at ganga í kirkju

Hebrearabrævið 10:24 Hebrearabrævið

Latið okkum geva gætur hvør eftir øðrum, so vit fáa hvør annan at brenna í kærleika og góðum verkum –

18

Hebrearabrævið 10:25 Hebrearabrævið

og ikki geva uppat at koma saman hvør við annan – soleiðis sum siður er hjá summum – men áminna hvør annan, og tað so mikið meiri, sum tit síggja, at dagurin nærkast!

18

Fyrra Jóhannesarbrævið 1:7 Fyrra Jóhannesarbrævið

Men liva vit í ljósinum – eins og Hann er í ljósinum – so hava vit samfelag hvør við annan, og blóð Jesusar, Sonar Hansara, reinsar okkum frá allari synd.

9

Sálmarnir 150:1 Sálmarnir

Halleluja! – Lovið Gudi í halgidómi Hansara, lovið Honum í sterka hvølvi Hansara!

8

Sálmarnir 150:2 Sálmarnir

Lovið Honum fyri veldigu verk Hansara, lovið Honum fyri stóru dýrd Hansara!

8

Sálmarnir 150:3 Sálmarnir

Lovið Honum við hornblástri, lovið Honum við hørpu og sitara!

8

Sálmarnir 150:4 Sálmarnir

Lovið Honum við trummu og dansi, lovið Honum við streingjaleiki og floytu!

8

Sálmarnir 150:5 Sálmarnir

Lovið Honum við ljómandi skáltrummum, lovið Honum við gellandi skáltrummum!

8

Sálmarnir 150:6 Sálmarnir

Alt, ið andadrátt hevur, lovi HARRANUM! – Halleluja!

8

Matteus 18:20 Matteus

Tí har sum tvey ella trý eru savnað saman í navni Mínum, eri Eg mitt ímillum teirra.“

7

Sálmarnir 122:1 Sálmarnir

Songur. Á hátíðarferðunum. Eftir Dávid. Eg varð glaður, táið sagt varð við meg: „Vit skulu fara í hús HARRANS!“

5

Fyrra Timoteusarbrævið 3:15 Fyrra Timoteusarbrævið

Men skuldi eg ikki komið enn, skalt tú av hesum vita, hvussu ein eigur at bera seg at í húsi Guds, sum er samkoma hins livandi Guds, stuðul og grundvøllur sannleikans.

5

Hebrearabrævið 10:23 Hebrearabrævið

Latið okkum halda óvikiliga fast við játting vónar okkara – tí Hann er trúfastur, sum gav lyftið!

5

Sálmarnir 40:9 Sálmarnir

at gera vilja Tín, Gud Mín, er gleði Mín, lóg Tín er Mær í hjarta!“

4

Sálmarnir 40:10 Sálmarnir

Í stórari samkomu bar eg boð um rættferð – nei, eg læt ikki varrarnar aftur, tað veitst Tú, HARRI!

4

Sálmarnir 84:4 Sálmarnir

Ja, spurvurin fann sær heim, og svalan reiður, sum hon hevur ungar sínar í – altar Tíni, HARRI Gud herskaranna, kongur mín og Gud mín!

3

Lukas 4:16 Lukas

Hann kom tá til Nazaret, har sum Hann var uppvaksin, og fór, sum Hann var vanur, inn í sýnagoguna sabbatsdagin og reisti Seg upp at lesa.

2

Ápostlasøgan 2:42 Ápostlasøgan

Tey hildu trúliga fast við læru ápostlanna og við samfelagið, við breyðbrótingina og við bønirnar.

2

Ápostlasøgan 16:1 Ápostlasøgan

Hann kom tá til Derbe og Lýstra. Har var lærisveinur, ið æt Timoteus, sonur trúgvandi jødiska kvinnu; faðirin var grikskur.

2

Ápostlasøgan 16:2 Ápostlasøgan

Hann hevði góðan vitnisburð frá brøðrunum í Lystra og Ikonium.

2

Ápostlasøgan 16:3 Ápostlasøgan

Hann vildi Paulus hava at koma við sær; og hann tók og umskar hann; tí Jødar búðu har rundanum, og teir vistu allir, at faðir hansara var Grikki.

2

Ápostlasøgan 16:4 Ápostlasøgan

Sum teir nú ferðaðust gjøgnum býirnar, góvu teir teimum boðini at halda, sum ásett vóru av ápostlunum og hinum elstu í Jerusalem.

2

Ápostlasøgan 16:5 Ápostlasøgan

So styrktust tá samkomurnar í trúnni og vuksu í tali dag frá degi.

2

Ápostlasøgan 16:6 Ápostlasøgan

Teir fóru nú gjøgnum Frýgia og hitt galatiska landið; tí teir vórðu av Heilaga Andanum forðaðir at tala orðið í Asia.

2

Ápostlasøgan 16:7 Ápostlasøgan

Táið teir vóru komnir at Mýsia, royndu teir at halda fram til Bitýnia, men Andi Jesusar loyvdi teimum tað ikki.

2

Ápostlasøgan 16:8 Ápostlasøgan

Teir lupu tá Mýsia um og komu til Troas.

