at bróta eina stíflu
90 versir um "at bróta eina stíflu"
Versir
Síða 1 av 2Orðtøkini 17:14 Orðtøkini
At byrja stríð er sum at opna fyri vatni; halt tí uppat við trætu, áðrenn nakar vísir tenn!
Orðtøkini 17:1 Orðtøkini
Betri er turrur breyðbiti við friði, enn húsið fult av hátíðarkosti við kjaki.
Orðtøkini 17:2 Orðtøkini
Klókur tænari verður harri yvir syni, sum er dári, og saman við brøðrunum fær hann part í arvinum.
Orðtøkini 17:3 Orðtøkini
Stoypipotturin roynir silvurið, og stoypiovnurin gullið, men tann, sum roynir hjørtuni, er HARRIN.
Orðtøkini 17:4 Orðtøkini
Hin óndi lurtar eftir óndum vørrum, lygnarin lurtar eftir eiturtungum.
Orðtøkini 17:5 Orðtøkini
Tann, ið spottar hin fátæka, háðar skapara hansara; tann, ið gleðist um vanlukku, verður ikki óstraffaður.
Orðtøkini 17:6 Orðtøkini
Krúna hinna gomlu er barnabørn, og prýði barnanna er fedrar teirra.
Orðtøkini 17:7 Orðtøkini
Ikki sømir dáranum at tala stór orð, og enn minni hinum háborna at tala lygn.
Orðtøkini 17:8 Orðtøkini
Gáva er dýrur steinur í eygum hansara, sum fær hana; hvar hon so kemur, fær hon sítt fram.
Orðtøkini 17:9 Orðtøkini
Tann, ið dylur misgerð, søkir kærleika, men tann, ið rívur upp søk, skilir vin frá vini.
Orðtøkini 17:10 Orðtøkini
Meiri virkar inn á hin vitiga, táið at honum verður havt, enn hundrað sløg á dáran.
Orðtøkini 17:11 Orðtøkini
Hin óndi hevur bert hug at vera ímóti, men miskunnarleyst boð verður sent ímóti honum.
Orðtøkini 17:12 Orðtøkini
Frægari er at møta bjørn, sum ungarnir eru tiknir frá, enn dára í dárskapi hansara.
Orðtøkini 17:13 Orðtøkini
Tann, ið lønir gott við illum, frá húsi hansara skal vanlukkan ikki víkja.
Orðtøkini 17:15 Orðtøkini
Tann, ið fríkennir hin seka, og tann, ið dómfellir hin sakleysa, eru báðir HARRANUM andstygd.
Orðtøkini 17:16 Orðtøkini
Hvat batar peningur í hond dárans at keypa vísdóm, táið hann einki vit hevur!
Orðtøkini 17:17 Orðtøkini
Vinur elskar altíð, og bróðir verður føddur til hjálpar í neyð.
Orðtøkini 17:18 Orðtøkini
Tað menniskja, sum einki vit hevur, gevur handtak og gongur í ábyrgd fyri næsta sín.
Orðtøkini 17:19 Orðtøkini
Tann, ið elskar kjak, elskar synd; tann, ið ger dyr sínar høgar, søkir sín egna undirgang.
Orðtøkini 17:20 Orðtøkini
Tann, sum er falskur í hjartanum, finnur einki gott, og tann, sum er rangvørgur í talu síni, fellur í vanlukku.
Orðtøkini 17:21 Orðtøkini
Tann, ið hevur býttling til son, fær sorg; faðir dárans hevur onga gleði.
Orðtøkini 17:22 Orðtøkini
Glatt hjarta gevur góða heilsubót, men brotið mót sýgur mergin úr beinunum.
Orðtøkini 17:23 Orðtøkini
Hin gudleysi tekur gávu í loynd fyri at boyggja vegir rættarins.
Orðtøkini 17:24 Orðtøkini
Hin vitigi hevur vísdómin fyri eyga, men eygu dárans eru við enda jarðarinnar.
