at ansa einkjum
56 versir um "at ansa einkjum"
Versir
Síða 1 av 2Jákupsbrævið 1:27 Jákupsbrævið
Rein og lýtaleys gudsdýrkan fyri Gudi og Faðirinum er hetta: At vitja faðirleys og einkjur í trongd teirra, og at halda seg ódálkaðan av heiminum.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:3 Fyrra Timoteusarbrævið
Ær einkjur, sum veruliga eru einkjur!
Fyrra Timoteusarbrævið 5:4 Fyrra Timoteusarbrævið
Men hevur einkja børn ella barnabørn, so lat tey læra fyrst at vísa sínum egna húsi gudsótta sín og løna foreldrum sínum aftur! Tað er tekkiligt í eygum Guds.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:8 Fyrra Timoteusarbrævið
Men hevur onkur ikki umsorgan fyri sínum egnu og fyrst og fremst fyri húsfólki sínum – hann hevur avnoktað trúnna og er verri enn ein vantrúgvandi.
Onnur Mósebók 22:22 Onnur Mósebók
Einkjum og faðirleysum mugu tit ikki fara illa við.
Onnur Mósebók 22:23 Onnur Mósebók
Fert tú illa við teimum, so skal Eg sanniliga hoyra róp teirra, táið tey rópa til Mín!
Fimta Mósebók 15:7 Fimta Mósebók
Táið ein fátækur er hjá tær, ein av brøðrum tínum í onkrum av býunum í landinum, sum HARRIN Gud tín gevur tær, mást tú ikki vera harðhjartaður og lata hondina aftur fyri hinum fátæka bróður tínum;
Fimta Mósebók 15:8 Fimta Mósebók
nei, tú skalt lata hondina upp fyri honum og læna honum tað, ið honum fattast, og sum honum tørvar.
Fimta Mósebók 15:9 Fimta Mósebók
Varða teg, at ikki ljótur tanki kemur upp í hjarta tínum, so tú sigur: „Nú kemur skjótt sjeynda árið, eftirgevingarárið,“ og tú so hyggur við illum eygum á hin fátæka bróður tín og letur hann einki fáa! Tí hann fer tá at rópa til HARRAN undan tær, og tú fært synd á teg.
Fimta Mósebók 15:10 Fimta Mósebók
Av góðum huga skalt tú geva honum, og tað má ikki gera hjarta tínum ilt, táið tú gevur honum; tí so skal HARRIN Gud tín signa teg í øllum arbeiði tínum og í øllum, sum tú fert undir at gera.
Fimta Mósebók 15:11 Fimta Mósebók
Tí fátæk koma altíð at vera í landinum; tí gevi eg tær hetta boð: Tú skalt lata upp hondina fyri bróður tínum, fyri hinum treingjandi og fátæka, ið tú hevur í landi tínum.
Fimta Mósebók 24:17 Fimta Mósebók
Tú mást ikki boyggja rætt hins fremmanda og hins faðirleysa, og tú mást ikki taka klæðini hjá einkju í pant.
Fimta Mósebók 24:18 Fimta Mósebók
Nei, minst til, at tú vart trælur í Egyptalandi, og at HARRIN Gud tín fríaði teg út haðani! Tí gevi eg tær boð um at gera so.
Fimta Mósebók 24:19 Fimta Mósebók
Táið tú heystar inn kornið á akri tínum, og tú gloymir eitt bundi eftir á markini, mást tú ikki fara aftur eftir tí; hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan skulu hava tað; so skal HARRIN Gud tín signa teg í øllum, sum tú fert undir at gera.
Fimta Mósebók 24:20 Fimta Mósebók
Táið tú slært oljuber tíni niður, mást tú ikki eftirsíðani henta burtur av greinunum; hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan skulu hava tað.
Fimta Mósebók 24:21 Fimta Mósebók
Táið tú heystar vín títt, mást tú einki seinnaheyst hava; hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan skulu hava tað, ið eftir er.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:9 Fyrra Timoteusarbrævið
Einkja kann verða skrásett, táið hon ikki er undir 60 ár, hevur verið kona eins mans,
Fyrra Timoteusarbrævið 5:1 Fyrra Timoteusarbrævið
Gomlum manni mást tú ikki seta harðliga at, men áminna hann sum faðir, ungar menn sum brøður,
Fyrra Timoteusarbrævið 5:2 Fyrra Timoteusarbrævið
gamlar kvinnur sum møður, ungar sum systrar – í øllum reinleika!
Fyrra Timoteusarbrævið 5:5 Fyrra Timoteusarbrævið
Men tann, ið veruliga er einkja og stendur eina, hevur sett vón sína til Gud og heldur á við bøn og ákallan nátt og dag.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:6 Fyrra Timoteusarbrævið
Men tann, ið livir eftir lystum sínum, er livandi deyð.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:7 Fyrra Timoteusarbrævið
Hetta skalt tú bjóða, fyri at tey kunnu vera ólastandi.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:10 Fyrra Timoteusarbrævið
hevur vitnisburð um góð verk, hevur fostrað upp børn, víst gestablíðskap, vaskað heilagum um føturnar, hjálpt neyðstøddum, lagt seg eftir øllum góðum verki.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:11 Fyrra Timoteusarbrævið
Men sigst undan ungum einkjum! Tí táið tær í holdligari trá svíkja Kristus, vilja tær giftast –
Fyrra Timoteusarbrævið 5:12 Fyrra Timoteusarbrævið
og hava so tann dóm, at tær hava brotið fyrstu trúgv sína.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:13 Fyrra Timoteusarbrævið
Aftrat hesum læra tær eisini, við tað at tær mala hús úr húsi, at vera latar, ja, ikki bert at vera latar, men eisini at bera sley og blanda seg upp í tað, sum ikki kemur teimum við – og tala so tað, sum tær ikki eiga at tala.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:14 Fyrra Timoteusarbrævið
Tí vil eg, at ungar einkjur skulu giftast, eiga børn, stýra húsi, einki høvi geva mótstøðumanninum til at háða.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:15 Fyrra Timoteusarbrævið
Tí longu hava nakrar vent sær burtur – eftir Satan.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:16 Fyrra Timoteusarbrævið
Hevur onkur trúgvandi, maður ella kvinna, einkjur, so hjálpi tey teimum og lati tær ikki falla samkomuni til byrði – fyri at hon kann hjálpa teimum, ið veruliga eru einkjur!
