aðrar trúarskipanir
45 versir um "aðrar trúarskipanir"
Versir
Síða 1 av 1Jóhannes 14:6 Jóhannes
Jesus svaraði honum: „Eg eri vegurin, sannleikin og lívið; eingin kemur til Faðirin uttan við Mær.
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:5 Fyrra Jóhannesarbrævið
Teir eru av heiminum; tí tala teir av heiminum, og heimurin hoyrir teir.
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:6 Fyrra Jóhannesarbrævið
Vit eru av Gudi. Tann, ið kennir Gud, hoyrir okkum; tann, ið ikki er av Gudi, hoyrir okkum ikki. – Av hesum kenna vit anda sannleikans og anda villunnar.
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:7 Fyrra Jóhannesarbrævið
Tit elskaðu! Latið okkum elska hvørt annað! Tí kærleikin er av Gudi, og hvør tann, ið elskar, er føddur av Gudi og kennir Gud.
Fyrra Jóhannesarbrævið 4:8 Fyrra Jóhannesarbrævið
Tann, ið ikki elskar, kennir ikki Gud; tí Gud er kærleiki.
Fyrra Korintbrævið 8:5 Fyrra Korintbrævið
Tí um nú sokallaðir gudar eru – tað veri í himli ella á jørð – sum jú nógvir gudar eru, og nógvir harrar –
Fyrra Korintbrævið 8:6 Fyrra Korintbrævið
so er tó fyri okkum bert ein Gud, Faðirin, sum alt er frá, og sum vit eru til, og ein Harri, Jesus Kristus, sum alt er við, og sum vit eru við.
Jóhannes 13:34 Jóhannes
Nýtt boð gevi Eg tykkum: At tit skulu elska hvør annan; sum Eg havi elskað tykkum, skulu eisini tit elska hvør annan.
Jóhannes 13:35 Jóhannes
Av tí skulu øll sanna, at tit eru lærisveinar Mínir – at tit hava kærleika hvør til annan.“
Galatiabrævið 1:6 Galatiabrævið
Eg undrist á, at tit so skjótt lata tykkum venda burtur frá Honum, ið kallaði tykkum við náði Kristusar, til annað evangelium –
Galatiabrævið 1:7 Galatiabrævið
sum tó einki annað er; bert eru nakrir, sum villa tykkum og vilja rangsnúgva evangelium Kristusar.
Galatiabrævið 1:8 Galatiabrævið
Men um so vit ella eingil av Himli kunnger tykkum annað evangelium enn tað, sum vit hava kunngjørt tykkum – hann veri bannaður!
Galatiabrævið 1:9 Galatiabrævið
Sum vit áður hava sagt, sigi eg nú uppaftur: Kunnger nakar tykkum annað evangelium enn tað, sum tit hava tikið við, so veri hann bannaður!
Galatiabrævið 1:10 Galatiabrævið
Tali eg nú menniskjum til vildar ella Gudi! Ella royni eg at toknast menniskjum! Royndi eg at toknast menniskjum enn, so var eg ikki tænari Kristusar.
Fimta Mósebók 12:29 Fimta Mósebók
Táið HARRIN Gud tín hevur oytt fólkini, ið tú nú fert at reka burt, og tú hevur rikið tey burt og búsett teg í landi teirra,
Fimta Mósebók 12:30 Fimta Mósebók
varða teg tá, at tú letur teg ikki dára og gongur í fótasporum teirra, eftir at tey eru oydd fyri tær, og at tú spyrt ikki eftir gudum teirra og sigur: „Hvussu plagdu hesi fólk at dýrka gudar sínar? – Soleiðis skal eg gera við!“
Fimta Mósebók 12:31 Fimta Mósebók
– Tú mást ikki gera sum tey, táið tú dýrkar HARRAN Gud tín; tí alt tað, ið er HARRANUM andstygd, og sum Hann hatar, tað hava tey gjørt, gudum sínum til heiður, ja, tey brendu enntá synir og døtur sínar, gudum sínum til heiður.
Fimta Mósebók 13:6 Fimta Mósebók
Um bróðir tín – sonur móður tína – ella sonur ella dóttir tín, ella konan í favni tínum, ella vinur tín, ið tú elskar sum tína egnu sál – um onkur av teimum í loyndum lokkar teg og sigur: „Lat okkum fara og dýrka aðrar gudar!“ – slíkar, sum tú og fedrar tínir ikki hava kent,
Fimta Mósebók 13:7 Fimta Mósebók
gudar fólkanna, ið rundan um tykkum búgva, nær hjá tær ella langt frá tær, frá øðrum enda jarðarinnar at øðrum –
Fimta Mósebók 13:8 Fimta Mósebók
tá mást tú ikki eftirlíka tær og ikki lurta eftir honum; tú mást ikki spara, tær má ikki tykjast synd í honum, og tú mást ikki bera í bøtuflaka fyri hann
Fimta Mósebók 13:9 Fimta Mósebók
– nei, tú skalt drepa hann, tú skalt sjálvur vera tann fyrsti, ið lyftir hondini móti honum at taka hann av døgum, og síðani skal alt fólkið gera tað sama!
