3

Fyrra Sámuelsbók 31:6 Fyrra Sámuelsbók

Soleiðis doyðu henda sama dag Saul, teir tríggir synir hansara, vápnasveinur hansara og allir menn hansara.

3

Rómverjabrævið 10:13 Rómverjabrævið

Tí „hvør tann, ið kallar á navn Harrans, skal verða frelstur.“

3

Rómverjabrævið 12:19 Rómverjabrævið

Hevnið tykkum ikki sjálv, tit elskaðu, nei, gevið vreiðini rúm! Tí skrivað er: „Mær hoyrir hevndin til, Eg skal løna aftur! sigur Harrin.“

3

Jákupsbrævið 1:2 Jákupsbrævið

Brøður mínir! Roknið tað fyri bera gleði, táið tit koma í alskyns freistingar!

3

Jákupsbrævið 1:3 Jákupsbrævið

Tit vita jú, at táið trúgv tykkara verður roynd, virkar tað tol.

3

Jákupsbrævið 1:4 Jákupsbrævið

Og latið tolið leiða til fullkomið verk, so tit kunnu vera fullkomnir og heilir, og einki vantar á hjá tykkum!

3

Opinberingin 21:8 Opinberingin

Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar – lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli – tað er hin annar deyðin.“

3

Fimta Mósebók 28:47 Fimta Mósebók

Aftur fyri at tú tænti ikki HARRANUM Gudi tínum við gleði og av hjartans lysti, meðan tú hevði yvirflóð av øllum,

2

Fimta Mósebók 28:48 Fimta Mósebók

so skalt tú sleppa at tæna fíggindum tínum, sum HARRIN skal senda ímóti tær, í hungri og tosta, nakin og saknandi alt; Hann skal leggja jarnok á háls tín, inntil Hann hevur gjørt enda á tær.

2

Seinna Sámuelsbók 17:23 Seinna Sámuelsbók

Men táið Akitofel sá, at ikki varð gjørt eftir ráðum hansara, saðlaði hann esil sítt, helt avstað, fór heim til bý sín, skipaði fyri húsi sínum og hongdi seg; og hann doyði og varð jarðaður í grøv faðirs síns.

2

Job 12:10 Job

Hann, sum hevur hvørja livandi sál í hondini og anda hvørs menniskjalikams!

2

Orðtøkini 13:3 Orðtøkini

Tann, ið heldur vakt yvir munni sínum, varðar lív sítt, men tann, ið letur varrarnar langt sundur, honum verður tað til vanlukku.

2

Markus 1:1 Markus

Upphav evangeliums Jesu Krists, Sonar Guds.

2

Markus 1:2 Markus

Sum skrivað er hjá Esaiasi profeti: „Eg sendi boðbera Mín undan Tær; hann skal gera Tær vegin til reiðar.

2

Markus 1:3 Markus

Rødd eins, sum rópar í oyðimørkini: „Gerið Harranum vegin til reiðar, javnið gøtur Hansara!““

2

Markus 1:4 Markus

– soleiðis steig Jóhannes doypari fram í oyðimørkini og prædikaði umvendingardóp til syndafyrigeving.

2

Markus 1:5 Markus

Og alt Judea og øll í Jerusalem fóru út og vórðu doypt av honum í ánni Jordan og játtaðu syndir sínar.

2

Markus 1:6 Markus

Jóhannes var í klæðum av kamelull og hevði leðurbelti um lendarnar; føði hansara var grashoppur og villur hunangur.

2

Markus 1:7 Markus

Hann prædikaði og segði: „Eftir meg kemur tann, ið sterkari er enn eg, Hann, sum eg eri ikki verdur at bukka meg niður og loysa skóreimina hjá.

2

Markus 1:8 Markus

Eg doypi tykkum í vatni; men Hann skal doypa tykkum í Heilaga Andanum.“

2

Markus 1:9 Markus

Tað hendi á teimum døgum, at Jesus kom úr Nazaret í Galilea og varð doyptur av Jóhannesi í Jordan.

2

Markus 1:10 Markus

Og við tað sama sum Hann kom upp úr vatninum, sá hann Himmalin opnast og Andan sum dúvu dala niður yvir Hann;

2

Markus 1:11 Markus

og rødd kom av Himli: „Tú ert Sonur Mín, hin elskaði, sum Eg havi tokka til.“

2

Markus 1:12 Markus

Við tað sama dreiv Andin Hann út í oyðimørkina.

2

Markus 1:13 Markus

Hann var í oyðimørkini og varð freistaður av Satan 40 dagar; Hann var millum hini villu dýrini, og einglarnir tæntu Honum.

2

Markus 1:14 Markus

Men eftir at Jóhannes var settur fastur, kom Jesus til Galilea og prædikaði evangelium Guds

2

Markus 1:15 Markus

og segði: „Tíðin er fullkomin, og ríki Guds er komið nær; umvendið tykkum og trúgvið á evangeliið!“

2

Markus 1:16 Markus

Sum Hann nú gekk fram við vatninum í Galilea, sá Hann Símun og Andrias, bróður hansara; teir settu garn í vatnið; tí teir vóru fiskimenn.

2

Markus 1:17 Markus

Jesus segði við teir: „Fylgið Mær, so skal Eg gera tykkum til menniskjafiskimenn!“

2

Markus 1:18 Markus

Við tað sama fóru teir frá gørnunum og fylgdu Honum.

2

Markus 1:19 Markus

Táið Hann var komin eitt sindur longur, sá Hann Jákup, son Zebedeus, og Jóhannes, bróður hansara; teir bøttu gørn síni í bátinum.

2

Markus 1:20 Markus

Hann kallaði teir við tað sama, og teir fylgdu Honum og lótu faðir sín, Zebedeus, vera eftir á bátinum við daglønamonnunum.

2

Markus 1:21 Markus

So fóru teir inn í Kapernaum. Og alt fyri eitt fór Hann sabbatin inn í sýnagoguna og lærdi.

2

Markus 1:22 Markus

Tey vórðu sligin av undran um læru Hansara; tí Hann lærdi tey sum ein, ið vald hevði, og ikki sum hinir skriftlærdu.

2

Markus 1:23 Markus

Í sýnagogu teirra var nú maður við óreinum anda; hann rópti:

2

Markus 1:24 Markus

„Hvat hava vit við Teg at gera, Jesus úr Nazaret! Tú ert komin at týna okkum; eg kenni Teg, hvør Tú ert, Tú hin Heilagi Guds!“

2

Markus 1:25 Markus

Men Jesus hótti at honum og segði: „Tig, og far út úr honum!“

2

Markus 1:26 Markus

Tá sleit hin óreini andin í hann og rópti hart og fór út úr honum.

2

Markus 1:27 Markus

Og øll vóru ovfarin, so tey spurdu hvørt annað: „Hvat er hetta? Nýggj læra! Við valdi býður Hann eisini yvir hinum óreinu andum, og teir akta Hann!“

2