at fremja hór

Matteus 19:9 Matteus

Og Eg sigi tykkum, at tann, ið skilst frá konu síni, táið tað ikki er fyri hor, og giftist við aðrari, drívur hor; og tann, ið giftist við fráskildari kvinnu, drívur hor.“

16

Matteus 5:27 Matteus

Tit hava hoyrt, at sagt er: „Tú mást ikki dríva hor.“

6

Matteus 5:28 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið hyggur á kvinnu og hevur hug á henni, hevur longu drivið hor við henni í hjarta sínum.

6

Orðtøkini 6:32 Orðtøkini

Tann, ið drívur hor við konu, er vitleysur; eingin ger slíkt uttan tann, ið vil forkoma sær sjálvum.

4

Lukas 16:18 Lukas

Hvør tann, ið skilst frá konu síni og giftist við aðrari, drívur hor, og hvør tann, ið giftist við kvinnu, sum skild er frá manni sínum, drívur hor.

4

Hebrearabrævið 13:4 Hebrearabrævið

Hjúnabandið veri hildið í æru hjá øllum, og hjúnasongin veri ódálkað! Tí siðloysingar og horkallar skal Gud døma.

4

Triðja Mósebók 20:10 Triðja Mósebók

Drívur onkur hor við konu annars mans, við konu næsta síns, so skulu tey bæði lata lív, maðurin og kvinnan, sum hava drivið hor.

3

Galatiabrævið 5:19 Galatiabrævið

Verk holdsins eru opinber; tey eru: Siðloysi, óreinska, skammloysi,

3

Opinberingin 21:8 Opinberingin

Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar – lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli – tað er hin annar deyðin.“

3

Onnur Mósebók 20:14 Onnur Mósebók

Tú mást ikki dríva hor.

2

Matteus 5:32 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið skilst frá konu síni fyri nakað annað enn hor, ger, at hon drívur hor, og hvør tann, ið tekur fráskilda kvinnu til ekta, drívur hor.

2

Markus 10:11 Markus

Hann svaraði teimum: „Tann, ið skilst frá konu síni og giftist við aðrari, drívur hor móti henni.

2

Markus 10:12 Markus

Og skilst kona frá manni sínum og giftist við øðrum, drívur hon hor.“

2

Jóhannes 8:1 Jóhannes

Men Jesus fór til Oljufjallið.

2

Jóhannes 8:2 Jóhannes

Tíðliga um morgunin kom Hann aftur í templið, og alt fólkið kom til Hansara; Hann settist tá og lærdi tey.

2

Jóhannes 8:3 Jóhannes

Tá komu hinir skriftlærdu og Fariseararnir til Hansara við kvinnu, sum tikin var í hori; teir leiddu hana fram fyri Hann

2

Jóhannes 8:4 Jóhannes

og søgdu við Hann: „Meistari! Henda kvinna hevur drivið hor – hon er tikin í gerðini!

2

Jóhannes 8:5 Jóhannes

Móses hevur í lógini givið okkum tað boð, at slík skulu verða steinað; hvat sigur nú Tú?“

2

Jóhannes 8:6 Jóhannes

– Hetta søgdu teir fyri at freista Hann, so teir kundu hava okkurt at klaga Hann fyri. Men Jesus boygdi Seg niður og skrivaði við fingrinum á jørðina.

2

Jóhannes 8:7 Jóhannes

Táið teir nú hildu á at spyrja, rætti Hann Seg upp og segði við teir: „Tann av tykkum, sum er uttan synd, kasti fyrsta steinin á hana!“

2

Jóhannes 8:8 Jóhannes

Síðani boygdi Hann Seg niður aftur og skrivaði á jørðina.

2

Jóhannes 8:9 Jóhannes

Táið teir hoyrdu hetta, fóru teir avstað, ein fyri og annar eftir, hinir elstu fyrstir; og Jesus var einsamallur eftir við kvinnuni, ið stóð har.

2

Jóhannes 8:10 Jóhannes

Tá rætti Jesus Seg upp og segði við hana: „Kvinna, hvar eru teir? Var eingin, sum dømdi teg?“

2

Jóhannes 8:11 Jóhannes

Hon svaraði: „Eingin, Harri!“ Tá segði Jesus: „Heldur ikki Eg dømi teg; far avstað og synda ikki longur!“

2

Fyrra Korintbrævið 6:9 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at hini órættvísu skulu ikki arva ríki Guds? Villist ikki! Hvørki siðloysingar, avgudadýrkarar ella horkallar, hvørki tey, sum lata seg brúka til synd móti náttúruni, ella tey, sum gera hesa synd,

2

Fyrra Korintbrævið 6:18 Fyrra Korintbrævið

Flýggið siðloysi! Øll onnur synd, ið menniskjað kann gera, er uttan fyri likamið; men tann, ið drívur siðloysi, syndar móti sínum egna likami.

2

Fyrra Korintbrævið 7:2 Fyrra Korintbrævið

Men fyri siðloysis skuld havi hvør maður sína egnu konu, og hvør kvinna sín egna mann!

2

Fyrra Korintbrævið 7:11 Fyrra Korintbrævið

og skilir hon seg frá honum, skal hon verða verandi ógift ella koma til sættis við mannin – og at maður má ikki skiljast frá konu síni.

2

Hebrearabrævið 10:26 Hebrearabrævið

Tí synda vit við vilja eftir at hava lært sannleikan at kenna, so er einki offur longur fyri syndir,

2

Versir