at eta rækjur

78 versir um "at eta rækjur"

Versir

Síða 1 av 2
Triðja Mósebók 11:9 Triðja Mósebók

Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt í vatninum – bæði í sjónum og í áunum – sum hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.

6
Triðja Mósebók 11:10 Triðja Mósebók

Men tað, ið ikki hevur fjaðrar og roðslu av øllum tí, ið livir í sjónum og í áunum, av øllum tí, ið vatnið er fult av – øllum livandi, sum heldur til har – skal vera tykkum andstygd.

6
Triðja Mósebók 11:11 Triðja Mósebók

Andstygd skal tað vera tykkum; fiskin av slíkum mugu tit ikki eta, og er tað deytt, skulu tit rokna kroppin á tí fyri andstygd.

6
Triðja Mósebók 11:12 Triðja Mósebók

– Alt í vatninum, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, skal vera tykkum andstygd.

6
Fimta Mósebók 14:9 Fimta Mósebók

Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt tað, ið hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.

3
Fyrsta Mósebók 19:33 Fyrsta Mósebók

So góvu tær faðir sínum vín at drekka ta náttina, og tann eldra fór inn og legði seg hjá faðir sínum; hann sansaði hvørki, táið hon legði seg, ella táið hon fór upp aftur.

2
Fyrsta Mósebók 19:34 Fyrsta Mósebók

Dagin eftir segði tann eldra við ta yngru: „Í nátt lá eg hjá pápa; lat okkum eisini í nátt geva honum vín at drekka, og far tú so inn og legg teg hjá honum – so vit kunnu fáa okkum avkom við pápa!“

2
Fyrsta Mósebók 19:35 Fyrsta Mósebók

So góvu tær uppaftur ta náttina faðir sínum vín at drekka, og tann yngra fór og legði seg hjá honum; hann sansaði hvørki, táið hon legði seg, ella táið hon fór upp aftur.

2
Fyrsta Mósebók 19:36 Fyrsta Mósebók

So vórðu tá báðar døtur Lot við barn við faðir sínum.

2
Triðja Mósebók 11:1 Triðja Mósebók

HARRIN talaði við Móses og Áron og segði við teir:

2
Triðja Mósebók 11:2 Triðja Mósebók

„Talið við Ísraelsmenn og sigið: „Hesi eru dýrini, ið tit kunnu eta av øllum fýrføttum dýrum á jørðini:

2
Triðja Mósebók 11:3 Triðja Mósebók

Øll dýr, ið hava kleyvar, klovnar heilt niðan, og sum jótra, tey kunnu tit eta.

2
Triðja Mósebók 11:4 Triðja Mósebók

Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið hava kleyvar: Kamelin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; – hann skal vera tykkum óreinur;

2
Triðja Mósebók 11:5 Triðja Mósebók

fjallagrevlingin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; hann skal vera tykkum óreinur;

2
Triðja Mósebók 11:6 Triðja Mósebók

haruna, tí víst jótrar hon, men hon hevur ikki kleyvar; hon skal vera tykkum órein;

2
Triðja Mósebók 11:7 Triðja Mósebók

svínið, tí víst hevur tað kleyvar, og teir klovnar heilt niðan, men tað jótrar ikki; tað skal vera tykkum óreint.

2
Triðja Mósebók 11:8 Triðja Mósebók

Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey; tey skulu vera tykkum órein.

2
Triðja Mósebók 11:13 Triðja Mósebók

Hesir eru fuglarnir, ið tit skulu rokna fyri andstygd – teir mugu ikki verða etnir, teir eru andstygd: Ørnin, gripurin, sjóørnin,

2
Triðja Mósebók 11:14 Triðja Mósebók

glentan, øll falkasløg,

2
Triðja Mósebók 11:15 Triðja Mósebók

øll ravnasløg,

2
Triðja Mósebók 11:16 Triðja Mósebók

strutsurin, geykurin, másin, øll heykasløg,

2
Triðja Mósebók 11:17 Triðja Mósebók

uglan, súlan, náttuglan,

2
Triðja Mósebók 11:18 Triðja Mósebók

tinsemetfuglurin, pelikanurin, rægripurin,

2
Triðja Mósebók 11:19 Triðja Mósebók

storkurin, øll hegrasløg, herfuglurin og flogmúsin.

2
Triðja Mósebók 11:20 Triðja Mósebók

Øll skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.

2
Triðja Mósebók 11:21 Triðja Mósebók

Av øllum skriðdýrum, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, kunnu tit tó eta tey, ið oman fyri afturbeinini hava springbein at hoppa við á markini.

2
Triðja Mósebók 11:22 Triðja Mósebók

Av teimum kunnu tit eta hesi: Arbegrashoppur, solamgrashoppur, hargolgrashoppur og hagabgrashoppur.

2
Triðja Mósebók 11:23 Triðja Mósebók

Men øll onnur skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.