2

Ápostlasøgan 16:9 Ápostlasøgan

Og um náttina vísti sjón seg fyri Paulusi: Makedoniskur maður stóð har, bað hann og segði: „Kom yvir til Makedonia og hjálp okkum!“

2

Ápostlasøgan 16:10 Ápostlasøgan

Táið hann hevði sæð hesa sjón, royndu vit við tað sama at sleppa yvir til Makedonia; tí vit dugdu at síggja, at Gud hevði kallað okkum at kunngera teimum evangeliið.

2

Ápostlasøgan 16:11 Ápostlasøgan

Vit fóru so við skipi úr Troas og hildu beint til Samotrake og dagin eftir til Neapolis,

2

Ápostlasøgan 16:12 Ápostlasøgan

haðani til Filippi, sum er fyrsti býurin í tí partinum av Makedonia, nýbygd. Har í býnum steðgaðu vit eina tíð.

2

Ápostlasøgan 16:13 Ápostlasøgan

Sabbatsdagin fóru vit út um býportrið, fram við eini á, til eitt stað, har tey plagdu at koma saman til bøn; har settust vit og talaðu við kvinnurnar, ið komu saman.

2

Ápostlasøgan 16:14 Ápostlasøgan

Kvinna, ið æt Lýdia, og sum dýrkaði Gud*, lurtaði eftir; hon var úr býnum Týatira og handlaði við purpuri. Hjarta hennara læt Harrin upp, so hon gav tí gætur, sum Paulus talaði.

2

Ápostlasøgan 16:15 Ápostlasøgan

Táið nú hon og hús hennara vóru doypt, bað hon okkum og segði: „Halda tit meg vera Harranum trúgva, so komið inn í hús mítt og verðið har!“ – Og hon noyddi okkum.

2

Ápostlasøgan 16:16 Ápostlasøgan

Nú hendi tað, einaferð vit fóru út til bønastaðið, at vit møttu gentu, ið hevði spádómsanda, og sum vann harrum sínum nógva inntøku við at spáa.

2

Ápostlasøgan 16:17 Ápostlasøgan

Hon gekk aftan á Paulusi og okkum, rópti og segði: „Hesir menn eru tænarar hins hægsta Guds, og teir kunngera tykkum frelsuvegin!“

2

Ápostlasøgan 16:18 Ápostlasøgan

Hetta gjørdi hon í nógvar dagar. Tá harmaðist Paulus um tað, og hann vendi sær og segði við andan: „Í navni Jesu Krists sigi eg við teg, at tú skalt fara út úr henni!“ Og hann fór út í somu stund.

2

Ápostlasøgan 16:19 Ápostlasøgan

Men táið harrar hennara sóu, at eingin vón var hjá teimum longur um inntøku, tóku teir Paulus og Silas og fóru dragandi við teimum á torgið fyri yvirvøldina.

2

Ápostlasøgan 16:20 Ápostlasøgan

Táið teir høvdu leitt teir fram fyri dómararnar, søgdu teir: „Hesir menn volda miklan ófrið í staði okkara! Teir eru Jødar,

2

Ápostlasøgan 16:21 Ápostlasøgan

og teir læra siðir, sum okkum, rómverskum monnum, hvørki loyvist at taka við ella fylgja!“

2

Ápostlasøgan 16:22 Ápostlasøgan

Eisini fólkið reistist móti teimum. Dómararnir lótu tá klæðini skræða av teimum og søgdu, at teir skuldu verða húðflongdir.

2

Ápostlasøgan 16:23 Ápostlasøgan

Táið teir nú høvdu givið teimum nógv sløg, settu teir teir í fangahús og søgdu við fangavaktaran, at hann skuldi ansa væl eftir teimum.

2

Ápostlasøgan 16:24 Ápostlasøgan

Táið hann hevði fingið hetta boð, setti hann teir í hitt innara fangarúmið og setti føtur teirra fastar í stokkin.

2

Ápostlasøgan 16:25 Ápostlasøgan

Men um midnátt bóðu Paulus og Silas og sungu Gudi lovsongir, og fangarnir lurtaðu eftir teimum.

2

Ápostlasøgan 16:26 Ápostlasøgan

Tá kom knappliga stórur jarðskjálvti, so grundvøllur fangahúsins ristist, og við tað sama sprungu allar dyr upp, og leinkjurnar loystust av øllum.

2

Ápostlasøgan 16:27 Ápostlasøgan

Fangavaktarin stakk tá upp úr svøvni, og táið hann sá dyr fangahúsins opnar, dró hann svørð sítt og ætlaði at drepa seg sjálvan, við tað at hann helt fangarnar vera flýddar.

2

Ápostlasøgan 16:28 Ápostlasøgan

Tá rópti Paulus hart og segði: „Ger tær einki mein! Vit eru allir her!“

2

Ápostlasøgan 16:29 Ápostlasøgan

Hann bað nú lata seg fáa ljós, og hann leyp inn og fall skelvandi niður fyri Paulusi og Silasi.

2

Ápostlasøgan 16:30 Ápostlasøgan

So leiddi hann teir út og segði: „Harrar! Hvat skal eg gera, fyri at eg kann verða frelstur?“

2

Ápostlasøgan 16:31 Ápostlasøgan

Teir svaraðu: „Trúgv á Harran Jesus Kristus, so skalt tú verða frelstur, tú og hús títt!“

2

Ápostlasøgan 16:32 Ápostlasøgan

Teir talaðu nú orð Harrans til hansara og til øll, sum í húsi hansara vóru.

2