at gera heitilovnað

Fjórða Mósebók 30:2 Fjórða Mósebók

Framvegis talaði Móses við høvd ætta Ísraelsmanna og segði: „Hetta er boðið, ið HARRIN hevur givið:

7

Fimta Mósebók 23:21 Fimta Mósebók

Táið tú gert HARRANUM Gudi tínum lyfti, mást tú ikki drála at halda tað; tí HARRIN Gud tín skal krevja teg eftir tí, og tú kemur at draga skyld oman yvir teg.

5

Fimta Mósebók 23:22 Fimta Mósebók

Men letur tú vera at gera lyfti, so dregur tú onga skyld oman yvir teg.

5

Fimta Mósebók 23:23 Fimta Mósebók

Tað, ið varrar tínar hava talað, skalt tú halda og gera – við tað at tú sjálvkravdur og við tínum egna munni hevur givið HARRANUM Gudi tínum lyfti títt.

5

Matteus 5:33 Matteus

Uppaftur hava tit hoyrt, at sagt er við hinar gomlu: „Tú mást ikki svørja rangan eið; nei, tú skalt halda Harranum eiðir tínar.“

5

Matteus 5:34 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at tit skulu als ikki svørja – ikki um Himmalin, tí hann er hásæti Guds;

5

Matteus 5:35 Matteus

ei heldur um jørðina, tí hon er fótaskammul Hansara; ei heldur um Jerusalem, tí tað er staður hins stóra kongs;

5

Matteus 5:36 Matteus

ei heldur mást tú svørja um høvd títt, tí tú fært ikki gjørt hár hvítt ella svart.

5

Matteus 5:37 Matteus

Nei, tala tykkara skal vera: „Ja, ja, nei, nei,“ og tað, sum meir er enn hetta, er av hinum illa.

5

Fjórða Mósebók 30:1 Fjórða Mósebók

Móses segði hetta við Ísraelsmenn, í einum og øllum sum HARRIN hevði álagt honum.

4

Fyrra Sámuelsbók 1:11 Fyrra Sámuelsbók

Og hon gjørdi lyfti og segði: „HARRI Gud herskaranna! Vendir Tú eygum Tínum á tænastukvinnu Tína í neyð hennara og minnist meg og gloymir ikki tænastukvinnu Tína, men gevur tænastukvinnu Tíni son, so skal eg geva HARRANUM hann alla lívstíð hansara, og rakiknívur skal ikki koma á høvd hansara!“

4

Sálmarnir 76:11 Sálmarnir

Tí vreiði menniskjans verður Tær til prís; Tú eigur enn størri vreiði at gyrða Teg við!

4

Prædikarin 5:4 Prædikarin

Betri er, at tú einki lovar, enn at tú lovar og heldur tað ikki.

4

Prædikarin 5:5 Prædikarin

Lat ikki munn tín draga skyld oman yvir likam títt, og sig ikki við sendiboð Guds: „Eg leyp framav!“ – Manst tú vilja, at Gud skal verða vreiður um tað, ið tú sigur, og bróta niður handaverk títt!

4

Prædikarin 5:6 Prædikarin

Tí har sum nógvir dreymar eru, er eisini nógv fáfongd, og somuleiðis har sum mong orð eru. – Nei, óttast Gud!

4

Ápostlasøgan 18:18 Ápostlasøgan

Paulus varð nú har langa tíð enn; so segði hann brøðrunum farvæl og fór við skipi til Sýrlands, og saman við honum fóru Priskilla og Akvila – eftir at hann í Kenkrea hevði latið klippa hár sítt – tí hann hevði lyfti á sær.

4

Jákupsbrævið 5:12 Jákupsbrævið

Men fram um alt, brøður mínir, svørjið ikki – hvørki um Himmalin, um jørðina ella nakran annan eið! Ja tykkara veri ja, og nei tykkara nei – fyri at tit skulu ikki falla undir dómin!

