at flirta

Onnur Mósebók 20:17 Onnur Mósebók

Tú mást ikki girnast hús næsta tíns. Tú mást ikki girnast konu næsta tíns, ei heldur træl hansara, trælkvinnu hansara, neyt hansara, esil hansara, ella nakað, ið næsti tín eigur.“

3

Orðtøkini 6:24 Orðtøkini

Tey varða teg fyri óndum kvinnum, fyri hálu tungu konu annars mans.

3

Orðtøkini 6:25 Orðtøkini

– Tráa ikki í hjarta tínum eftir vakurleika hennara, lat hana ikki fanga teg við eygnakøstum sínum!

3

Prædikarin 5:2 Prædikarin

Tí av miklum strevi koma dreymar, og av orðanøgd kemur dáratala.

3

Esaias 3:16 Esaias

Og HARRIN sigur: Afturfyri at døtur Zion eru so hugmóðigar og ganga og fetta sær og spæla við eygunum, ganga og tita og ringla við fótringunum,

3

Esaias 3:17 Esaias

skal Harrin lata hviril døtra Zions verða fullan av skurvi, og HARRIN skal lyfta burtur av blygd teirra.

3

Matteus 5:28 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið hyggur á kvinnu og hevur hug á henni, hevur longu drivið hor við henni í hjarta sínum.

3

Titusarbrævið 2:11 Titusarbrævið

Tí náði Guds er opinberað, øllum menniskjum til frelsu,

3

Titusarbrævið 2:12 Titusarbrævið

og hon venur okkum upp at avnokta gudloysi og hinar veraldligu girndir og liva sámiliga, rættvíst og gudiliga í heiminum, sum nú er,

3

Seinna Krønikubók 7:14 Seinna Krønikubók

– um tá fólk Mítt, sum er uppkallað eftir navni Mínum, eyðmýkir seg, biður, søkir ásjón Mína og vendir um av óndu leiðum sínum, so skal Eg hoyra í Himli, fyrigeva synd teirra og grøða land teirra.

2

Orðtøkini 7:1 Orðtøkini

Sonur mín! Varða orð míni og goym boð míni hjá tær!

2

Orðtøkini 7:2 Orðtøkini

Halt boð míni, so skalt tú liva, varða sum eygnasteinin tað, ið eg læri teg!

2

Orðtøkini 7:3 Orðtøkini

Bind tað á fingrar tínar, skriva tað á talvu hjarta tíns!

2

Orðtøkini 7:4 Orðtøkini

Sig við vísdómin: „Tú ert systir mín!“ Og kalla vitið vinkonu tína

2

Orðtøkini 7:5 Orðtøkini

– so tey varða teg fyri konu annars mans, frá fremmandari kvinnu við sleiskum orðum!

2

Orðtøkini 7:6 Orðtøkini

Tí eg hugdi út um vindeygað á húsi mínum, út millum rimarnar,

2

Orðtøkini 7:7 Orðtøkini

og millum hinar óroyndu sá eg unglinga, eg legði til merkis millum hinar ungu ein við ongum skili,

2

Orðtøkini 7:8 Orðtøkini

hann gekk eftir gøtuni við hornið, har sum hon búði, tók leiðina at húsi hennara

2

Orðtøkini 7:9 Orðtøkini

í skýmingini, móti kvøldi, táið nátt og myrkur komu.

2

Orðtøkini 7:10 Orðtøkini

Tá kom ímóti honum kvinna í skøkjubúna og við svikafullum hjarta.

2

Orðtøkini 7:11 Orðtøkini

Vill er hon og kát; heima hava føtur hennara ikki frið á sær;

2

Orðtøkini 7:12 Orðtøkini

nú er hon á gøtum, nú á torgum, og á hvørjum horni lúrir hon.

2

Orðtøkini 7:13 Orðtøkini

Hon treiv í hann og kysti hann, og við frekum andliti segði hon við hann:

2

Orðtøkini 7:14 Orðtøkini

„Eg hevði takkoffur at bera fram, og í dag havi eg uppfylt lyfti míni;

2

Orðtøkini 7:15 Orðtøkini

tí fór eg út ímóti tær, at leita eftir tær, og nú havi eg funnið teg.

2

Orðtøkini 7:16 Orðtøkini

Eg havi reitt song mína við teppum, við marglittum teppum av egyptiskum líni.

2

Orðtøkini 7:17 Orðtøkini

Myrra, aloe og kanel havi eg stroytt út yvir legu mína.

2

Orðtøkini 7:18 Orðtøkini

Kom, lat okkum stuttleika okkum í kærleika, inntil lýsir, frøa okkum í elskhugalysti!

