at bera krossin

Jóhannes 19:17 Jóhannes

og Hann bar sjálvur kross Sín og fór út til staðið, sum kallast Skallastaður, á hebraiskum Golgata.

8

Matteus 27:32 Matteus

Á vegnum út hagar hittu teir mann úr Kýrene, sum æt Símun; hann noyddu teir at bera kross Hansara.

5

Lukas 9:23 Lukas

Og Hann segði við allar: „Vil onkur koma aftan á Mær, má hann avnokta seg sjálvan og dagliga taka upp kross sín og fylgja Mær.

5

Jóhannes 16:1 Jóhannes

„Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at einki skal verða tykkum til ástoyt.

4

Jóhannes 16:2 Jóhannes

Teir skulu koyra tykkum úr sýnagogunum, ja, tann tíð skal koma, táið hvør tann, ið drepur tykkum, fer at halda seg dýrka Gud við tí.

4

Jóhannes 16:3 Jóhannes

Hetta fara teir at gera, tí teir kenna hvørki Faðirin ella Meg.

4

Jóhannes 16:4 Jóhannes

Eg havi talað hetta til tykkara, fyri at tit, táið tíðin kemur, skulu minnast, at Eg havi sagt tykkum tað; men hetta segði Eg tykkum ikki frá upphavi, tí Eg var hjá tykkum.

4

Jóhannes 16:5 Jóhannes

Nú fari Eg burtur til Hansara, sum hevur sent Meg, og eingin av tykkum spyr Meg: „Hvar fert Tú?“

4

Jóhannes 16:6 Jóhannes

Men hjarta tykkara er vorðið fult av sorg, tí Eg havi talað hetta til tykkara.

4

Jóhannes 16:7 Jóhannes

Tó, Eg sigi tykkum sannleikan: Tað er tykkum til gagn, at Eg fari burtur; tí fari Eg ikki burtur, kemur Talsmaðurin ikki til tykkara, men fari Eg burtur, skal Eg senda tykkum Hann.

4

Jóhannes 16:8 Jóhannes

Táið Hann kemur, skal Hann sannføra heimin um synd, rættvísi og dóm –

4

Jóhannes 16:10 Jóhannes

um rættvísi, tí Eg fari til Faðir Mín, og tit síggja Meg ikki longur,

4

Jóhannes 16:11 Jóhannes

um dóm, tí høvdingin yvir hesum heimi er dømdur.

4

Jóhannes 16:12 Jóhannes

Eg havi nógv at siga tykkum enn, men tit fáa ikki borið tað nú.

4

Men táið Hann, Andi sannleikans, kemur, skal Hann leiða tykkum í allan sannleikan. Tí Hann skal ikki tala av Sær sjálvum, nei, tað, sum Hann hoyrir, skal Hann tala, og tað, sum koma skal, fer Hann at kunngera tykkum.

4

Jóhannes 16:14 Jóhannes

Hann skal dýrmeta Meg, tí Hann skal taka av Mínum og kunngera tykkum.

4

Jóhannes 16:15 Jóhannes

Alt, sum Faðirin hevur, er Mítt; tí segði Eg, at Hann skal taka av Mínum og kunngera tykkum.

4

Jóhannes 16:16 Jóhannes

Lítla stund, so síggja tit Meg ikki longur, og aftur lítla stund, so skulu tit síggja Meg!“

4

Jóhannes 16:17 Jóhannes

Tá søgdu nakrir av lærisveinum Hansara hvør við annan: „Hvat er hetta, Hann sigur við okkum: „Lítla stund, so síggja tit Meg ikki, og aftur lítla stund, so skulu tit síggja Meg“, og: „Eg fari til Faðirin“?“

4

Jóhannes 16:18 Jóhannes

Teir søgdu tá: „Hvat er hetta, Hann sigur: „Lítla stund“? Vit skilja ikki, hvat Hann meinir.“

4

Jóhannes 16:19 Jóhannes

Jesus visti, at teir fóru at spyrja Hann, og Hann segði við teir: „Tit tala hvør við annan um hetta, sum Eg segði: „Lítla stund, so síggja tit Meg ikki, og aftur lítla stund, so skulu tit síggja Meg!“

4

Jóhannes 16:20 Jóhannes

Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tit skulu gráta og vena tykkum, men heimurin skal gleðast; tit skulu hava sorg, men sorg tykkara skal vendast í gleði.

