astral ferðing

42 versir um "astral ferðing"

Versir

Síða 1 av 1
Seinna Korintbrævið 12:1 Seinna Korintbrævið

Eg má rósa mær, tóat tað er ikki til bata; men nú komi eg til sjónir og opinberingar frá Harranum.

9
Seinna Korintbrævið 12:2 Seinna Korintbrævið

Eg veit mann í Kristusi – um hann var í likaminum, veit eg ikki, ella uttan fyri likamið, veit eg ikki – Gud veit tað – sum fyri fjúrtan árum síðani varð ryktur burtur, líka inn í triðja Himmal.

9
Seinna Korintbrævið 12:3 Seinna Korintbrævið

Og eg veit, at hesin maður – um hann var í likaminum ella uttan fyri likamið, veit eg ikki – Gud veit tað –

9
Seinna Korintbrævið 12:4 Seinna Korintbrævið

at hann varð ryktur burtur, inn í Paradís, og hoyrdi ósigilig orð, sum ikki er menniskja loyvt at tala.

9
Fimta Mósebók 18:10 Fimta Mósebók

Eingin má vera hjá tær, sum letur son sín ella dóttur sína ganga gjøgnum eldin, eingin gandakallur ella spámaður, eingin, sum fæst við at leggja út tekin ella við svartakunst,

5
Fimta Mósebók 18:11 Fimta Mósebók

eingin andamanari, eingin, sum spyr deydningar ella hamar, ella sum leitar sær ráð frá deyðum.

5
Fimta Mósebók 18:12 Fimta Mósebók

Tí ein og hvør, ið slíkt ger, hann er HARRANUM andstygd, og fyri alt slíkt viðurstyggiligt er tað, HARRIN Gud tín rekur tey burtur fyri tær.

5
Fimta Mósebók 18:13 Fimta Mósebók

Ólastandi skalt tú vera fyri HARRANUM Gudi tínum.

5
Prædikarin 12:6 Prædikarin

áðrenn silvurtráðurin slitnar, og gullskálin brotnar, áðrenn krukkan sorast sundur við kelduna, og hjólið fer í sor og dettur niður í brunnin

4
Ezekiel 37:1 Ezekiel

Hond HARRANS kom yvir meg, og HARRIN fór í Andanum út við mær og setti meg niður mitt í dalinum; hann var fullur av beinum.

4
Ezekiel 37:2 Ezekiel

Hann leiddi meg rundan um tey, og eg sá, at tey lógu har í stórari nøgd um allan dalin; tey vóru heilt uppturkað.

4
Ezekiel 37:3 Ezekiel

So segði Hann við meg: „Menniskjasonur! Munnu hesi bein fara at livna upp aftur?“ Eg svaraði: „Harri HARRI – Tú veitst tað!“

4
Ezekiel 37:4 Ezekiel

Tá segði Hann við meg: „Profetera um hesi bein og sig við tey: Tit turru bein! Hoyrið orð HARRANS!

4
Ezekiel 37:5 Ezekiel

So sigur Harrin HARRIN við hesi bein: Eg lati anda koma í tykkum, og tit skulu verða livandi.

4
Ezekiel 37:6 Ezekiel

Eg skal seta sinar á tykkum, lata hold koma á tykkum, draga húð yvir tykkum og geva anda í tykkum, og tit skulu verða livandi – og tit skulu sanna, at Eg eri HARRIN.“

4
Ezekiel 37:7 Ezekiel

Eg profeteraði nú, eins og mær var álagt, og har varð gangur, meðan eg profeteraði; tað fór at braka, og beinini nærkaðust hvørt at øðrum.

4
Ezekiel 37:8 Ezekiel

Eg sá, hvussu sinar og hold komu á tey, og hvussu húð dróst yvir tey uttan yvir hetta; men andi var eingin í teimum.

4
Ezekiel 37:9 Ezekiel

Tá segði Hann við meg: „Profetera og tala til andan – profetera, menniskjasonur, og sig við andan: So sigur Harrin HARRIN: Kom úr ættunum fýra, andi, og blás á hesar dripnu, so teir livna upp aftur!“

4
Ezekiel 37:10 Ezekiel

Eg profeteraði, eins og Hann hevði givið mær boð um, og andin kom í teir, og teir vórðu livandi og reistust á føtur, ovurhonds stórur herur.

