at doyggja sær sjálvum

Lukas 9:24 Lukas

Tí tann, ið vil bjarga lívinum, skal missa tað; men tann, ið missir lív sítt fyri Mína skuld, skal bjarga tí.

4

Galatiabrævið 2:20 Galatiabrævið

Eg eri krossfestur við Kristusi, og nú er tað ikki longur eg, sum livi; nei, Kristus livir í mær, og lívið, sum eg nú livi í holdinum, livi eg í trúnni á Son Guds, sum elskaði meg og gav Seg sjálvan fyri meg.

4

Lukas 9:23 Lukas

Og Hann segði við allar: „Vil onkur koma aftan á Mær, má hann avnokta seg sjálvan og dagliga taka upp kross sín og fylgja Mær.

3

Rómverjabrævið 12:2 Rómverjabrævið

Og berið tykkum ikki at sum henda øld, nei, verðið umskapt við endurnýggjan sinnis tykkara, so tit kunnu royna, hvat vilji Guds er – hitt góða, dámliga og fullkomna!

3

Galatiabrævið 5:24 Galatiabrævið

Og tey, sum hoyra Kristi Jesusi til, hava krossfest holdið við lystum og girndum tess.

3

Fyrra Pætursbrævið 4:1 Fyrra Pætursbrævið

Táið nú Kristus hevur liðið í holdinum, skulu eisini tit vápna tykkum við sama sinnalagi – tí tann, sum liðið hevur í holdinum, hevur einki at gera við synd longur –

3

Fyrra Pætursbrævið 4:2 Fyrra Pætursbrævið

so tit liva, ta tíð tit hava eftir í holdinum, ikki eftir menniskjalystum, men eftir vilja Guds.

3

Matteus 10:38 Matteus

tann, ið tekur ikki kross sín og fylgir Mær eftir, er Meg ikki verdur.

2

Markus 8:35 Markus

Tí tann, sum vil bjarga lívinum, skal missa tað; men tann, sum missir lív sítt fyri Mína skuld og fyri evangeliums skuld, skal frelsa tað.

2

Jóhannes 3:30 Jóhannes

Hann skal vaksa, og eg skal minka.

2

Jóhannes 12:24 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Fellur ikki hveitikornið í jørðina og doyr, verður bert hitt eina kornið, men doyr tað, ber tað nógvan ávøkst.

2

Rómverjabrævið 6:1 Rómverjabrævið

Hvat skulu vit tá siga? Skulu vit halda fram í syndini, fyri at náðin kann verða tess størri?

2

Rómverjabrævið 6:2 Rómverjabrævið

Minni enn so! Vit, sum jú eru deyð frá syndini, hvussu skulu vit enn liva í henni!

2

Rómverjabrævið 6:3 Rómverjabrævið

Ella vita tit ikki, at øll vit, sum doypt eru til Kristus Jesus, eru doypt til deyða Hansara?

2

Rómverjabrævið 6:4 Rómverjabrævið

Vit eru tá grivin við Honum við dópinum til deyðan, fyri at, eins og Kristus varð reistur upp frá hinum deyðu við dýrd Faðirsins, so skulu eisini vit liva nýtt lív.

2

Rómverjabrævið 6:5 Rómverjabrævið

Tí eru vit samanvaksin við Hann við líkum deyða, skulu vit eisini verða tað við líkari uppreisn.

2

Rómverjabrævið 6:6 Rómverjabrævið

Vit vita jú hetta, at gamla menniskja okkara varð krossfest við Honum, fyri at syndalikamið skuldi verða til einkis, so vit skuldu ikki longur tæna syndini.

2

Rómverjabrævið 6:7 Rómverjabrævið

Tí tann, ið deyður er, er rættvísgjørdur frá syndini.

2

Rómverjabrævið 6:8 Rómverjabrævið

Eru vit nú deyð við Kristusi, trúgva vit, at vit eisini skulu liva við Honum.

2

Rómverjabrævið 6:9 Rómverjabrævið

Vit vita jú, at Kristus, eftir at vera risin upp frá hinum deyðu, doyr ikki meir; deyðin ræður ikki longur yvir Honum.

2

Rómverjabrævið 6:10 Rómverjabrævið

Tí deyða Sín doyði Hann eina ferð fyri syndina, men lív Sítt livir Hann fyri Gudi.

2

Rómverjabrævið 6:11 Rómverjabrævið

Soleiðis skulu eisini tit rokna tykkum sum deyð frá syndini, men livandi fyri Gudi í Kristi Jesusi.

