at eta havføði

80 versir um "at eta havføði"

Versir

Síða 2 av 2
Fimta Mósebók 14:2 Fimta Mósebók

Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum, og teg hevur HARRIN útvalt úr øllum fólkunum, ið á jørðini eru, til at vera ognarfólk Sítt.

2
Fimta Mósebók 14:3 Fimta Mósebók

Tú mást einki eta, sum er andstygd.

2
Fimta Mósebók 14:4 Fimta Mósebók

Hetta eru tey fýrføttu dýr, ið tit kunnu eta: Neyt, seyð, geitir,

2
Fimta Mósebók 14:5 Fimta Mósebók

hjørtir, skógargeitir, dádýr, steingeitir, fjallageitir, antilopur og gemsur.

2
Fimta Mósebók 14:6 Fimta Mósebók

Øll fýrføtt dýr, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan, og sum jótra, kunnu tit eta.

2
Fimta Mósebók 14:7 Fimta Mósebók

Men hesi mugu tit ikki eta av teimum, ið jótra, og av teimum, ið kleyvar hava, klovnar heilt niðan: Kamelin, haruna og fjallagrevlingin, tí víst jótra tey, men tey hava ikki kleyvar – tey skulu vera tykkum órein –

2
Fimta Mósebók 14:8 Fimta Mósebók

og svínið, tí víst hevur tað kleyvar, men tað jótrar ikki – tað skal vera tykkum óreint. Kjøtið av hesum dýrum mugu tit ikki eta, og eru tey deyð, mugu tit ikki nema við tey.

2
Fimta Mósebók 14:9 Fimta Mósebók

Av øllum tí, sum í vatninum livir, kunnu tit eta hetta: Alt tað, ið hevur fjaðrar og roðslu, kunnu tit eta.

2
Fimta Mósebók 14:10 Fimta Mósebók

Men einki, sum ikki hevur fjaðrar og roðslu, mugu tit eta – tað skal vera tykkum óreint.

2
Fimta Mósebók 14:11 Fimta Mósebók

Allar reinar fuglar kunnu tit eta.

2
Fimta Mósebók 14:12 Fimta Mósebók

Men hesar fuglar mugu tit ikki eta: Ørnina, gripin, sjóørnina,

2
Fimta Mósebók 14:13 Fimta Mósebók

glentuna, øll falkasløg,

2
Fimta Mósebók 14:14 Fimta Mósebók

øll ravnasløg,

2
Fimta Mósebók 14:15 Fimta Mósebók

strutsin, geykin, másan, øll heykasløg,

2
Fimta Mósebók 14:16 Fimta Mósebók

ugluna, náttugluna, tinsemetfuglin,

2
Fimta Mósebók 14:17 Fimta Mósebók

pelikanin, rægripin, súluna,

2
Fimta Mósebók 14:18 Fimta Mósebók

storkin, øll hegrasløg, herfuglin og flogmúsina.

2
Fimta Mósebók 14:19 Fimta Mósebók

Øll skriðdýr, ið veingir hava, skulu vera tykkum órein; tey mugu tit ikki eta.

2
Fimta Mósebók 14:20 Fimta Mósebók

Men alt reint, ið flýgur, kunnu tit eta.

2
Fimta Mósebók 14:21 Fimta Mósebók

Tit mugu einki sjálvdeytt dýr eta. Hinum fremmanda, ið hjá tær býr, honum kanst tú geva tað, hann kann eta tað – ella tú kanst selja útlendingi tað. Tí tú ert fólk, ið er halgað HARRANUM Gudi tínum. Tú mást ikki kóka geitarlamb í mjólkini undan móður tess.

2
Fimta Mósebók 14:22 Fimta Mósebók

Tú skalt geva tíggjund av allari grøði tíni, av øllum tí, sum á markini veksur, ár eftir ár.

2
Fimta Mósebók 14:23 Fimta Mósebók

Og fyri ásjón HARRANS Guds tíns, á staðnum, ið Hann útvelur til at lata navn Sítt búgva har, skalt tú eta tíggjundina av korni tínum, víni tínum og olju tíni og tað frumborna undan neytum og smáfæi tínum – so tú kanst læra at óttast HARRAN Gud tín allar dagar.

2
Fimta Mósebók 14:24 Fimta Mósebók

Men er vegurin tær ov langur, so tú fært ikki komið hagar við tí, av tí at staðið, ið HARRIN Gud tín útvelur til at lata navn Sítt búgva har, er so langt burtur frá tær – og HARRIN Gud tín hevur ríkliga signað teg –

2
Fimta Mósebók 14:25 Fimta Mósebók

so skalt tú selja tað og knýta peningin saman og hava hann við tær til staðið, ið HARRIN Gud tín útvelur.

2
Fimta Mósebók 14:26 Fimta Mósebók

Fyri henda pening skalt tú so keypa alt tað, ið teg lystir: Neyt, smáfæ, vín og sterkan drykk og alt tað, ið hjarta títt lystir; og tú skalt njóta tað har fyri ásjón HARRANS Guds tíns og vera glaður, tú og hús títt.

2
Fimta Mósebók 14:27 Fimta Mósebók

Levitin, ið hjá tær býr, mást tú ikki gloyma; tí hann hevur hvørki lut ella arv saman við tær.

2
Fimta Mósebók 14:28 Fimta Mósebók

Triðjahvørt ár skalt tú taka alla tíggjundina av allari grøði tíni tað árið og savna hana saman í býum tínum,

2
Fimta Mósebók 14:29 Fimta Mósebók

so at Leviturin – sum jú hvørki hevur lut ella arv saman við tær – kann koma, hann og hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan, sum hjá tær búgva, og eta seg mett. Tá skal HARRIN Gud tín signa teg í øllum arbeiði, sum tú fert undir.“

2
Markus 7:19 Markus

Tað fer jú ikki inn í hjarta tess, men í magan, og fer út hin náttúrliga vegin, soleiðis sum øll føði verður reinsað.“

2
Rómverjabrævið 10:4 Rómverjabrævið

Tí Kristus er endi lógarinnar, hvørjum tí til rættvísi, sum trýr.

2