Fyrra Timoteusarbrævið 5:17 Fyrra Timoteusarbrævið
Hinir elstu, sum eru góðir fyristøðumenn, skulu verða hildnir tvífaldan heiður verdir, mest teir, sum arbeiða í talu og læru.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:18 Fyrra Timoteusarbrævið
Tí skriftin sigur: „Tú mást ikki múlbinda oksan, ið treskir“, og: „Arbeiðsmaðurin er løn sína verdur.“
Fyrra Timoteusarbrævið 5:19 Fyrra Timoteusarbrævið
Tak ikki við klagu móti einum elsta uttan eftir tveimum ella trimum vitnum!
Fyrra Timoteusarbrævið 5:20 Fyrra Timoteusarbrævið
Teimum, ið synda, skalt tú hava at, so allir hoyra, so eisini hinir kunnu hava ótta.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:21 Fyrra Timoteusarbrævið
Eg vitni fyri Gudi og Kristi Jesusi og hinum útvaldu einglum, at tú mást akta eftir øllum hesum uttan fordóm, og at tú einki gert av partakenslu.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:22 Fyrra Timoteusarbrævið
Ver ikki skjótur at leggja hendurnar á nakran, hav ikki lut í syndum annara – halt teg sjálvan reinan!
Fyrra Timoteusarbrævið 5:23 Fyrra Timoteusarbrævið
Drekk ikki longur bert vatn, nei, njót eitt sindur av víni fyri maga tín og tað, sum javnan bagir tær!
Fyrra Timoteusarbrævið 5:24 Fyrra Timoteusarbrævið
Syndirnar hjá summum eru opinberar og fara undan til dóm; men hjá summum koma tær aftaná.
Fyrra Timoteusarbrævið 5:25 Fyrra Timoteusarbrævið
Á sama hátt eru eisini hini góðu verkini opinber; og tey, sum ikki er so við, kunnu tó ikki dyljast.
Fimta Mósebók 14:28 Fimta Mósebók
Triðjahvørt ár skalt tú taka alla tíggjundina av allari grøði tíni tað árið og savna hana saman í býum tínum,
Fimta Mósebók 14:29 Fimta Mósebók
so at Leviturin – sum jú hvørki hevur lut ella arv saman við tær – kann koma, hann og hin fremmandi, hin faðirleysi og einkjan, sum hjá tær búgva, og eta seg mett. Tá skal HARRIN Gud tín signa teg í øllum arbeiði, sum tú fert undir.“
Sálmarnir 82:3 Sálmarnir
„Latið hin arma og faðirleysa fáa rætt, dømið hin neyðstadda og fátæka frían!
Esaias 1:17 Esaias
Lærið at gera gott, leggið tykkum eftir tí, ið beint er, hjálpið hinum kúgaðu, fáið hinum faðirleysa rætt, flytið mál einkjunnar!
Ápostlasøgan 6:1 Ápostlasøgan
Á hesum døgum, táið tal lærisveinanna vaks, byrjaðu Jødarnir, ið talaðu grikskt, at knarra móti Hebrearum um tað, at einkjur teirra fingu minni enn hinar við hina dagligu útbýtingina.
Rutt 2:5 Rutt
So segði Boaz við tann tænara sín, sum var settur yvir tey, ið heystaðu: „Hvørjum hoyrir henda unga kvinnan til?“
Rutt 2:6 Rutt
Tænarin, ið var settur yvir tey, ið heystaðu, svaraði: „Hatta er Móabitkvinnan, ið kom higar við No’omi úr Móabslandi;
Rutt 2:7 Rutt
hon segði: „Loyv mær at sanka upp og savna øks millum bundini eftir teimum, ið heysta!“ So kom hon, og hon hevur hildið á líka síðani tíðliga í morgun inntil nú og hevur ikki hvílt so mikið sum eina løtu.“
Rutt 2:8 Rutt
Tá segði Boaz við Rutt: „Hoyr, dóttir mín! Tú skalt ikki fara og sanka øks á nøkrum øðrum akri; nei, far ikki hiðani, men halt teg hjá gentum mínum her!
Rutt 2:9 Rutt
Hygg eftir, hvar á akrinum tey arbeiða, tey, sum heysta, og far aftan á teimum! Eg havi sagt við dreingirnar, at teir mugu einki gera tær. Og verður tú tyst, so far til íløtini og fá tær at drekka av tí, sum dreingirnir oysa!“
Rutt 2:10 Rutt
Tá fall hon á andlit sítt, boygdi seg til jarðar og segði við hann: „Hvussu ber tað til, at eg havi funnið náði fyri eygum tínum, so tú vísir mær vælvild, tóat eg eri fremmand?“
Rutt 2:11 Rutt
Boaz svaraði henni: „Mær er sagt frá øllum tí, sum tú hevur verið fyri vermóður tína, eftir at maður tín doyði, hvussu tú fórt frá faðir, móður og føðilandi og fórt til eitt fólk, sum tú kendi ikki frammanundan.