at búgva saman áðrenn hjúnalag

Matteus 5:32 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at hvør tann, ið skilst frá konu síni fyri nakað annað enn hor, ger, at hon drívur hor, og hvør tann, ið tekur fráskilda kvinnu til ekta, drívur hor.

2

Markus 7:21 Markus

Tí innanfrá, úr hjarta menniskjanna, koma hinar illu hugsanir: Siðloysi, stuldur, manndráp,

2

Markus 7:22 Markus

hor, havisjúka, óndskapur, svik, skammloysi, øvund, spottan, hugmóð, fávitska.

2

Markus 7:23 Markus

Alt hetta illa kemur innanfrá og ger menniskjað óreint.“

2

Jóhannes 4:16 Jóhannes

Hann segði við hana: „Far avstað og rópa mann tín og kom so higar!“

2

Jóhannes 4:17 Jóhannes

Kvinnan svaraði: „Eg havi ongan mann.“ Jesus segði við hana: „Væl mást tú siga: „Eg havi ongan mann“!

2

Jóhannes 4:18 Jóhannes

Tí tú hevur havt fimm menn, og hann, ið tú hevur nú, er ikki maður tín – har segði tú satt!“

2

Fyrra Korintbrævið 3:16 Fyrra Korintbrævið

Vita tit ikki, at tit eru tempul Guds, og at Andi Guds býr í tykkum?

2

Efesusbrævið 5:5 Efesusbrævið

Tí tað vita og skilja tit, at eingin siðloysingur ella óreinur hevur arv í ríki Kristusar og Guds, ei heldur nakar havisjúkur – sum jú er avgudadýrkari.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:6 Fyrra Tessalonikabrævið

at eingin ger bróður sínum órætt ella óskjal í nøkrum viðurskifti; tí Harrin er hevnari av øllum hesum – sum vit eisini áður hava sagt og vitnað fyri tykkum.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:7 Fyrra Tessalonikabrævið

Tí Gud kallaði okkum ikki til óreinsku, men til heilaggering.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 4:8 Fyrra Tessalonikabrævið

Tann, ið vanvirðir hetta, vanvirðir tí ikki menniskja, men Gud, sum eisini gevur Heilaga Anda Sín í tykkum.

2

Fyrra Tessalonikabrævið 5:22 Fyrra Tessalonikabrævið

Haldið tykkum frá øllum illum, hvussu tað so sær út!

2

Seinna Timoteusarbrævið 2:22 Seinna Timoteusarbrævið

Flýggja frá ungdómslystunum, stevn eftir rættvísi, trúgv, kærleika, friði, saman við teimum, ið kalla á Harran av reinum hjarta!

2