at elska teg sjálvan

Orðtøkini 19:8 Orðtøkini

Tann, ið vinnur vit, elskar lív sítt; tann, ið heldur fast við vísdóm, finnur lukku.

6

Hásongurin 4:7 Hásongurin

– Tú ert vøkur, øll sum tú ert, elskaða mín, á tær er einki lýti!

6

Sálmarnir 139:13 Sálmarnir

Tí Tú hevur skapt nýru míni, Tú virkaði meg í móðurlívi.

4

Sálmarnir 139:14 Sálmarnir

Eg takki Tær, at eg eri virkaður so ómetaliga undurfult; undurfull eru verk Tíni, tað veit sál mín til fulnar.

4

Sálmarnir 139:15 Sálmarnir

Bein míni vóru ikki Tær duld, táið eg varð skaptur í loyndum, virkaður í jarðardjúpinum.

4

Fyrra Korintbrævið 13:4 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin er langmóðigur, er mildur; kærleikin ber ikki øvund, kærleikin reypar ikki, blásist ikki upp;

4

Fyrra Korintbrævið 13:5 Fyrra Korintbrævið

hann ber seg ikki ósømiliga at, søkir ikki sítt egna, goymir ikki agg, tilroknar ikki hitt illa;

4

Fyrra Korintbrævið 13:6 Fyrra Korintbrævið

hann gleðist ikki yvir órættvísi, men gleðist yvir sannleika;

4

Fyrra Korintbrævið 13:7 Fyrra Korintbrævið

hann breiðir yvir alt, trýr øllum, vónar alt, tolir alt.

4

Fyrra Korintbrævið 13:8 Fyrra Korintbrævið

Kærleikin fellur aldri burtur. Men profetagávur – tær skulu fáa enda; somuleiðis tungutala – hon skal halda uppat; og kunnskapur – hann skal fáa enda.

4

Efesusbrævið 5:29 Efesusbrævið

Aldri hevur jú nakar hatað sítt egna hold; nei, hann føðir tað og hevur umsorgan fyri tí – eins og Kristus ger við samkomuna.

4

Fimta Mósebók 31:6 Fimta Mósebók

Verið hugreystir og sterkir, óttist ikki og ræðist tey ikki! Tí HARRIN Gud tín kemur sjálvur við tær, Hann skal ikki sleppa tær og ikki fara frá tær.“

3

Fyrra Timoteusarbrævið 4:12 Fyrra Timoteusarbrævið

Lat ongan vanvirða teg, fyri tað at tú ert ungur! Nei, ver teimum, sum trúgva, fyridømi: Í talu, í atburði, í kærleika, í trúgv, í reinleika!

3

Fyrra Jóhannesarbrævið 3:1 Fyrra Jóhannesarbrævið

Síggið, hvussu stóran kærleika Faðirin hevur víst okkum, at vit skulu kallast børn Guds! – Og vit eru tað! Tí kennir heimurin okkum ikki, tí hann kennir ikki Hann.

3

Triðja Mósebók 19:18 Triðja Mósebók

Tú mást ikki hevna teg og ikki hava agg til nakran av fólki tínum, nei, tú skalt elska næsta tín sum teg sjálvan. – Eg eri HARRIN!

2

Sálmarnir 37:1 Sálmarnir

Eftir Dávid. Ilskast ikki um hini óndu, øvunda ikki tey, sum gera órætt!

2

Sálmarnir 37:2 Sálmarnir

Tí brádliga verða tey skorin av, sum grasið; og sum grønar urtir følna tey.

2

Sálmarnir 37:3 Sálmarnir

Lít á HARRAN og ger tað, ið gott er, verð verandi í landinum og legg teg eftir trúskapi!

2

Sálmarnir 37:4 Sálmarnir

Og gleð teg í HARRANUM – so gevur Hann tær tað, ið hjarta títt tráar eftir!

2

Sálmarnir 37:5 Sálmarnir

Gev HARRANUM veg tín í hond, lít á Hann! Hann skal gera tað!

2

Sálmarnir 37:6 Sálmarnir

Hann skal lata rættvísi tína koma fram sum ljósið, rætt tín sum middagsljósið.

2

Sálmarnir 37:7 Sálmarnir

Ver stillur fyri HARRANUM og bíða eftir Honum! Ilskast ikki um tann, ið hevur eydnu á vegi sínum, um tann mann, ið upphugsar svikaráð!

2

Sálmarnir 37:8 Sálmarnir

Halt teg frá vreiði, lat illsinni fara, ver ikki ov bráður – av tí stendst einki uttan ilt!