4
Ezekiel 37:11 Ezekiel

Síðani segði Hann við meg: „Menniskjasonur! Hesi bein eru alt hús Ísraels. Tey siga jú: „Bein okkara eru uppturkað, og vón okkara er komin upp í einki – tað er úti við okkum!“

4
Ezekiel 37:12 Ezekiel

Profetera tí og sig við tey: So sigur Harrin HARRIN: Eg opni gravir tykkara og lati tykkum, fólk Mítt, koma upp úr grøvum tykkara; og Eg flyti tykkum inn í Ísraelsland.

4
Ezekiel 37:13 Ezekiel

Og tit skulu sanna, at Eg eri HARRIN, táið Eg opni gravir tykkara og lati tykkum, fólk Mítt, koma upp úr grøvum tykkara.

4
Ezekiel 37:14 Ezekiel

Eg skal geva Anda Mín í tykkum, so tit verða livandi, og Eg skal búseta tykkum í landi tykkara – og tit skulu sanna, at Eg, HARRIN, havi talað, og at Eg eisini geri tað, sigur HARRIN.“

4
Efesusbrævið 6:10 Efesusbrævið

Og síðani: Verðið sterk í Harranum og í kraft veldis Hansara!

4
Efesusbrævið 6:11 Efesusbrævið

Latið tykkum í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at standa tykkum móti svikaálopum Djevulsins!

4
Efesusbrævið 6:12 Efesusbrævið

Tí hjá okkum stendur bardagin ikki við blóð og hold, men við tignirnar og veldini, við harrar heimsins í hesum myrkri, við andaher óndskaparins í himmalrúminum.

4
Efesusbrævið 6:13 Efesusbrævið

Farið tí í øll herklæði Guds, so tit kunnu vera ment at gera mótstøðu hin ónda dag og standa eftir at hava vunnið sigur á øllum!

4
Efesusbrævið 6:14 Efesusbrævið

Standið tá gyrd um lendar tykkara við sannleika og latin í brynju rættvísinnar!

4
Efesusbrævið 6:15 Efesusbrævið

Havið sum skógvar á fótunum bardagahugin, ið evangelium friðarins gevur!

4
Efesusbrævið 6:16 Efesusbrævið

Og lyftið umframt alt hetta skjøld trúarinnar! Við honum skulu tit vera ment at sløkkja allar gløðandi pílar hins ónda.

4
Efesusbrævið 6:17 Efesusbrævið

Takið hjálm frelsunnar og svørð Andans – sum er orð Guds,

4
Efesusbrævið 6:18 Efesusbrævið

biðjandi í Andanum eina og hvørja tíð við allari ákallan og bøn, árvakin í tí og altíð áhaldandi og biðjandi fyri øllum hinum heilagu –

4
Rómverjabrævið 8:9 Rómverjabrævið

Tó, tit eru ikki í holdinum, men í Andanum – so satt sum Andi Guds býr í tykkum. Og tann, ið ikki hevur Anda Kristusar, hoyrir ikki Honum til.

3
Onnur Mósebók 20:3 Onnur Mósebók

Tú mást ikki hava aðrar gudar enn Meg.

2
Triðja Mósebók 19:31 Triðja Mósebók

Vendið tykkum ikki til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa! Leitið ikki til teirra, so tit gera tykkum órein við teimum! – Eg eri HARRIN Gud tykkara!

2
Triðja Mósebók 20:6 Triðja Mósebók

Vendir onkur sær til teirra, ið mana upp deyð, og sum spáa, og rennur eftir teimum í trúleysum fráfalli, so skal Eg seta ásjón Mína móti tí menniskja og týna tað úr fólki tess.

2
Jóhannes 3:16 Jóhannes

Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.

2
Jóhannes 3:17 Jóhannes

Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.

2
Kolossibrævið 2:5 Kolossibrævið

Tí um eg so í holdinum eri fráverandi, eri eg tó í andanum hjá tykkum og gleðist við at síggja, hvussu gott skilið er hjá tykkum, og hvussu føst tit eru í trúnni á Kristus.

2
Seinna Timoteusarbrævið 1:7 Seinna Timoteusarbrævið

Tí Gud gav okkum ikki anda mótloysis, men anda kraftar, kærleika og siðprýðis.

2
Opinberingin 4:1 Opinberingin

Síðani fekk eg at síggja dyr vera latnar upp í Himli, og hin røddin, sum eg frammanundan hevði hoyrt tala til mín – eins og ljóð av lúðuri – segði við meg: „Kom upp higar, so skal Eg vísa tær tað, sum hereftir fer at henda!“

2
Opinberingin 4:2 Opinberingin

Við tað sama varð eg ryktur burtur í andanum og fekk at síggja hásæti standa í Himli. Ein sat í hásætinum.

2