4

Dómararnir 11:30 Dómararnir

Jefta gjørdi HARRANUM lyfti og segði: „Gevur Tú Ammonitar í hendur mínar,

3

Dómararnir 11:31 Dómararnir

so skal tann, ið fyrstur kemur ímóti mær úr húsdurum mínum, táið eg í øllum góðum komi aftur frá Ammonitum, hoyra HARRANUM til; eg skal ofra hann sum brennioffur!“

3

Triðja Mósebók 27:2 Triðja Mósebók

„Tala við Ísraelsmenn og sig við teir: „Táið ein hevur lovað at halga HARRANUM seg sjálvan ella eitt annað menniskja og eftirsíðani við peningi vil loysa seg frá lyftinum, so skalt tú seta tann í virði, sum burtur er lovaður.

2

Triðja Mósebók 27:3 Triðja Mósebók

Virðið á manni, ið er millum 20 og 60 ár, skal vera 50 seklar av silvuri eftir halgidómsvektini;

2

Triðja Mósebók 27:4 Triðja Mósebók

men er tað kvinna, skalt tú seta virðið til 30 seklar.

2

Triðja Mósebók 27:5 Triðja Mósebók

Menniskja, ið er millum 5 og 20 ár, skalt tú seta í 20 seklar, táið tað er av mannkyni, og í 10 seklar, táið tað er kvinna.

2

Triðja Mósebók 27:6 Triðja Mósebók

Er tað barn millum mánað og 5 ár, skal virðið á drongi vera 5 seklar og á gentu 3 seklar.

2

Triðja Mósebók 27:7 Triðja Mósebók

Tey, ið eru yvir 60 ár, skalt tú seta til 15 seklar, táið tað er maður, og til 10 seklar, táið tað er kvinna.

2

Triðja Mósebók 27:8 Triðja Mósebók

Men er ein nú so fátækur, at hann er ikki mentur at lata henda pening, so skal verða komið fram fyri prestin við honum, og presturin skal seta hann í virði; eftir sum tann, ið lyftið hevur gjørt, hevur ráð til, skal presturin seta hann í virði.

2

Fjórða Mósebók 6:2 Fjórða Mósebók

„Tala við Ísraelsmenn og sig við teir: „Táið maður ella kvinna ger heilagt lyfti um at vilja vera Nasireari og víga seg HARRANUM,

2

Fjórða Mósebók 6:3 Fjórða Mósebók

so skal hann halda seg frá víni og sterkum drykki; edik av víni ella annan sterkan edik má hann ikki drekka, ei heldur nakran drykk, ið er gjørdur úr vínberum; og hvørki bleyt ella turkað vínber má hann eta.

2

Fjórða Mósebók 6:4 Fjórða Mósebók

So leingi sum nasirearatíð hansara varir, má hann einki eta av tí, ið kemur av víntrænum, líka frá kjarna til skal.

2

Fjórða Mósebók 6:5 Fjórða Mósebók

So leingi sum nasirearalyfti hansara varir, má rakiknívur ikki koma á høvd hansara; inntil tíðin er úti, sum hann vígir seg HARRANUM, skal hann vera heilagur og lata hárið vaksa sítt.

2

Fjórða Mósebók 6:6 Fjórða Mósebók

So leingi sum hann er Nasireari HARRANS, má hann ongum líki koma nær.

2

Fjórða Mósebók 6:7 Fjórða Mósebók

Um tað so er faðir, móðir, bróðir ella systir hansara, ið doyr, má hann ikki fyri teirra skuld gera seg óreinan; tí hann ber á høvdinum merki uppá, at hann er Nasireari Guds síns.

2

Fjórða Mósebók 6:8 Fjórða Mósebók

So leingi sum nasirearatíð hansara varir, er hann HARRANUM halgaður.

2

Fjórða Mósebók 6:9 Fjórða Mósebók

Men doyr onkur hjá honum óvart og knappliga, og hann soleiðis kemur at gera høvd sítt, sum hann ber nasirearamerkið á, óreint, so skal hann raka høvd sítt, tann dagin ið hann aftur verður reinur; sjeynda dagin skal hann raka tað.