2

Sálmarnir 37:9 Sálmarnir

Tí hini óndu verða týnd, men tey, ið bíða eftir HARRANUM, skulu arva landið.

2

Sálmarnir 37:10 Sálmarnir

Um lítla stund – so er hin gudleysi ikki til; hyggur tú, hagar hann var, so er hann burtur.

2

Sálmarnir 37:11 Sálmarnir

Men hini eyðmjúku skulu arva landið og gleðast í nógvum friði.

2

Sálmarnir 37:12 Sálmarnir

Hin gudleysi upphugsar ilt móti hinum rættvísa og bítur á kampi móti honum.

2

Sálmarnir 37:13 Sálmarnir

Men HARRIN, Hann lær at honum; tí Hann sær, at dagur hansara kemur.

2

Sálmarnir 37:14 Sálmarnir

Hinir gudleysu draga svørðið og spenna bogan at fella hin arma og fátæka, og gera av við tey, ið sannhjartað ferðast;

2

Sálmarnir 37:15 Sálmarnir

men svørðið kemur í teirra egna hjarta, og bogar teirra verða brotnir sundur.

2

Sálmarnir 37:16 Sálmarnir

Betri er tað sindrið, ið hin rættvísi hevur, enn ríkidømið hjá nógvum gudleysum;

2

Sálmarnir 37:17 Sálmarnir

tí armar hinna gudleysu verða brotnir, men HARRIN styðjar hini rættvísu.

2

Sálmarnir 37:18 Sálmarnir

HARRIN kennir dagar hinna ólastandi, og arvur teirra skal verða til ævigar tíðir;

2

Sálmarnir 37:19 Sálmarnir

tey verða ikki til skammar í óndum tíðum, tey verða mettað á hungursdøgum.

2

Sálmarnir 37:20 Sálmarnir

Tí hini gudleysu ganga til grundar; fíggindar HARRANS eru sum blómurnar, ið klæða vøllin so fagurt – tey hvørva, hvørva sum roykur.

2

Sálmarnir 37:21 Sálmarnir

Hin gudleysi lænir, og ber ikki aftur; men hin rættvísi ger miskunn og gevur;

2

Sálmarnir 37:22 Sálmarnir

tí tey, ið Hann signar, skulu arva landið, men tey, ið Hann bannar, verða avskorin.

2

Sálmarnir 37:23 Sálmarnir

HARRIN ger stig mansins føst, og Honum líkar leið hansara;

2

Sálmarnir 37:24 Sálmarnir

um hann so snávar, fellur hann ikki, tí HARRIN heldur í hond hansara.

2

Sálmarnir 37:25 Sálmarnir

Eg havi verið ungur og eri vorðin gamal; men ikki havi eg sæð hin rættvísa vinaleysan ella avkom hansara leita eftir breyði.

2

Sálmarnir 37:26 Sálmarnir

Allan dagin ger hann miskunn og lænir frá sær, og avkom hansara verður til signing.

2

Sálmarnir 37:27 Sálmarnir

Vend tær frá illum og ger gott, so verður tú búgvandi í allar ævir!

2

Sálmarnir 37:28 Sálmarnir

Tí HARRIN elskar rætt og svíkur ikki heilagu Síni; til ævigar tíðir verða tey hildin uppi; men avkom hinna gudleysu verður týnt.

2

Sálmarnir 37:29 Sálmarnir

Hini rættvísu arva landið og búgva í tí allar ævir.

2

Sálmarnir 37:30 Sálmarnir

Muður hins rættvísa talar vísdóm, tunga hansara sigur tað, ið beint er;

2

Sálmarnir 37:31 Sálmarnir

lóg Guds hansara er honum í hjarta, hann vinglar ikki á fótunum.

2

Sálmarnir 37:32 Sálmarnir

Hin gudleysi lúrir eftir hinum rættvísa og liggur honum eftir lívinum;

2

Sálmarnir 37:33 Sálmarnir

men HARRIN gevur hann ikki í hendur hansara og dómfellir hann ikki, táið hann verður dømdur.

2

Sálmarnir 37:34 Sálmarnir

Bíða eftir HARRANUM og halt teg á vegi Hansara! So skal Hann seta teg høgt, so tú arvar landið; tú skalt síggja, hvussu hini gudleysu verda týnd.

2

Sálmarnir 37:35 Sálmarnir

Eg sá gudleysan, ið stóð stinnur í megi síni; hann breiddi seg sum grønt træ, ið er væl rótfest;

2