at fara eftir skapi heimsins

Sálmarnir 119:78 Sálmarnir

Lat hini hugmóðigu verða til skammar! Tí uttan grund kúga tey meg; eg grundi á boð Tíni.

2

Sálmarnir 119:79 Sálmarnir

Lat tey, ið óttast Teg, koma aftur til mín, tey, sum kenna vitnisburðir Tínar!

2

Sálmarnir 119:80 Sálmarnir

Lat hjarta mítt vera fullkomið í fyriskipanum Tínum, so eg skal ikki verða til skammar!

2

Sálmarnir 119:81 Sálmarnir

Eftir frelsu Tíni tráar sál mín; eg bíði eftir orði Tínum.

2

Sálmarnir 119:82 Sálmarnir

Eygu míni tráa eftir orði Tínum, og eg sigi: „Nær fert Tú at troysta meg?“

2

Sálmarnir 119:83 Sálmarnir

Tí eg eri eins og skinnsekkur í royki, men fyriskipanir Tínar gloymi eg ikki.

2

Sálmarnir 119:84 Sálmarnir

Hvussu mangir munnu dagar tænara Tíns vera? Nær fert Tú at halda dóm yvir teimum, ið liggja eftir mær?

2

Sálmarnir 119:85 Sálmarnir

Hini hugmóðigu hava grivið mær gravir, tey, sum ikki liva eftir lóg Tíni.

2

Sálmarnir 119:86 Sálmarnir

Øll boð Tíni eru trúføst; við lygn verður søkt at mær; hjálp mær!

2

Sálmarnir 119:87 Sálmarnir

Tað vantar lítið á, at tey hava forkomið mær á jørðini; men eg havi ikki slept boðum Tínum.

2

Sálmarnir 119:88 Sálmarnir

Halt mær á lívi eftir náði Tíni! So skal eg halda vitnisburðin av munni Tínum.

2

Sálmarnir 119:89 Sálmarnir

Til ævigar tíðir, HARRI, stendur orð Títt fast í Himli.

2

Sálmarnir 119:90 Sálmarnir

Mann eftir mann varir trúfesti Tín; Tú hevur grundfest jørðina, og hon stendur føst.

2

Sálmarnir 119:91 Sálmarnir

Til at seta dómar Tínar í verk stendur alt enn í dag; tí alt má tæna Tær.

2

Sálmarnir 119:92 Sálmarnir

Hevði lóg Tín ikki verið gleði mín, so hevði eg verið gingin til grundar í stóru neyð míni.

2

Sálmarnir 119:93 Sálmarnir

Aldri í allar ævir skal eg gloyma boð Tíni; tí við teimum hevur Tú hildið mær á lívi.

2

Sálmarnir 119:94 Sálmarnir

Tín eri eg; frels meg! Tí eg spyrji eftir boðum Tínum.

2

Sálmarnir 119:95 Sálmarnir

Hini gudleysu lúra eftir mær, at forkoma mær; eg akti eftir vitnisburðum Tínum.

2

Sálmarnir 119:96 Sálmarnir

Á øllum fullkomnum havi eg sæð enda; men boð Tíni røkka ómetaliga langt.

2

Sálmarnir 119:97 Sálmarnir

Sum eg elski lóg Tína! Allan dagin grundi eg á hana.

2

Sálmarnir 119:98 Sálmarnir

Boð Tíni hava gjørt meg vísari enn fíggindar mínar; tí til ævigar tíðir eigi eg tey.

2

Sálmarnir 119:99 Sálmarnir

Eg eri vorðin klókari enn allir lærarar mínir; tí eg grundi á vitnisburðir Tínar.

2

Sálmarnir 119:100 Sálmarnir

Eg eri vitigari enn hinir gomlu; tí eg akti eftir boðum Tínum.

2

Sálmarnir 119:101 Sálmarnir

Frá øllum óndum leiðum haldi eg fótum mínum burtur fyri at kunna halda orð Títt.

2

Sálmarnir 119:102 Sálmarnir

Frá lógum Tínum eri eg ikki vikin burtur; tí Tú hevur lært meg.