Fimta Mósebók 13:10 Fimta Mósebók
Tú skalt steina hann til deyða, aftur fyri at hann royndi at lokka teg til fráfall frá HARRANUM Gudi tínum, sum leiddi teg út av Egyptalandi, úr trælahúsinum;
Mika 4:1 Mika
Men á síðstu døgum skal so verða, at fjallið, har hús HARRANS stendur, skal vera grundfest á fjallatindunum, og tað skal standa langt upp um allar hæddir. Hagar skulu fólkini streyma,
Mika 4:2 Mika
ja, mong fólkasløg skulu fara avstað og siga: „Komið, latið okkum fara niðan á fjall HARRANS, til hús Jákups Guds, so Hann kann læra okkum vegir Sínar, og vit kunnu ganga leiðir Hansara!“ – Tí av Zion skal opinbering ganga út, og orð HARRANS úr Jerusalem.
Mika 4:3 Mika
Hann skal døma millum mong fólk og skifta rætt millum veldig fólkasløg, líka til londini longst burtur; svørð síni skulu teir smíða um til plógjørn og spjót síni til víngarðsknívar; tjóð skal ikki longur reiggja svørð móti tjóð, og tær skulu ikki læra seg hernað longur;
Mika 4:4 Mika
nei, tey skulu sita, hvørt undir víntræi sínum og fikutræi sínum, og eingin skal ræða tey – tí muður HARRANS Guds herskaranna hevur talað.
Mika 4:5 Mika
Tí øll fólkasløg ganga, hvørt í navni guds síns, men vit ganga í navni HARRANS Guds okkara, í aldur og allar ævir.
Mika 4:6 Mika
Tann dag – sigur HARRIN – skal Eg savna tað, ið haltar, og sanka saman tað, ið burtur er rikið, og tað, ið Eg havi farið illa við;
Mika 4:7 Mika
tað, ið haltar, skal Eg gera til leivd; tað, ið rikið var langt burtur, skal Eg gera til sterka tjóð. Og HARRIN skal vera kongur yvir teimum á Zionsfjalli, frá nú og í allar ævir.
Mika 4:8 Mika
Og tú, hirðatorn, heyggjur dóttur Zions! Til tín skal tað koma, harradømið, ið fyrr var – tað skal lutast tær, kongadømið yvir dóttur Jerusalem.
Mika 4:9 Mika
Hví rópar tú nú so hart? Er tá eingin kongur í tær? Er ráðgevari tín burtur, síðani verkir eru komnir á teg sum á barnakonu?
Mika 4:10 Mika
Ja, væl mást tú ringjast og geva teg, dóttir Zion, sum barnakona! Tí nú noyðist tú at fara út úr býnum og búgva úti á markini, og tú skalt koma líka til Bábel; har skalt tú verða bjargað; har skal HARRIN loysa teg úr hondum fígginda tína.
Mika 4:11 Mika
Nú hava mong fólkasløg savnað seg móti tær, og tey siga: „Hevði Zion verðið vanhalgað, so eygu okkara kundu havt frægd av at sæð tað!“
Mika 4:12 Mika
– Men tey vita ikki, hvat HARRIN hugsar, og skilja ikki ráð Hansara, at Hann hevur savnað tey saman sum bundi á treskiplássi.
Mika 4:13 Mika
– Reis teg og tresk, dóttir Zion! Tí horn títt skal Eg gera til jarn, og kleyvar tínar skal Eg gera til kopar; tú skalt sora sundur mangar tjóðir, og Eg skal lýsa rán teirra í bann til HARRAN, góðs teirra til Harran yvir allari jørðini.
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 3:17 Jóhannes
Ikki sendi Gud Son Sín í heimin, fyri at Hann skal døma heimin, men fyri at heimurin skal verða frelstur við Honum.
Jóhannes 3:18 Jóhannes
Tann, ið trýr á Hann, verður ikki dømdur; tann, ið ikki trýr, er longu dømdur, tí hann hevur ikki trúð á navn einborna Sonar Guds.
Jóhannes 12:47 Jóhannes
Um onkur hoyrir orð Míni og leggur sær tey ikki á hjarta – hann dømi ikki Eg; tí Eg eri ikki komin at døma heimin, men at frelsa heimin.
Jóhannes 15:16 Jóhannes
Tit hava ikki útvalt Meg, nei, Eg havi útvalt tykkum; og Eg havi sett tykkum til tað, at tit skulu fara út og bera ávøkst, og ávøkstur tykkara skal vara við, so Faðirin kann geva tykkum alt, sum tit biðja Hann um í navni Mínum.
Seinna Tessalonikabrævið 2:9 Seinna Tessalonikabrævið
Koma hansara verður eftir sterku virkan Satans, við øllum mátti lyginnar og teknum og undrum
Seinna Tessalonikabrævið 2:10 Seinna Tessalonikabrævið
og við øllum svikum órættvísinnar fyri tey, sum fortapast, aftur fyri at tey tóku ikki við kærleika til sannleikan, so tey kundu verða frelst.
Seinna Tessalonikabrævið 2:11 Seinna Tessalonikabrævið
Tí sendir Gud teimum sterka villing, so tey trúgva lygnini –
Seinna Tessalonikabrævið 2:12 Seinna Tessalonikabrævið
fyri at tey skulu verða dømd, øll, sum ikki hava trúð sannleikanum, men havt tokka til órættvísina.
Jákupsbrævið 1:26 Jákupsbrævið
Um onkur heldur seg dýrka Gud – og heldur ikki tungu sína í teymum, men dárar hjarta sítt – gudsdýrkan hansara er til einkis.