at fáa barn
26 versir um "at fáa barn"
Versir
Síða 1 av 1Sálmarnir 127:3 Sálmarnir
Børn eru gáva HARRANS, lívsfrukt er løn.
Sálmarnir 127:4 Sálmarnir
Sum pílar í hond hins veldiga kappa eru synir, ið ein fær í ungdóminum.
Sálmarnir 127:5 Sálmarnir
Lukkuligur er tann maður, ið hevur pílahúsan fullan av teimum; teir verða ikki til skammar, táið teir tala við fíggindar í portrinum.
Fyrsta Mósebók 1:28 Fyrsta Mósebók
Og Gud signaði tey. Gud segði við tey: „Nørist, vaksið í tali, fyllið jørðina og gerið tykkum til harrar hennara, ráðið yvir fiskunum í sjónum, fuglunum undir himli, og yvir hvørjum dýri, ið á jørðini rørist!“
Jeremias 1:5 Jeremias
„Áðrenn Eg myndaði teg í móðurlívi, kendi Eg teg, og áðrenn tú komst út úr móðurfangi, halgaði Eg teg; til profet tjóðanna setti Eg teg.“
Orðtøkini 22:6 Orðtøkini
Lær hin unga leiðina, ið hann skal ganga! So víkur hann ikki av henni, heldur ikki, táið hann verður gamal.
Sálmarnir 128:3 Sálmarnir
Kona tín er sum fruktbart víntræ inni í húsi tínum, børn tíni eru sum oljukvistar rundan um borð títt.
Sálmarnir 128:4 Sálmarnir
Ja, soleiðis verður tann maður signaður, sum óttast HARRAN.
Sálmarnir 128:5 Sálmarnir
HARRIN skal signa teg av Zion, og allar lívsdagar tínar skalt tú við gleði skoða, hvussu væl Jerusalem gongst.
Sálmarnir 139:13 Sálmarnir
Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.
Sálmarnir 139:14 Sálmarnir
Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.
Sálmarnir 139:15 Sálmarnir
Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.
Sálmarnir 139:16 Sálmarnir
Sum fostur sóu eygu Tíni meg, og í bók Tíni stóðu teir allir uppskrivaðir, dagarnir, ið ásettir vóru, áðrenn nakar av teimum enn var komin.
Jóhannes 15:7 Jóhannes
Verða tit í Mær, og verða orð Míni í tykkum, tá biðið um, hvat tit so vilja, og tit skulu fáa tað!
Jóhannes 15:8 Jóhannes
Í tí verður Faðir Mín dýrmætur, at tit bera nógvan ávøkst og verða lærisveinar Mínir.
Fyrsta Mósebók 25:21 Fyrsta Mósebók
Ísakur bað til HARRAN fyri konu síni, tí hon var ófruktbør; og HARRIN bønhoyrdi hann, Rebekka, kona hansara, varð við barn.
Fyrsta Mósebók 25:22 Fyrsta Mósebók
Men fostrini stoyttu saman í lívi hennara; tá segði hon: „Stendur so til, hví skal eg tá liva?“ Og hon fór at spyrja HARRAN.
Fimta Mósebók 28:4 Fimta Mósebók
Signað skal lívsfrukt tín vera, og fruktin av jørð tíni og fæi tínum, tað, ið kýr tínar kálva, og tað, ið smáfæ títt lembir.
Fyrra Sámuelsbók 1:10 Fyrra Sámuelsbók
og í hjartasorg síni bað hon til HARRAN og græt sárliga.
Fyrra Sámuelsbók 1:11 Fyrra Sámuelsbók
Og hon gjørdi lyfti og segði: „HARRI Gud herskaranna! Vendir Tú eygum Tínum á tænastukvinnu Tína í neyð hennara og minnist meg og gloymir ikki tænastukvinnu Tína, men gevur tænastukvinnu Tíni son, so skal eg geva HARRANUM hann alla lívstíð hansara, og rakiknívur skal ikki koma á høvd hansara!“
Fyrra Sámuelsbók 1:19 Fyrra Sámuelsbók
Morgunin eftir fóru tey tíðliga upp og tilbóðu fyri ásjón HARRANS; so fóru tey avstað og komu heimaftur til sín sjálvs í Rama. Og Elkana kom konu síni Hannu nær, og HARRIN mintist hana;
Fyrra Sámuelsbók 1:20 Fyrra Sámuelsbók
hon varð við barn og átti son árið eftir og gav honum navnið Sámuel; „tí“ – segði hon – „eg havi biðið mær hann frá HARRANUM!“
Lukas 1:13 Lukas
Men eingilin segði við hann: „Óttast ikki, Zakarias! Bøn tín er hoyrd – Elisabet, kona tín, skal eiga tær son, og tú skalt kalla hann Jóhannes.
Lukas 1:31 Lukas
Nú skalt tú verða við barn og eiga son; Hann skalt tú kalla Jesus.
Lukas 2:40 Lukas
Men barnið vaks og varð sterkt og fult av vísdómi, og náði Guds var yvir Honum.
Jóhannes 16:21 Jóhannes
Táið kvinnan eigur, hevur hon sorg, tí tími hennara er komin; men táið hon hevur átt barnið, minnist hon ikki longur angist sína av gleði um, at menniskja er borið í heim.