2

Sálmarnir 119:103 Sálmarnir

Sum orð Tíni eru gómum mínum søt! Tey eru søtari enn hunangur munni mínum!

2

Sálmarnir 119:104 Sálmarnir

Av boðum Tínum fái eg vit; tí hati eg hvørja lygigøtu.

2

Sálmarnir 119:105 Sálmarnir

Orð Títt er fóti mínum lykt og ljós á leið míni.

2

Sálmarnir 119:106 Sálmarnir

Eg havi svorið – og eg havi hildið tað – at akta eftir rættvísilógum Tínum.

2

Sálmarnir 119:107 Sálmarnir

Eg eri sára eyðmýktur; HARRI, halt mær á lívi eftir orði Tínum!

2

Sálmarnir 119:108 Sálmarnir

Lat sjálvkravdu offur muns míns líka Tær, HARRI, og lær meg lógir Tínar!

2

Sálmarnir 119:109 Sálmarnir

Eg gangi altíð við lívinum í hondunum; men lóg Tína havi eg ikki gloymt.

2

Sálmarnir 119:110 Sálmarnir

Hini gudleysu leggja snerrur fyri meg; men eg eri ikki vilstur burtur frá boðum Tínum.

2

Sálmarnir 119:111 Sálmarnir

Eg fekk vitnisburðir Tínar í æviga ogn; tí teir eru gleði hjarta míns.

2

Sálmarnir 119:112 Sálmarnir

Eg boygdi hjarta mítt til at halda fyriskipanir Tínar í allar ævir, líka til endan.

2

Sálmarnir 119:113 Sálmarnir

Hini tvísintu hati eg; men lóg Tína elski eg.

2

Sálmarnir 119:114 Sálmarnir

Tú ert skjól mítt og skjøldur mín; eg bíði eftir orði Tínum.

2

Sálmarnir 119:115 Sálmarnir

Víkið frá mær, tit, ið gera ilt! Eg vil halda boð Guds míns.

2

Sálmarnir 119:116 Sálmarnir

Halt mær uppi eftir orði Tínum, so eg kann liva, og lat meg ikki verða til skammar við vón míni!

2

Sálmarnir 119:117 Sálmarnir

Styðja meg, so eg verði frelstur! So skal eg altíð við gleði skoða fyriskipanir Tínar.

2

Sálmarnir 119:118 Sálmarnir

Tey, ið villast burt frá fyriskipanum Tínum, roknar Tú øll fyri einki; einki batar teimum svik teirra.

2

Sálmarnir 119:119 Sálmarnir

Sum ilsku kastar Tú burt øll gudleys á jørðini; tí elski eg vitnisburðir Tínar.

2

Sálmarnir 119:120 Sálmarnir

Av ræðslu fyri Tær nøtrar kroppur mín; eg óttist dómar Tínar.

2

Sálmarnir 119:121 Sálmarnir

Rætt og skjal havi eg gjørt; Tú skalt ikki geva meg í hendur teirra, sum kúga meg.

2

Sálmarnir 119:122 Sálmarnir

Gakk í ábyrgd fyri tænara Tín, so honum kann gangast væl, lat ikki hini hugmóðigu kúga meg.

2

Sálmarnir 119:123 Sálmarnir

Eygu míni tærast burtur av tráan eftir frelsu Tíni og eftir rættvísiorði Tínum.

2

Sálmarnir 119:124 Sálmarnir

Ger við tænara Tín eftir náði Tíni, og lær meg fyriskipanir Tínar!

2

Sálmarnir 119:125 Sálmarnir

Eg eri tænari Tín; gev mær vit, so eg kann kenna vitnisburðir Tínar!

2

Sálmarnir 119:126 Sálmarnir

Tíð er hjá HARRANUM at taka í teymarnar; tí tey hava brotið lóg Tína.

2

Sálmarnir 119:127 Sálmarnir

– Tí elski eg boð Tíni meir enn gull, ja, meir enn fínt gull.

2