at binda og loysa
91 versir um "at binda og loysa"
Versir
Síða 1 av 2Matteus 16:19 Matteus
Og Eg skal geva tær lyklar Himmiríkis ríkis; tað, sum tú bindur á jørðini, skal vera bundið í Himli, og tað, sum tú loysir á jørðini, skal vera loyst í Himli.“
Matteus 18:18 Matteus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Alt, ið tit binda á jørðini, skal vera bundið í Himli; og alt, ið tit loysa á jørðini, skal vera loyst í Himli.
Jóhannes 20:23 Jóhannes
Fyrigeva tit einum syndirnar, eru tær honum fyrigivnar; nokta tit einum fyrigeving, er hon honum noktað.“
Matteus 18:19 Matteus
Uppaftur sigi Eg tykkum: Verða tveir tykkara á jørðini samsintir um at biðja um okkurt – veri, hvat tað vera má – tað skal verða teimum givið av Faðir Mínum, sum í Himli er.
Matteus 18:20 Matteus
Tí har sum tvey ella trý eru savnað saman í navni Mínum, eri Eg mitt ímillum teirra.“
Orðtøkini 3:3 Orðtøkini
Lat ikki kærleika og trúfesti víkja frá tær, bind tær tey um hálsin, skriva tey á talvu hjarta tíns!
Matteus 12:29 Matteus
Ella hvussu kann nakar fara inn í hús hins sterka og ræna tað, sum hann eigur, uttan hann fyrst bindur hin sterka! Tá kann hann ræna hús hansara.
Matteus 16:1 Matteus
Nú komu Fariseararnir og Saddukeararnir og freistaðu Hann og bóðu Hann lata seg fáa at síggja tekin av Himli.
Matteus 16:2 Matteus
Men Hann svaraði teimum: „Um kvøldið siga tit: „Veðrið verður gott; tí himmalin er reyður!“
Matteus 16:3 Matteus
og um morgunin: „Í dag verður illveður; tí himmalin er reyður og dimmur.“ Ja, útsjónd himmalsins duga tit á at skyna, men tekin tíðanna duga tit ikki at týða!
Matteus 16:4 Matteus
Ónd og ótrúgv ætt krevur tekin; men einki tekin skal verða henni givið uttan tekin Jónasar.“ So fór Hann frá teimum og fór avstað.
Matteus 16:5 Matteus
Táið lærisveinar Hansara vóru komnir yvirum, høvdu teir gloymt at taka breyð við.
Matteus 16:6 Matteus
Jesus segði við teir: „Síggið til, at tit varða tykkum fyri súrdeiggi Farisearanna og Saddukearanna!“
Matteus 16:7 Matteus
Tá hugsaðu teir við sær sjálvum og søgdu: „Tað er, tí vit hava ikki tikið breyð við!“
Matteus 16:8 Matteus
Men táið Jesus varð varur við hetta, segði Hann: „Tit trúarveiku! Hví hugsa tit við tykkum sjálvum um, at tit hava ikki tikið breyð við?
Matteus 16:9 Matteus
Skilja tit ikki enn, og minnast tit ikki hini fimm breyðini til hinar 5000, og hvussu mangar kurvar tit tá fingu,
Matteus 16:10 Matteus
heldur ikki hini sjey breyðini til hinar 4000, og hvussu mangar kurvar tit tá fingu?
Matteus 16:11 Matteus
Hvussu ber tað tá til, at tit skilja ikki, at tað var ikki um breyð, Eg segði hatta við tykkum? Men varðið tykkum fyri súrdeiggi Farisearanna og Saddukearanna!“
Matteus 16:12 Matteus
Tá skiltu teir, at Hann hevði ikki tosað um, at teir skuldu varða seg fyri súrdeigginum í breyði, men fyri læru Farisearanna og Saddukearanna.
Matteus 16:13 Matteus
Táið Jesus var komin til landið við Kesarea Filippi, spurdi Hann lærisveinar Sínar: „Hvønn sigur fólk Menniskjasonin vera?“
Matteus 16:14 Matteus
Teir svaraðu: „Summi Jóhannes doypara, summi Elias, onnur Jeremias ella ein av profetunum.“
Matteus 16:15 Matteus
Hann segði við teir: „Men tit, hvønn siga tit Meg vera?“
Matteus 16:16 Matteus
Símun Pætur svaraði: „Tú ert Kristus, Sonur hins livandi Guds!“
Matteus 16:17 Matteus
Tá svaraði Jesus honum: „Sælur ert tú, Símun, sonur Jónas! Tí hold og blóð hevur ikki opinberað tær hetta, men Faðir Mín, sum er í Himli.
Matteus 16:18 Matteus
So sigi Eg eisini tær: Tú ert Pætur; og á hesum kletti skal Eg byggja samkomu Mína, og portur deyðaríkisins skulu ikki fáa vald á henni.
Matteus 16:20 Matteus
Tá álegði Hann lærisveinum Sínum, at teir máttu ongum siga, at Hann var Kristus.
