at eta hold

71 versir um "at eta hold"

Versir

Síða 1 av 2
Fyrsta Mósebók 9:3 Fyrsta Mósebók

Alt tað, ið rørist og livir, skal vera tykkum til føði; sum Eg gav tykkum tær grønu urtirnar, so gevi Eg tykkum tað alt.

8
Fyrsta Mósebók 9:4 Fyrsta Mósebók

Tó – kjøt við sálini, tað er blóðinum, í, tað skulu tit ikki eta.

8
Fimta Mósebók 12:23 Fimta Mósebók

Men blóðið mást tú ikki eta – hetta mást tú aldri gloyma! Tí blóðið er sálin, og tú mást ikki eta sálina við kjøtinum.

6
Fimta Mósebók 12:24 Fimta Mósebók

Tú mást ikki eta tað; tú skalt lata tað renna út á jørðina sum vatn.

6
Fimta Mósebók 12:25 Fimta Mósebók

Halt teg frá at eta tað – so tær kann gangast væl, og børnum tínum eftir teg, við tað at tú gert tað, sum rætt er í eygum HARRANS!

6
Triðja Mósebók 17:10 Triðja Mósebók

Um onkur av húsi Ísraels ella av teimum fremmandu, ið hjá teimum búgva, etur nakað sindur av blóði, so vendi Eg ásjón Míni móti tí, sum blóðið etur, og týni hann úr fólki hansara.

5
Triðja Mósebók 17:11 Triðja Mósebók

Tí sálin í øllum holdi er í blóðinum, og Eg havi givið tykkum tað at nýta á altarinum at gera bót fyri sálir tykkara; tað er blóðið, ið ger bót, tí sálin er í tí.

5
Triðja Mósebók 17:12 Triðja Mósebók

Tí havi Eg sagt við Ísraelsmenn: „Eingin av tykkum má eta blóð; heldur ikki hin fremmandi, ið hjá tykkum býr, má eta blóð.“

5
Triðja Mósebók 17:13 Triðja Mósebók

Táið onkur av Ísraelsmonnum ella av teimum fremmandu, ið hjá teimum búgva, veiðir vilt dýr ella fugl – av teimum, ið loyvi er at eta – so skal hann lata blóðið renna út og koyra mold út yvir tað.

5
Triðja Mósebók 17:14 Triðja Mósebók

Tí blóðið er sálin í øllum kjøti – sálin er í tí; tí havi Eg sagt við Ísraelsmenn: „Tit mugu ikki eta blóðið úr nøkrum kjøti; tí blóðið er sálin í øllum kjøti; ein og hvør, ið etur tað, skal verða týndur.“

5
Rómverjabrævið 14:21 Rómverjabrævið

Beint er, ikki at eta kjøt, drekka vín ella gera nakað, sum er bróður tínum ástoyt.

5
Jóhannes 6:53 Jóhannes

Jesus segði tí við teir: „Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Eta tit ikki hold Menniskjasonarins, og drekka tit ikki blóð Hansara, hava tit ikki lív í tykkum.

4
Jóhannes 6:54 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, hevur ævigt lív, og Eg skal reisa hann upp síðsta dag.

4
Jóhannes 6:55 Jóhannes

Tí hold Mítt er av sonnum matur, og blóð Mítt er av sonnum drekka.

4
Jóhannes 6:56 Jóhannes

Tann, ið etur hold Mítt og drekkur blóð Mítt, verður í Mær, og Eg verði í honum.

4
Triðja Mósebók 7:26 Triðja Mósebók

– Blóð mugu tit ikki eta, hvørki av fugli ella av fæi, hvar tit so eru búsitandi;

3
Triðja Mósebók 7:27 Triðja Mósebók

ein og hvør, ið nakrantíð etur blóð, skal verða týndur úr fólki sínum.““

3
Ápostlasøgan 15:20 Ápostlasøgan

men at skrivað eigur at verða til teirra, at tey skulu halda seg frá at dálka seg við avgudum, frá siðloysi, frá tí, sum kvalt er, og frá blóði.

3
Fyrra Timoteusarbrævið 4:3 Fyrra Timoteusarbrævið

sum forbjóða at giftast og geva boð um at halda seg frá føði, ið Gud hevur skapt, fyri at tey, sum trúgva og hava lært sannleikan at kenna, skulu njóta hana við tøkk.

3
Fyrra Timoteusarbrævið 4:4 Fyrra Timoteusarbrævið

Tí allur skapningur Guds er góður, og einki at vraka, táið tikið verður ímóti tí við tøkk;

3
Fyrra Timoteusarbrævið 4:5 Fyrra Timoteusarbrævið

tí tað verður halgað við orði Guds og bøn.

