at eta steinbít/dyrking
141 versir um "at eta steinbít/dyrking"
Versir
Síða 1 av 3Triðja Mósebók 11:9 Triðja Mósebók
Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt í vatninum – bæði í sjónum og í áunum – sum hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.
Triðja Mósebók 11:10 Triðja Mósebók
Men tað, ið ikki hevur fjaðrar og roðslu av øllum tí, ið livir í sjónum og í áunum, av øllum tí, ið vatnið er fult av – øllum livandi, sum heldur til har – skal vera tykkum andstygd.
Triðja Mósebók 11:11 Triðja Mósebók
Andstygd skal tað vera tykkum; fiskin av slíkum mugu tit ikki eta, og er tað deytt, skulu tit rokna kroppin á tí fyri andstygd.
Triðja Mósebók 11:12 Triðja Mósebók
– Alt í vatninum, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, skal vera tykkum andstygd.
Onnur Mósebók 15:26 Onnur Mósebók
Hann segði: „Lurtar tú eftir HARRANUM Gudi tínum, og gert tú tað, sum rætt er í eygum Hansara, aktar eftir boðum Hansara og heldur allar fyriskipanir Hansara, so skal Eg onga av teimum sjúkum leggja á teg, sum Eg legði á Egyptar – men Eg eri HARRIN, lækni tín!“
Rómverjabrævið 14:14 Rómverjabrævið
Eg veit og eri í Harranum Jesusi vísur í, at einki er í sær sjálvum óreint; bert honum, ið roknar nakað fyri óreint – honum er tað óreint.
Fimta Mósebók 14:1 Fimta Mósebók
„Tit eru børn HARRANS Guds tykkara – tit mugu ikki skera merki á tykkum og ikki raka tykkum skallut yvir pannuni fyri ein deyðan.
Fimta Mósebók 14:2 Fimta Mósebók
Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum, og teg hevur HARRIN útvalt úr øllum fólkunum, ið á jørðini eru, til at vera ognarfólk Sítt.
Fimta Mósebók 14:3 Fimta Mósebók
Tú mást einki eta, sum er andstygd.
Fimta Mósebók 14:4 Fimta Mósebók
Hetta eru tey fýrføttu dýr, ið tit kunnu eta: Neyt, seyð, geitir,
Fimta Mósebók 14:5 Fimta Mósebók
hjørtir, skógargeitir, dádýr, steingeitir, fjallageitir, antilopur og gemsur.
Fimta Mósebók 14:6 Fimta Mósebók
Øll fýrføtt dýr, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan, og sum jótra, kunnu tit eta.
Fimta Mósebók 14:7 Fimta Mósebók
Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan: Kamelin, haruna og fjallagrevlingin, tí víst jótra tey, men tey hava ikki kleyvar – tey skulu vera tykkum órein –
Fimta Mósebók 14:8 Fimta Mósebók
og svínið, tí víst hevur tað kleyvar, men tað jótrar ikki – tað skal vera tykkum óreint. Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey.
Fimta Mósebók 14:9 Fimta Mósebók
Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt tað, ið hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.
Fimta Mósebók 14:10 Fimta Mósebók
Men einki, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, mugu tit eta – tað skal vera tykkum óreint.
Fimta Mósebók 14:11 Fimta Mósebók
Allar reinar fuglar kunnu tit eta.
Fimta Mósebók 14:12 Fimta Mósebók
Men hesar fuglar mugu tit ikki eta: Ørnina, gripin, sjóørnina,
Fimta Mósebók 14:13 Fimta Mósebók
glentuna, øll falkasløg,
Fimta Mósebók 14:14 Fimta Mósebók
øll ravnasløg,
Fimta Mósebók 14:15 Fimta Mósebók
strutsin, geykin, másan, øll heykasløg,
Fimta Mósebók 14:16 Fimta Mósebók
ugluna, náttugluna, tinsemetfuglin,
Fimta Mósebók 14:17 Fimta Mósebók
pelikanin, rægripin, súluna,
Fimta Mósebók 14:18 Fimta Mósebók
storkin, øll hegrasløg, herfuglin og flogmúsina.
Fimta Mósebók 14:19 Fimta Mósebók
Øll skriðdýr, ið veingir hava, skulu vera tykkum órein; tey mugu tit ikki eta.
Fimta Mósebók 14:20 Fimta Mósebók
Men alt reint, ið flýgur, kunnu tit eta.
Fimta Mósebók 14:21 Fimta Mósebók
Tit mugu einki sjálvdeytt dýr eta. Hinum fremmanda, ið hjá tær býr, honum kanst tú geva tað, hann kann eta tað – ella tú kanst selja útlendingi tað. Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum. Tú mást ikki kóka geitarlamb í mjólkini undan móður tess.