Matteus 16:21 Matteus
Frá teirri tíð byrjaði Jesus at gera lærisveinum Sínum kunnigt, at Hann skuldi fara til Jerusalem og líða nógv av hinum elstu og høvuðsprestunum og hinum skriftlærdu og verða dripin og rísa upp aftur triðja dagin.
Matteus 16:22 Matteus
Tá tók Pætur Hann burturfrá og fór at hava at Honum og segði: „Gud bjargi Tær, Harri! Aldri skal hetta henda Teg!“
Matteus 16:23 Matteus
Men Hann vendi Sær á og segði við Pætur: „Vík aftur um Meg, Satan! Tú ert Mær til ástoyt; tí tú hugsar ikki um tað, sum Gudi hoyrir til, men um tað, sum menniskjum hoyrir til!“
Matteus 16:24 Matteus
Tá segði Jesus við lærisveinar Sínar: „Vil onkur koma aftan á Mær, má hann avnokta seg sjálvan og taka upp kross sín og fylgja Mær.
Matteus 16:25 Matteus
Tí tann, sum vil bjarga lívinum, skal missa tað; men tann, sum missir lív sítt fyri Mína skuld, skal finna tað.
Matteus 16:26 Matteus
Tí hvat batar tað menniskjanum, um tað vinnur allan heimin, men má lata sál sína afturfyri! Ella hvat kann menniskja geva aftur fyri sál sína!
Matteus 16:27 Matteus
Menniskjasonurin skal koma í dýrd Faðirs Síns við einglum Sínum; og tá skal Hann lata ein og hvønn fáa aftur eftir atburði hansara.
Matteus 16:28 Matteus
Sanniliga, sigi Eg tykkum: Nøkur av teimum, ið her standa, skulu ikki smakka deyðan, fyrrenn tey síggja Menniskjasonin koma í ríki Sínum.“
Matteus 18:15 Matteus
Men um bróðir tín syndar móti tær, so far og hav at honum undir fýra eygum! Lurtar hann eftir tær, so hevur tú vunnið bróður tín.
Matteus 18:16 Matteus
Men lurtar hann ikki eftir tær, so far aftur og hav ein ella tveir við tær, fyri at „hvør søk skal standa føst eftir tí, sum tveir ella tríggir vitna“!
Matteus 18:17 Matteus
Lurtar hann nú ikki eftir teimum, so sig tað við samkomuna! Og lurtar hann ikki eftir samkomuni heldur, skal hann vera tær sum heidningur og tollari.
Efesusbrævið 6:10 Efesusbrævið
Og síðani: Verðið sterk í Harranum og í kraft veldis Hansara!
Efesusbrævið 6:11 Efesusbrævið
Latið tykkum í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at standa tykkum móti svikaálopum Djevulsins!
Efesusbrævið 6:12 Efesusbrævið
Tí hjá okkum stendur bardagin ikki við blóð og hold, men við tignirnar og veldini, við harrar heimsins í hesum myrkri, við andaher óndskaparins í himmalrúminum.
Efesusbrævið 6:13 Efesusbrævið
Farið tí í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at gera mótstøðu hin ónda dag og standa eftir at hava vunnið sigur á øllum!
Efesusbrævið 6:14 Efesusbrævið
Standið tá gyrd um lendar tykkara við sannleika og latin í brynju rættvísinnar!
Efesusbrævið 6:15 Efesusbrævið
Havið sum skógvar á fótunum bardagahugin, ið evangelium friðarins gevur!
Efesusbrævið 6:16 Efesusbrævið
Og lyftið umframt alt hetta skjøld trúarinnar! Við honum skulu tit vera ment at sløkkja allar gløðandi pílar hins ónda.
Efesusbrævið 6:17 Efesusbrævið
Takið hjálm frelsunnar og svørð Andans – sum er orð Guds,
Efesusbrævið 6:18 Efesusbrævið
biðjandi í Andanum eina og hvørja tíð við allari ákallan og bøn, árvakin í tí og altíð áhaldandi og biðjandi fyri øllum hinum heilagu –
Efesusbrævið 6:19 Efesusbrævið
fyri mær við, at mær skulu verða givin orð, táið eg lati upp munnin, so eg við dirvi kann kunngera loyndarmál evangeliums,
Efesusbrævið 6:20 Efesusbrævið
fyri hvørs skuld eg eri sendiboð í leinkjum – at eg skal tala við dirvi um tað, soleiðis sum eg eigi at tala!
Ápostlasøgan 15:1 Ápostlasøgan
Úr Judea komu nú nakrir, sum lærdu brøðurnar: „Lata tit tykkum ikki umskera eftir siði Mósesar, kunnu tit ikki frelsast!“
Ápostlasøgan 15:2 Ápostlasøgan
Tá varð ósemja; Paulus og Barnabas komu í ikki lítið stríð við teir. Tí varð gjørt av, at Paulus og Barnabas og nakrir aðrir av teimum skuldu fara niðan til Jerusalem til ápostlarnar og hinar elstu, av tí at hesin spurningur var komin upp.