at fara / fara burtur
22 versir um "at fara / fara burtur"
Versir
Síða 1 av 1Titusarbrævið 2:11 Titusarbrævið
Tí náði Guds er opinberað, øllum menniskjum til frelsu,
Titusarbrævið 2:12 Titusarbrævið
og hon venur okkum upp at avnokta gudloysi og hinar veraldligu girndir og liva sámiliga, rættvíst og gudiliga í heiminum, sum nú er,
Hebrearabrævið 6:1 Hebrearabrævið
Latið okkum tí leypa um hinar fyrstu grundir í læruni um Kristus og ganga fram til hitt fullkomna, so vit ikki aftur leggja grundvøllin við umvending frá deyðum verkum og trúgv á Gud,
Hebrearabrævið 6:2 Hebrearabrævið
við læru um dópar og handaálegging, um uppreisn hinna deyðu og ævigan dóm!
Hebrearabrævið 6:3 Hebrearabrævið
Ja, hetta skulu vit gera, um Gud loyvir.
Hebrearabrævið 6:4 Hebrearabrævið
Tí tey, sum einaferð eru vorðin upplýst, hava smakkað hina himmalsku gávu, hava fingið lut í Heilaga Andanum,
Hebrearabrævið 6:5 Hebrearabrævið
hava smakkað góða orð Guds og kreftir hins komandi heims – og sum so eru fallin frá – tey er tað ómøguligt at endurnýggja til umvending aftur,
Hebrearabrævið 6:6 Hebrearabrævið
við tað at tey av nýggjum krossfesta sær Son Guds og gera Hann til spott.
Hebrearabrævið 6:7 Hebrearabrævið
Tí jørðin, sum drekkur í seg regnið, ið so mangan fellur á hana – ber hon grøði, sum er teimum til gagn, ið hon verður dýrkað fyri, so fær hon signing frá Gudi.
Hebrearabrævið 6:8 Hebrearabrævið
Men ber hon tornir og tistlar, er hon ónýt og banni nær; endi hennara er, at hon verður brend.
Hebrearabrævið 6:9 Hebrearabrævið
Men um tykkum, tit elskaðu, eru vit vísir í tí, sum betri er, og sum hoyrir frelsu til – tóat vit tala so.
Hebrearabrævið 6:10 Hebrearabrævið
Gud er ikki órættvísur, so Hann skuldi gloymt verk tykkara og kærleikan, ið tit hava víst navni Hansara, við tað at tit hava tænt og tæna hinum heilagu.
Hebrearabrævið 6:11 Hebrearabrævið
Men ynski okkara er, at ein og hvør tykkara líka til endan skal vísa sama íðinskap fyri hini fullu vissu í vónini,
Hebrearabrævið 6:12 Hebrearabrævið
so tit ikki verða trek, men eftirfylgja teimum, sum við trúgv og toli arva lyftini.
Hebrearabrævið 6:13 Hebrearabrævið
Tí táið Gud gav Ábrahami lyftið, svór Hann um Seg sjálvan, av tí Hann hevði ongan størri at svørja um, og segði:
Hebrearabrævið 6:14 Hebrearabrævið
„Sanniliga, Eg skal ríkliga signa teg og stórliga lata teg nørast!“
Hebrearabrævið 6:15 Hebrearabrævið
– Táið hann soleiðis tolin hevði bíðað, fekk hann tað, sum lovað var.
Hebrearabrævið 6:16 Hebrearabrævið
Menniskju svørja jú um tann, ið størri er, og eiðurin er teimum staðfesting og ger enda á øllum stríði.
Hebrearabrævið 6:17 Hebrearabrævið
Táið nú Gud enn týðiligari vildi vísa arvingum lyftisins, hvussu óvikandi ráð Hansara var, legði Hann tí eið aftrat,
Hebrearabrævið 6:18 Hebrearabrævið
so vit við tveimum óvikandi søgnum, sum Gud ómøguliga kundi lúgva í, skuldu hava sterka troyst, vit, sum hava leitað okkum bjarging í at grípa vónina, sum framman fyri okkum er løgd.
Hebrearabrævið 6:19 Hebrearabrævið
Í teirri vón hava vit eins og trygt og fast akker sálarinnar, sum fer inn, inn um forhangið,
Hebrearabrævið 6:20 Hebrearabrævið
hagar Jesus sum fyrirennari okkara fór inn, Hann, sum gjørdist høvuðsprestur í allar ævir á hátti Melkizedeks.