Orðtøkini 17:25 Orðtøkini
Fávitskutur sonur er gremja faðirs síns, og henni beisk sorg, sum átti hann.
Orðtøkini 17:26 Orðtøkini
At revsa eisini hin rættvísa er ikki gott; at sláa valamenn er ímóti øllum rætti.
Orðtøkini 17:27 Orðtøkini
Tann, sum er sparin í orðum sínum, er klókur, og róligur í sinni er hin vitigi maðurin.
Orðtøkini 17:28 Orðtøkini
Um tað so er dárin, verður hann roknaður fyri vísmann, táið hann tegir, og fyri vitigan mann, táið hann heldur munnin saman.
Orðtøkini 16:1 Orðtøkini
Ráð hjartans hoyra menniskjanum til, men svarið, ið tungan gevur, kemur frá HARRANUM.
Orðtøkini 16:2 Orðtøkini
Allar leiðir mansins eru reinar í hansara egnu eygum, men HARRIN vigar andarnar.
Orðtøkini 16:3 Orðtøkini
Gev HARRANUM verk tíni í hond, so skulu ráð tíni fáa framgongd!
Orðtøkini 16:4 Orðtøkini
Alt skapti HARRIN, hvørt til sítt, hin gudleysa við – til vanlukkudagin!
Orðtøkini 16:5 Orðtøkini
Ein og hvør hugmóðigur er HARRANUM andstygd; vissuliga, slíkur verður ikki órevsaður.
Orðtøkini 16:6 Orðtøkini
Við kærleika og trúfesti verður misgerð javnað, og við ótta HARRANS flýggjar ein frá illum.
Orðtøkini 16:7 Orðtøkini
Táið HARRANUM líkar atburð mansins, ger Hann, at um tað so eru fíggindar hansara, binda teir frið við hann.
Orðtøkini 16:8 Orðtøkini
Betri er lítið við rættvísi enn stórur vinningur við órætti.
Orðtøkini 16:9 Orðtøkini
Hjarta menniskjans upphugsar veg tess, men HARRIN stýrir fetum tess.
Orðtøkini 16:10 Orðtøkini
Gudsdómur er á vørrum kongsins; ei ger muður hansara mistak, táið hann dømir.
Orðtøkini 16:11 Orðtøkini
Rættur bismari og rættar vektskálir hoyra HARRANUM til; øll loddini í posanum eru verk Hansara.
Orðtøkini 16:12 Orðtøkini
Gudleysur atburður er kongum andstygd; tí við rættvísi verður hásætið grundfest.
Orðtøkini 16:13 Orðtøkini
Rættvísar varrar líkar kongum; teir elska tann, ið talar av sonnum hjarta.
Orðtøkini 16:14 Orðtøkini
Vreiði kongsins er boð deyðans, men vísur maður dugir at stilla hana.
Orðtøkini 16:15 Orðtøkini
Í ljósi ásjónar kongsins er lív, og náði hansara er sum regnskýggj um várið.
Orðtøkini 16:16 Orðtøkini
At vinna vísdóm – hvussu mangan betri er ikki tað enn gull! Og at vinna vit er meiri vert enn silvur.
Orðtøkini 16:17 Orðtøkini
Vegur hinna sannhjartaðu er at halda seg frá illum; tann, ið aktar eftir leið síni, varðar lív sítt.
Orðtøkini 16:18 Orðtøkini
Framman undan undirgangi gongur hugmóð, og framman undan falli stoltleiki.
Orðtøkini 16:19 Orðtøkini
Betri er at vera eyðmjúkur saman við neyðstøddum enn at skifta fong við stoltum.
Orðtøkini 16:20 Orðtøkini
Væl gongst honum, ið gevur orðinum gætur; sælur tann, ið lítur á HARRAN!
Orðtøkini 16:21 Orðtøkini
Tann, sum er vísur í hjartanum, verður kallaður vitigur, og søtleiki varranna eykar lærdóm.
Orðtøkini 16:22 Orðtøkini
Klókskapur er teimum kelda lívsins, sum eiga hann, men straff dáranna er teirra egni dárskapur.