2

Rómverjabrævið 6:12 Rómverjabrævið

Latið tí ikki syndina ráða í deyðiliga likami tykkara, so tit lýða tað í lystum tess!

2

Rómverjabrævið 6:13 Rómverjabrævið

Bjóðið heldur ikki syndini fram limir tykkara sum vápn órættvísinnar! Nei, bjóðið Gudi fram tykkum sjálv sum tey, ið frá deyðum eru vorðin livandi, og bjóðið Gudi fram limir tykkara sum vápn rættvísinnar!

2

Rómverjabrævið 6:14 Rómverjabrævið

Tí synd skal ikki ráða yvir tykkum – tit eru jú ikki undir lóg, men undir náði.

2

Rómverjabrævið 6:15 Rómverjabrævið

Hvat tá! Skulu vit synda, við tað at vit eru ikki undir lóg, men undir náði! Minni enn so!

2

Rómverjabrævið 6:16 Rómverjabrævið

Vita tit ikki, at táið tit bjóða tykkum fram einum sum tænarar, til at akta hann, so eru tit tænarar hjá tí, sum tit akta, veri tað nú hjá synd – til deyða – ella hjá lýdni – til rættvísi – ?

2

Rómverjabrævið 6:17 Rómverjabrævið

Men Gudi veri tøkk, at víst hava tit verið tænarar hjá syndini, men nú eru tit av hjarta vorðin tí læruhátti lýðin, sum tit vórðu givin!

2

Rómverjabrævið 6:18 Rómverjabrævið

Og loyst frá syndini eru tit vorðin tænarar hjá rættvísini.

2

Rómverjabrævið 6:19 Rómverjabrævið

Eg tali menniskjaliga, við tað at hold tykkara er so veikt. Eins og tit buðu fram limir tykkara sum tænarar hjá óreinskuni og lógloysinum – til lógloysi – bjóðið soleiðis nú fram limir tykkara sum tænarar hjá rættvísini – til heilaggering!

2

Rómverjabrævið 6:20 Rómverjabrævið

Meðan tit vóru tænarar hjá syndini, vóru tit leys frá rættvísini.

2

Rómverjabrævið 6:21 Rómverjabrævið

Hvønn ávøkst høvdu tit tá! – Slíkt, sum tit nú skammast við! Endi tess er jú deyðin.

2

Rómverjabrævið 6:22 Rómverjabrævið

Men nú tit eru loyst frá syndini og eru vorðin tænarar Guds, nú hava tit ávøkst tykkara: Tit verða heilaggjørd, og endin er ævigt lív.

2

Rómverjabrævið 6:23 Rómverjabrævið

Tí lønin, ið syndin gevur, er deyði, men náðigáva Guds er ævigt lív í Kristi Jesusi, Harra okkara.

2

Rómverjabrævið 8:12 Rómverjabrævið

So standa vit tá, brøður, ikki í skuld til holdið, so vit skuldu livað eftir holdinum.

2

Rómverjabrævið 8:13 Rómverjabrævið

Tí liva tit eftir holdinum, skulu tit doyggja; men um tit við Andanum deyða gerðir likamsins, skulu tit liva.

2

Rómverjabrævið 12:1 Rómverjabrævið

Eg áminni tykkum tí, brøður, við miskunn Guds, at bera fram likam tykkara sum livandi, heilagt, Gudi dámligt offur – hetta er andaliga gudsdýrkan tykkara.

2

Fyrra Korintbrævið 15:31 Fyrra Korintbrævið

– Eg doyggi hvønn dag, so satt sum eg í Kristi Jesusi, Harra okkara, kann rósa mær av tykkum, brøður!

2

Seinna Korintbrævið 5:17 Seinna Korintbrævið

Um tí ein er í Kristusi, er hann nýggjur skapningur; hitt gamla er farið – tað er vorðið nýtt.

2

Seinna Timoteusarbrævið 2:11 Seinna Timoteusarbrævið

Tað er trúvert orð. Tí eru vit deyð við Honum, skulu vit eisini liva við Honum;

2

Fyrra Pætursbrævið 2:24 Fyrra Pætursbrævið

– sum sjálvur bar syndir okkara á likami Sínum upp á træið, fyri at vit, deyð frá syndunum, skuldu liva fyri rættvísina, og við hvørs sárum tit eru grødd.

2