2
Triðja Mósebók 11:24 Triðja Mósebók

Hesi eru dýrini, ið tit verða órein av; ein og hvør, ið nemur við kropp teirra, táið tey eru deyð, verður óreinur líka til kvølds,

2
Triðja Mósebók 11:25 Triðja Mósebók

og ein og hvør, ið ber slíkan deyðan kropp, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds:

2
Triðja Mósebók 11:26 Triðja Mósebók

Øll dýr, ið hava hógvar og ikki kleyvar, og sum ikki jótra, skulu vera tykkum órein; ein og hvør, ið nemur við tey, verður óreinur.

2
Triðja Mósebók 11:27 Triðja Mósebók

Øll fýrføtt dýr, ið ganga á labbum, skulu vera tykkum órein; ein og hvør, ið nemur við tey, táið tey eru deyð, verður óreinur líka til kvølds;

2
Triðja Mósebók 11:28 Triðja Mósebók

og tann, ið ber slíkt dýr deytt, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds. – Órein skulu tey vera tykkum.

2
Triðja Mósebók 11:29 Triðja Mósebók

Av smádýrum, ið á jørðini rørast, skulu hesi vera tykkum órein: Hermalínið, músin, øll fýrbeinasløg,

2
Triðja Mósebók 11:30 Triðja Mósebók

anakan, koadýrið, leta’an, hometdýrið og tinsemetdýrið.

2
Triðja Mósebók 11:31 Triðja Mósebók

Hesi eru tey, ið skulu vera tykkum órein millum øll smádýrini; ein og hvør, ið nemur við tey, táið tey eru deyð, skal vera óreinur líka til kvølds;

2
Triðja Mósebók 11:32 Triðja Mósebók

og alt tað, ið eitt av hesum dýrum fellur á, táið tað er deytt, verður óreint, bæði træíløt, klæði, skinn, sekkir og annars alt, ið nýtt verður til eitt ella annað arbeiði; tað skal leggjast í vatn og er óreint líka til kvølds; tá er tað reint.

2
Triðja Mósebók 11:33 Triðja Mósebók

Dettur eitt av teimum niður í leirílat, so verður alt tað óreint, sum í ílatinum er, og ílatið sjálvt skulu tit bróta sundur.

2
Triðja Mósebók 11:34 Triðja Mósebók

Allur matur, alt, ið verður tilgjørt við vatni, og alt drekka, alt, ið drukkið verður – tað verður óreint í slíkum ílati.

2
Triðja Mósebók 11:35 Triðja Mósebók

Alt tað, ið slíkur deyður kroppur dettur á, verður óreint; er tað ovnur ella eldstaður, so skal hann rívast niður; hann er óreinur, og hann skal vera tykkum óreinur.

2
Triðja Mósebók 11:36 Triðja Mósebók

Tó verða keldur og brunnar, støð, sum vatn setur at, framvegis rein; men nemur ein við sjálvan tann deyða kroppin, so verður hann óreinur.

2
Triðja Mósebók 11:37 Triðja Mósebók

Fellur slíkur deyður kroppur á nakað slag av korni, ið nýtt verður til frækorn, so verður kornið framvegis reint.

2
Triðja Mósebók 11:38 Triðja Mósebók

Men er vatn latið í frækornið, og tá slíkur deyður kroppur fellur á tað, so skal kornið verða tykkum óreint.

2
Triðja Mósebók 11:39 Triðja Mósebók

Doyr okkurt av teimum fýrføttu dýrunum, ið tit nýta til føði, so skal tann, ið nemur við tann deyða kroppin, vera óreinur líka til kvølds.

2
Triðja Mósebók 11:40 Triðja Mósebók

Tann, ið etur kjøt av slíkum deyðum kroppi, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds, og tann, ið ber slíkan deyðan kropp, skal vaska klæði síni og verða óreinur líka til kvølds.

2
Triðja Mósebók 11:41 Triðja Mósebók

Øll smádýr, ið á jørðini skríða, skulu vera tykkum andstygd; tey mugu ikki etast;

2
Triðja Mósebók 11:42 Triðja Mósebók

hvørki tað, ið á búkinum skríður, ella tað, ið gongur á fýra beinum ella fleiri – einki av øllum teimum smádýrum, ið á jørðini skríða, mugu tit eta; tí tey eru andstygd.

2
Triðja Mósebók 11:43 Triðja Mósebók

Gerið ikki tykkum sjálv viðurstyggilig av nøkrum slíkum skriðdýrum, dálkið tykkum ikki av teimum, so tit verða órein!

2
Triðja Mósebók 11:44 Triðja Mósebók

Tí Eg eri HARRIN Gud tykkara, og tit skulu halga tykkum og vera heilag, tí Eg eri heilagur – dálkið tykkum ikki av nøkrum av teimum skriðdýrum, ið á jørðini skríða!

2
Triðja Mósebók 11:45 Triðja Mósebók

Tí Eg eri HARRIN, sum leiddi tykkum út av Egyptalandi at vera Gud tykkara; og tit skulu vera heilag, tí Eg eri heilagur.

2