4

Jóhannes 16:21 Jóhannes

Táið kvinnan eigur, hevur hon sorg, tí tími hennara er komin; men táið hon hevur átt barnið, minnist hon ikki longur angist sína av gleði um, at menniskja er borið í heim.

4

Jóhannes 16:22 Jóhannes

Soleiðis hava eisini tit nú sorg, men Eg skal síggja tykkum aftur, og hjarta tykkara skal gleðast, og eingin tekur gleði tykkara frá tykkum.

4

Jóhannes 16:23 Jóhannes

Tann dag fara tit einki at spyrja Meg um. Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Hvat tit so biðja Faðirin um, skal Hann geva tykkum í navni Mínum.

4

Jóhannes 16:24 Jóhannes

Higartil hava tit einki biðið um í navni Mínum. Biðið, og tit skulu fáa, fyri at gleði tykkara kann verða fullkomin!

4

Jóhannes 16:25 Jóhannes

Hetta havi Eg talað til tykkara í líknilsum; tann tíð kemur, táið Eg ikki longur skal tala til tykkara í líknilsum, men beint fram siga tykkum frá Faðirinum.

4

Jóhannes 16:26 Jóhannes

Tann dag skulu tit biðja í navni Mínum, og Eg sigi ikki við tykkum, at Eg skal biðja Faðirin fyri tykkum;

4

Jóhannes 16:27 Jóhannes

tí Faðirin elskar tykkum sjálvur, aftur fyri at tit hava elskað Meg og trúð, at Eg eri gingin út frá Gudi.

4

Jóhannes 16:28 Jóhannes

Eg gekk út frá Faðirinum og eri komin í heimin; Eg fari úr aftur heiminum og fari til Faðirin.“

4

Jóhannes 16:29 Jóhannes

Tá søgdu lærisveinar Hansara: „Nú talar Tú beint fram og sigur einki líknilsi!

4

Jóhannes 16:30 Jóhannes

Nú vita vit, at Tú veitst alt og hevur ikki fyri neyðini, at nakar spyr Teg; tí trúgva vit, at Tú ert gingin út frá Gudi.“

4

Jóhannes 16:31 Jóhannes

Jesus svaraði teimum: „Nú trúgva tit!

4

Jóhannes 16:32 Jóhannes

Men tann stund kemur – og hon er komin – táið tit skulu verða spjaddir hvør til sítt og lata Meg einsamallan; tó, Eg eri ikki einsamallur, tí Faðirin er við Mær.

4

Jóhannes 16:33 Jóhannes

Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at tit skulu hava frið í Mær. Í heiminum hava tit trongd, men verið hugreystir – Eg havi sigrað yvir heiminum!“

4

Matteus 27:31 Matteus

Táið teir høvdu háðað Hann, lótu teir Hann úr aftur kappanum, lótu Hann í Hansara egnu klæði og fóru avstað við Honum at krossfesta Hann.

3

Markus 15:21 Markus

Og teir noyddu ein at bera kross Hansara, ein, sum kom framvið, sum kom av markini, Símun úr Kýrene, faðir Aleksander og Rufus.

3

Lukas 14:27 Lukas

Tann, ið ikki ber kross sín og fylgir Mær eftir, kann ikki vera lærisveinur Mín.

3

Lukas 23:26 Lukas

Táið teir so fóru avstað við Honum, løgdu teir hendur á ein mann, ið æt Símun, úr Kýrene; hann kom av markini. Teir løgdu krossin á hann, fyri at hann skuldi bera hann aftan á Jesusi.

3

Versir