3
Triðja Mósebók 11:1 Triðja Mósebók

HARRIN talaði við Móses og Áron og segði við teir:

2
Triðja Mósebók 11:2 Triðja Mósebók

„Talið við Ísraelsmenn og sigið: „Hesi eru dýrini, ið tit kunnu eta av øllum fýrføttum dýrum á jørðini:

2
Triðja Mósebók 11:3 Triðja Mósebók

Øll dýr, ið hava kleyvar, klovnar heilt niðan, og sum jótra, tey kunnu tit eta.

2
Triðja Mósebók 11:4 Triðja Mósebók

Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið hava kleyvar: Kamelin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; – hann skal vera tykkum óreinur;

2
Triðja Mósebók 11:5 Triðja Mósebók

fjallagrevlingin, tí víst jótrar hann, men hann hevur ikki kleyvar; hann skal vera tykkum óreinur;

2
Triðja Mósebók 11:6 Triðja Mósebók

haruna, tí víst jótrar hon, men hon hevur ikki kleyvar; hon skal vera tykkum órein;

2
Triðja Mósebók 11:7 Triðja Mósebók

svínið, tí víst hevur tað kleyvar, og teir klovnar heilt niðan, men tað jótrar ikki; tað skal vera tykkum óreint.

2
Triðja Mósebók 11:8 Triðja Mósebók

Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey; tey skulu vera tykkum órein.

2
Triðja Mósebók 11:9 Triðja Mósebók

Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt í vatninum – bæði í sjónum og í áunum – sum hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.

2
Triðja Mósebók 11:10 Triðja Mósebók

Men tað, ið ikki hevur fjaðrar og roðslu av øllum tí, ið livir í sjónum og í áunum, av øllum tí, ið vatnið er fult av – øllum livandi, sum heldur til har – skal vera tykkum andstygd.

2
Triðja Mósebók 11:11 Triðja Mósebók

Andstygd skal tað vera tykkum; fiskin av slíkum mugu tit ikki eta, og er tað deytt, skulu tit rokna kroppin á tí fyri andstygd.

2
Triðja Mósebók 11:12 Triðja Mósebók

– Alt í vatninum, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, skal vera tykkum andstygd.

2
Triðja Mósebók 11:13 Triðja Mósebók

Hesir eru fuglarnir, ið tit skulu rokna fyri andstygd – teir mugu ikki verða etnir, teir eru andstygd: Ørnin, gripurin, sjóørnin,

2
Triðja Mósebók 11:14 Triðja Mósebók

glentan, øll falkasløg,

2
Triðja Mósebók 11:15 Triðja Mósebók

øll ravnasløg,

2
Triðja Mósebók 11:16 Triðja Mósebók

strutsurin, geykurin, másin, øll heykasløg,

2
Triðja Mósebók 11:17 Triðja Mósebók

uglan, súlan, náttuglan,

2
Triðja Mósebók 11:18 Triðja Mósebók

tinsemetfuglurin, pelikanurin, rægripurin,

2
Triðja Mósebók 11:19 Triðja Mósebók

storkurin, øll hegrasløg, herfuglurin og flogmúsin.

2
Triðja Mósebók 11:20 Triðja Mósebók

Øll skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.

2
Triðja Mósebók 11:21 Triðja Mósebók

Av øllum skriðdýrum, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, kunnu tit tó eta tey, ið oman fyri afturbeinini hava springbein at hoppa við á markini.

2
Triðja Mósebók 11:22 Triðja Mósebók

Av teimum kunnu tit eta hesi: Arbegrashoppur, solamgrashoppur, hargolgrashoppur og hagabgrashoppur.

2
Triðja Mósebók 11:23 Triðja Mósebók

Men øll onnur skriðdýr, ið veingir hava og ganga á fýra beinum, skulu vera tykkum andstygd.

2
Triðja Mósebók 11:24 Triðja Mósebók

Hesi eru dýrini, ið tit verða órein av; ein og hvør, ið nemur við kropp teirra, táið tey eru deyð, verður óreinur líka til kvølds,

2
Triðja Mósebók 11:25 Triðja Mósebók

og ein og hvør, ið ber slíkan deyðan kropp, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds:

2
Triðja Mósebók 11:26 Triðja Mósebók

Øll dýr, ið hava hógvar og ikki kleyvar, og sum ikki jótra, skulu vera tykkum órein; ein og hvør, ið nemur við tey, verður óreinur.

2
Triðja Mósebók 11:27 Triðja Mósebók

Øll fýrføtt dýr, ið ganga á labbum, skulu vera tykkum órein; ein og hvør, ið nemur við tey, táið tey eru deyð, verður óreinur líka til kvølds;

2
Triðja Mósebók 11:28 Triðja Mósebók

og tann, ið ber slíkt dýr deytt, skal vaska klæði síni og vera óreinur líka til kvølds. – Órein skulu tey vera tykkum.

2
Triðja Mósebók 11:29 Triðja Mósebók

Av smádýrum, ið á jørðini rørast, skulu hesi vera tykkum órein: Hermalínið, músin, øll fýrbeinasløg,

2