2

Orðtøkini 7:19 Orðtøkini

Tí maður mín er ikki heima, hann er farin langa ferð;

2

Orðtøkini 7:20 Orðtøkini

peningapungin tók hann við sær; hann kemur ikki aftur, fyrrenn fullmáni verður!“

2

Orðtøkini 7:21 Orðtøkini

– Soleiðis lokkaði hon hann við alskyns føgrum orðum, við sleisku vørrum sínum fekk hon vald á honum;

2

Orðtøkini 7:22 Orðtøkini

hann fylgir henni við tað sama sum tarvur, ið verður leiddur at verða dripin, sum í fótjørnum, ið dárin verður tyktaður við

2

Orðtøkini 7:23 Orðtøkini

– inntil pílurin klývur livur hansara – eins og fuglurin skundar sær í snerruna og veit ikki, at lívið er í váða!

2

Orðtøkini 7:24 Orðtøkini

So lurta nú eftir mær, sonur mín, og gev orðum muns míns gætur!

2

Orðtøkini 7:25 Orðtøkini

Lat ikki hjarta títt venda sær til vegir hennara, vilst ikki inn á gøtur hennara!

2

Orðtøkini 7:26 Orðtøkini

Tí mangar, ið hava fingið ólívssár, hevur hon felt, og stórt er tal teirra, ið hon hevur dripið.

2

Orðtøkini 7:27 Orðtøkini

Gjøgnum hús hennara liggja leiðirnar til deyðaríkið, tær, ið ganga niður í kømur deyðans.

2

Orðtøkini 31:30 Orðtøkini

Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.

2

Matteus 18:7 Matteus

Vei heiminum fyri tað, sum voldir fall! Tí víst er tað so, at tað, sum voldir fall, má koma; men vei tí menniskja, sum tað, ið voldir fall, kemur við!

2

Rómverjabrævið 1:24 Rómverjabrævið

Tí gav Gud tey eisini upp í hjartans lystir teirra til óreinsku, til at vanæra likam síni hvørt við øðrum.

2

Rómverjabrævið 1:25 Rómverjabrævið

Tey høvdu jú skift sannleika Guds um við lygn og ærdu og dýrkaðu skapningin fram um skaparan, Hann, sum hálovaður er í allar ævir. Amen.

2

Rómverjabrævið 1:26 Rómverjabrævið

Tí gav Gud tey upp til vanærandi lystir: Kvinnur teirra skiftu hin náttúrliga umgangin um við tann, sum er ímóti náttúruni;

2

Rómverjabrævið 1:27 Rómverjabrævið

og somuleiðis hildu eisini menninir uppat við hinum náttúrliga umganginum við kvinnuna og brendu í lysti sínum hvør eftir øðrum, so at menn drivu skemdarverk við monnum – og fingu á sær sjálvum lønina fyri villu sína – sum rætt var.

2

Rómverjabrævið 1:28 Rómverjabrævið

Og sum tey hildu tað einki vera vert at hava kunnskapin um Gud, so gav eisini Gud tey upp til sinni, ið einki er vert, til at gera tað, sum ósømiligt er

2

Rómverjabrævið 1:29 Rómverjabrævið

– fylt upp av alskyns órættvísi, ilsku, havisjúku, óndskapi; tey eru full av øvund, morði, klandri, sviki, rangvørgum sinni;

2

Rómverjabrævið 1:30 Rómverjabrævið

tey eru oyrnatutl, baktalarar, gudhatarar, yvirgangskroppar, hugmóðig, geiparar, duga væl at finna upp ilt, foreldrum ólýðin,

2

Rómverjabrævið 1:31 Rómverjabrævið

skilaleys, trúleys, kærleiksleys, miskunnarleys.

2

Rómverjabrævið 1:32 Rómverjabrævið

Og tóat tey kenna rættvísa dóm Guds, at tey, sum slíkt gera, eru deyðasek, gera tey tað kortini ikki bert, men halda eisini við teimum, sum gera tað.

2

Filippibrævið 4:8 Filippibrævið

Og síðani, brøður: Alt, sum satt er, alt, sum sámiligt er, alt, sum rætt er, alt, sum reint er, alt, sum elskuligt er, alt, sum væl verður talað um, eina og hvørja dygd og ein og hvønn heiður – hugsið um hetta!

2

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Børn míni! Hetta skrivi eg tykkum, fyri at tit skulu ikki synda. Men um onkur syndar, hava vit talsmann hjá Faðirinum, Jesus Kristus, hin rættvísa;

2

Versir