Fimta Mósebók 14:22 Fimta Mósebók
Tú skalt geva tíggjund av allari grøði tíni, av øllum tí, sum á markini veksur, ár eftir ár.
Fimta Mósebók 14:23 Fimta Mósebók
Og fyri ásjón HARRANS Guds tíns, á staðnum, ið Hann útvelur til at lata navn Sítt búgva har, skalt tú eta tíggjundina av korni tínum, víni tínum og olju tíni og tað frumborna undan neytum og smáfæi tínum – so tú kanst læra at óttast HARRAN Gud tín allar dagar.
Fimta Mósebók 14:24 Fimta Mósebók
Men er vegurin tær ov langur, so tú fært ikki komið hagar við tí, av tí at staðið, ið HARRIN Gud tín útvelur til at lata navn Sítt búgva har, er so langt burtur frá tær – og HARRIN Gud tín hevur ríkliga signað teg –
Fimta Mósebók 14:25 Fimta Mósebók
so skalt tú selja tað og knýta peningin saman og hava hann við tær til staðið, ið HARRIN Gud tín útvelur.
Fimta Mósebók 14:26 Fimta Mósebók
Fyri henda pening skalt tú so keypa alt tað, ið teg lystir: Neyt, smáfæ, vín og sterkan drykk og alt tað, ið hjarta títt lystir; og tú skalt njóta tað har fyri ásjón HARRANS Guds tíns og vera glaður, tú og hús títt.
Fimta Mósebók 14:27 Fimta Mósebók
Levitin, ið hjá tær býr, mást tú ikki gloyma; tí hann hevur hvørki lut ella arv saman við tær.
Fimta Mósebók 14:28 Fimta Mósebók
Triðjahvørt ár skalt tú taka alla tíggjundina av allari grøði tíni tað árið og savna hana saman í býum tínum,
Fimta Mósebók 14:29 Fimta Mósebók
so at Leviturin – sum jú hvørki hevur lut ella arv saman við tær – kann koma, hann og hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan, sum hjá tær búgva, og eta seg mett. Tá skal HARRIN Gud tín signa teg í øllum arbeiði, sum tú fert undir.“
Fyrra Timoteusarbrævið 4:4 Fyrra Timoteusarbrævið
Tí allur skapningur Guds er góður, og einki at vraka, táið tikið verður ímóti tí við tøkk;
Fyrra Timoteusarbrævið 4:5 Fyrra Timoteusarbrævið
tí tað verður halgað við orði Guds og bøn.
Fyrsta Mósebók 1:29 Fyrsta Mósebók
Framvegis segði Gud: „Eg gevi tykkum allar urtir á allari jørðini, sum bera fræ, og øll trø, sum bera frukt við frænum í; hetta skulu tit hava til føði.
Triðja Mósebók 11:1 Triðja Mósebók
HARRIN talaði við Móses og Áron og segði við teir:
Triðja Mósebók 11:2 Triðja Mósebók
„Talið við Ísraelsmenn og sigið: „Hesi eru dýrini, ið tit kunnu eta av øllum fýrføttum dýrum á jørðini:
Triðja Mósebók 11:3 Triðja Mósebók
Øll dýr, ið hava kleyvar, klovnar heilt niðan, og sum jótra, tey kunnu tit eta.
Triðja Mósebók 11:4 Triðja Mósebók
Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið hava kleyvar: Kamelin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; – hann skal vera tykkum óreinur;
Triðja Mósebók 11:5 Triðja Mósebók
fjallagrevlingin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; hann skal vera tykkum óreinur;
Triðja Mósebók 11:6 Triðja Mósebók
haruna, tí víst jótrar hon, men hon hevur ikki kleyvar; hon skal vera tykkum órein;
Triðja Mósebók 11:7 Triðja Mósebók
svínið, tí víst hevur tað kleyvar, og teir klovnar heilt niðan, men tað jótrar ikki; tað skal vera tykkum óreint.
Triðja Mósebók 11:8 Triðja Mósebók
Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey; tey skulu vera tykkum órein.
Triðja Mósebók 11:13 Triðja Mósebók
Hesir eru fuglarnir, ið tit skulu rokna fyri andstygd – teir mugu ikki verða etnir, teir eru andstygd: Ørnin, gripurin, sjóørnin,
Triðja Mósebók 11:14 Triðja Mósebók
glentan, øll falkasløg,
Triðja Mósebók 11:15 Triðja Mósebók
øll ravnasløg,
Triðja Mósebók 11:16 Triðja Mósebók
strutsurin, geykurin, másin, øll heykasløg,