at broyta navn

Esaias 62:1 Esaias

Fyri Zions skuld tigi eg ikki, og fyri Jerusalems skuld haldi eg meg ikki kvirran, fyrrenn rættvísi tess rennur upp sum sólskin, og frelsa tess sum brennandi kyndil.

8

Esaias 62:2 Esaias

Tjóðirnar skulu síggja rættvísi tína, og allir kongar dýrd tína, og tú skalt verða kallað við nýggjum navni, sum muður HARRANS skal nevna.

8

Esaias 62:3 Esaias

Tú skalt vera føgur krúna í hond HARRANS og kongligt høvuðprýði í hond Guds tíns.

8

Tú skalt ikki longur verða kallað „hin vrakaða“, ei heldur skal land títt longur verða kallað „oyðimørk“; nei, tú skalt eita „hon, ið eg havi hug á“, og land títt skal eita „ektakona“ – tí HARRIN hevur hug á tær, og land títt skal verða tikið til ekta.

8

Esaias 62:5 Esaias

Tí eins og ungur maður tekur moyggj til ekta, skulu børn tíni taka teg til ekta; og eins og brúðgómur gleðist yvir brúður, skal Gud tín gleðast yvir teg.

8

Esaias 62:6 Esaias

Á múrar tínar, Jerusalem, seti Eg vaktarar; aldri skulu teir tiga, ikki allan dagin og ikki alla náttina – tit, sum áminna HARRAN, unnið tykkum ongan frið!

8

Esaias 62:7 Esaias

Og gevið ikki Honum frið, fyrrenn Hann byggir Jerusalem upp aftur, fyrrenn Hann ger tað til lovsong á jørðini!

8

Esaias 62:8 Esaias

HARRIN hevur svorið um høgru hond Sína og veldiga arm Sín: Eg skal ikki longur geva fíggindum tínum korn títt at eta, ei heldur skulu fremmandir drekka vín títt, sum tú hevur havt sleip av;

8

Esaias 62:9 Esaias

nei, tey, ið heysta kornið, skulu eta tað – og prísa HARRANUM – og tey, ið savna inn vínið, skulu drekka tað í forgørðum halgidóms Míns.

8

Esaias 62:10 Esaias

Farið, farið um portrini, ruddið fólkinum vegin! Leggið, leggið veg, ruddið grótið burtur av honum! Reisið merki fyri fólkasløgini!

8

Esaias 62:11 Esaias

Hoyrið – HARRIN letur tað ljóða líka at enda jarðarinnar: Sigið við dóttur Zion: „Hygg, frelsa tín kemur! Hygg, løn Hansara er við Honum, sigursfongur Hansara gongur undan Honum!“

8

Esaias 62:12 Esaias

Og tey skulu kallast „hitt heilaga fólkið“, „endurloystu HARRANS“, og sjálv skalt tú kallast „hin søkta“, „staðurin, ið ikki er yvirgivin.“

8

Seinna Korintbrævið 5:17 Seinna Korintbrævið

Um tí ein er í Kristusi, er hann nýggjur skapningur; hitt gamla er farið – tað er vorðið nýtt.

4

Filippibrævið 3:12 Filippibrævið

Ikki, at eg havi vunnið tað longu ella eri fullkomin longu; men eg stevni eftir tí, um eg tó kundi vunnið tað, við tað at eg sjálvur eri vunnin av Kristi Jesusi.

4

Fyrra Jóhannesarbrævið 2:15 Fyrra Jóhannesarbrævið

Elskið ikki heimin, ei heldur tað, sum í heiminum er! Um onkur elskar heimin, er kærleiki Faðirsins ikki í honum.

4

Versir