arbeiðandi kvinna

Orðtøkini 31:10 Orðtøkini

Dugnaliga konu – hvør finnur hana? Mangan meir enn perlur er hon verd!

32

Orðtøkini 31:11 Orðtøkini

Hjarta mans hennara lítur á hana, og vinningur trýtur ikki.

32

Orðtøkini 31:12 Orðtøkini

Hon ger honum gott og einki ilt allar ævidagar sínar.

32

Orðtøkini 31:13 Orðtøkini

Hon sær til at fáa ull og lín, og hendur hennara arbeiða hugaliga.

32

Orðtøkini 31:14 Orðtøkini

Hon er sum skip keypmansins: Langa leið fer hon eftir breyði sínum.

32

Orðtøkini 31:15 Orðtøkini

Hon fer upp fyri lýsing og gevur húsfólki sínum mat og gentum sínum setning fyri dagin.

32

Orðtøkini 31:16 Orðtøkini

Hon hevur í huga at fáa nakað av jørð – og fær hana; hon plantar víngarð fyri tað, ið hon hevur vunnið við hondum sínum.

32

Orðtøkini 31:17 Orðtøkini

Kraft bindur hon sær sum belti um lendarnar og ger armar sínar sterkar.

32

Orðtøkini 31:18 Orðtøkini

Hon sær, at húshald hennara gongur væl; lampa hennara sløknar ikki um náttina.

32

Orðtøkini 31:19 Orðtøkini

Hon rættir út hendurnar eftir rokkinum, fingrar hennara taka um snælduna.

32

Orðtøkini 31:20 Orðtøkini

Hon rættir hinum neyðstadda hondina, rættir út armarnar móti hinum fátæka.

32

Orðtøkini 31:21 Orðtøkini

Hon er ikki rædd um hús sítt, um so kavi er; tí alt hús hennara er klætt í skarlak.

32

Orðtøkini 31:22 Orðtøkini

Teppi ger hon sær; fínt lín og purpur er klædningur hennara.

32

Orðtøkini 31:23 Orðtøkini

Maður hennara er kendur í býportrunum, táið hann situr saman við hinum elstu í landinum.

32

Orðtøkini 31:24 Orðtøkini

Línskjúrtur ger hon og selur tær, og belti letur hon til keypmannin.

32

Orðtøkini 31:25 Orðtøkini

Klædd í styrki og heiður gongur hon við smíli hini komandi tíð ímóti.

32

Orðtøkini 31:26 Orðtøkini

Hon letur upp munnin við vísdómi, og kærleiksáminning er á tungu hennara.

32

Orðtøkini 31:27 Orðtøkini

Hon hevur eyga við, hvussu gongur í húsi hennara, og letibreyð etur hon ikki.

32

Orðtøkini 31:28 Orðtøkini

Synir hennara stíga fram og prísa hana lukkuliga; maður hennara reisist og rósar henni:

32

Orðtøkini 31:29 Orðtøkini

„Mangar dugnaligar kvinnur eru, men eingin er móti tær!“

32

Orðtøkini 31:30 Orðtøkini

Vænleiki svíkur, og vakurleiki er fáfongd; tann kvinna, sum óttast HARRAN, skal verða róst.

32

Orðtøkini 31:31 Orðtøkini

Lat hana fáa ávøkst handa hennara, og verk hennara skulu prísa henni í býportrunum!

32

Titusarbrævið 2:5 Titusarbrævið

at bera seg sámiliga at, vera reinar, húsligar, góðar, sínum egnu monnum undirgivnar, so orð Guds verður ikki spottað!

23