2

Fjórða Mósebók 6:10 Fjórða Mósebók

Og áttanda dagin skal hann koma til prestin við tveimum turtildúvum ella tveimum dúvuungum – at durum samkomutjaldsins.

2

Fjórða Mósebók 6:11 Fjórða Mósebók

Presturin skal ofra annan fuglin sum syndoffur og annan sum brennioffur og gera bót fyri hann og reinsa hann, við tað at hann hevur syndað við at nema við lík. Síðani skal hann aftur sama dag halga høvd sítt

2

Fjórða Mósebók 6:12 Fjórða Mósebók

og uppaftur víga seg til Nasireara fyri HARRANUM, líka langa tíð sum hann av fyrstum hevði vígt seg, og koma við veturgomlum seyði sum skyldofri; tíðin, ið gingin er, verður ikki uppíroknað, við tað at hann gjørdi vígda høvd sítt óreint.

2

Fjórða Mósebók 6:13 Fjórða Mósebók

Hetta er lógin um Nasirearan: Táið nasirearatíð hansara er at enda, skal hann verða leiddur fram at durum samkomutjaldsins;

2

Fjórða Mósebók 6:14 Fjórða Mósebók

og hann skal bera HARRANUM fram offur sítt, veturgamlan, lýtaleysan veðr til brennioffur, lýtaleysa gimbur til syndoffur og lýtaleysan veðr til takkoffur,

2

Fjórða Mósebók 6:15 Fjórða Mósebók

kurv við ósúrgaðum breyði av fínum mjøli, køkur við olju í, og ósúrgaðar flatkøkur, smurdar við olju – umframt matofrið og drykkjuofrini, ið til hoyra.

2

Fjórða Mósebók 6:16 Fjórða Mósebók

So skal presturin bera tað fram fyri ásjón HARRANS og ofra syndoffur og brennioffur hansara.

2

Fjórða Mósebók 6:17 Fjórða Mósebók

Veðrin skal hann ofra HARRANUM sum takkoffur saman við teimum ósúrgaðu breyðunum í kurvini; síðani skal presturin ofra matoffur og drykkjuoffur hansara.

2

Fjórða Mósebók 6:18 Fjórða Mósebók

So skal Nasirearin fyri durum samkomutjaldsins raka høvd sítt, sum hann ber nasirearamerkið á, og hann skal taka hárið – nasirearamerki sítt – og leggja tað á eldin, ið er undir takkofrinum.

2

Fjórða Mósebók 6:19 Fjórða Mósebók

Presturin skal taka annan bógvin av veðrinum – kókaðan – og eina ósúrgaða køku og eina ósúrgaða flatkøku úr kurvini og leggja tað í hendur Nasirearans, eftir at hann hevur rakað nasirearamerkið av sær.

2

Fjórða Mósebók 6:20 Fjórða Mósebók

Hesar gávur skal presturin sveiggja fyri ásjón HARRANS; tað er heilagt og skal hoyra prestinum til, umframt sveiggibringuna og offurgávutjógvið. – Síðani kann Nasirearin aftur drekka vín.

2

Fjórða Mósebók 6:21 Fjórða Mósebók

– Hetta er lógin um tann, ið ger nasirearalyfti; hetta er tað, ið hann skal ofra HARRANUM, við tað at hann hevur gjørt nasirearalyfti – umframt tað, ið hann annars hevur ráð til; hann skal halda seg eftir lyftinum, ið hann hevur gjørt, og fylgja tí, ið lógin um vígslu hansara krevur.““

2

Sálmarnir 50:14 Sálmarnir

– Nei, ofra Gudi lovsong, og halt hinum Hægsta tað, ið tú hevur lovað!

2

Orðtøkini 20:25 Orðtøkini

Tað er menniskjanum vandafult í gáloysni at halga okkurt og so ikki fyrrenn aftaná at hugsa um tað, ið lovað varð.

2