allvitandi

Hebrearabrævið 4:13 Hebrearabrævið

Eingin skapningur er ósjónligur fyri ásjón Hansara; nei, alt er nakið og bert fyri eygum Hansara, sum vit hava við at gera.

6

Sálmarnir 139:7 Sálmarnir

Hvar skal eg fara undan Anda Tínum, og hvar skal eg flýggja undan ásjón Tíni!

5

Sálmarnir 139:8 Sálmarnir

Fari eg upp til Himmals, so ert Tú har, og reiði eg mær legu í deyðaríkinum – ja, so ert Tú har;

5

Sálmarnir 139:9 Sálmarnir

taki eg veingir morgunroðans, og festi eg búgv við ytsta mark havsins,

5

Sálmarnir 139:10 Sálmarnir

so leiðir hond Tín meg har við, høgra hond Tín heldur mær føstum.

5

Sálmarnir 139:11 Sálmarnir

Og sigi eg: „Myrkrið skal fjala meg, ljósið rundan um meg skal verða nátt!“

5

Sálmarnir 139:12 Sálmarnir

so er heldur ikki myrkrið Tær myrkt, og náttin er bjørt sum dagurin, myrkrið er sum ljósið.

5

Esaias 46:10 Esaias

Eg, sum frá upphavi kunngeri endan og langt frammanundan tað, ið enn ikki hevur hent, Eg, sum sigi: „Ráð Mítt skal ganga út, og alt tað, ið Eg vil, geri Eg!“

5

Sálmarnir 139:1 Sálmarnir

Til songmeistaran. Eftir Dávid. Sálmur. HARRI, Tú rannsakar meg og kennir meg!

4

Sálmarnir 139:2 Sálmarnir

Tú veitst, nær eg siti, og nær eg standi; Tú skilir hugsan mína langan veg.

4

Sálmarnir 139:3 Sálmarnir

Tú hevur greiði á, hvar eg gangi ella liggi, og allar vegir mínar kennir Tú gjølla.

4

Sálmarnir 139:4 Sálmarnir

Tí áðrenn orðið er til á tungu míni – ja, tá veitst Tú tað til fulnar, HARRI!

4

Sálmarnir 139:5 Sálmarnir

Aftanfrá og frammanfrá heldur Tú tvørtur um meg, og Tú leggur hond Tína á meg.

4

Sálmarnir 139:6 Sálmarnir

At skilja hetta er mær ov undurfult; tað er ov høgt, eg eri tað ikki mentur.

4

Matteus 9:4 Matteus

Við tað at Jesus nú sá hugsanir teirra, segði Hann: „Hví hugsa tit ilt í hjørtum tykkara?

3

Onnur Mósebók 4:22 Onnur Mósebók

Tú skalt siga við Farao: „So sigur HARRIN: Ísrael er frumborni sonur Mín.

2

Matteus 6:8 Matteus

Líkist tí ikki teimum! Tí Faðir tykkara veit, hvat tykkum tørvar, áðrenn tit biðja Hann.

2

Fyrra Korintbrævið 7:1 Fyrra Korintbrævið

Nú, viðvíkjandi tí, sum tit skrivaðu um, so er tað manni gott, ikki at nema kvinnu.

2

Opinberingin 2:1 Opinberingin

„Skriva til eingil samkomunnar í Efesus: „Hetta sigur Hann, sum heldur hinum sjey stjørnunum í høgru hond, Hann, sum gongur millum hinar sjey ljósastakarnar av gulli:

2

Opinberingin 2:2 Opinberingin

Eg veit um verk tíni, arbeiði títt og tol títt, og at hini illu ikki verða told av tær. Tú hevur roynt teir, ið siga seg vera ápostlar og eru tað ikki, og tú hevur funnið teir vera lygnarar.

2

Opinberingin 2:3 Opinberingin

Tú hevur tol og hevur havt nógv at bera fyri navns Míns skuld og ert ikki vorðin troytt.

2

Opinberingin 2:4 Opinberingin

Men Eg havi tað ímóti tær, at tú ert farin frá hinum fyrsta kærleika tínum.

2

Opinberingin 2:5 Opinberingin

Hugsa tí um, hvørjum tú ert fallin frá, og vend við og ger somu verk sum áður! Annars komi Eg á teg og skal flyta ljósastaka tín úr staði hansara – um tú vendir ikki við.

2

Opinberingin 2:6 Opinberingin

Men tað hevur tú, at tú hatar verk Nikola’itanna – sum Eg hati við.

2

Opinberingin 2:7 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, honum skal Eg geva at eta av træi lívsins, sum er í Paradísi Guds.“

2

Opinberingin 2:8 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Smyrna: „Hetta sigur hin fyrsti og hin síðsti, Hann, sum deyður var og er vorðin livandi:

2

Opinberingin 2:9 Opinberingin

Eg veit um trongd tína og fátækdóm tín – tó, tú ert rík! – og gudsspottan teirra, ið siga seg vera Jødar og eru tað ikki, men eru sýnagoga Satans.

2

Opinberingin 2:10 Opinberingin

Óttast ikki fyri tí, sum tú skalt líða! Djevulin skal seta nøkur av tykkum í fangahús – fyri at tit skulu verða roynd – og tit skulu hava trongd í tíggju dagar. Ver trúgv til deyðan, so skal Eg geva tær krúnu lívsins!

2

Opinberingin 2:11 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, skal als ikki verða sakaður av hinum øðrum deyða.“

2

Opinberingin 2:12 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Pergamus: „Hetta sigur Hann, sum hevur hitt tvíeggjaða, hvassa svørð:

2

Opinberingin 2:13 Opinberingin

Eg veit, hvar tú býrt – har sum hásæti Satans er – og tú heldur fast við navn Mítt; og táið Antipas var trúfasta vitni Mítt – hann, ið dripin varð hjá tykkum, har Satan býr – enntá á teimum døgum avnoktaði tú ikki trúgv Mína.

2

Opinberingin 2:14 Opinberingin

Men Eg havi eitt sindur ímóti tær: Tú hevur har hjá tær nøkur, ið halda fast við læru Bileams, sum lærdi Balak at leggja ástoyt fyri børn Ísraels – at eta avgudaoffur og dríva siðloysi.

2

Opinberingin 2:15 Opinberingin

Soleiðis hevur eisini tú nøkur, sum á sama hátt halda fast við læru Nikola’itanna.

2

Opinberingin 2:16 Opinberingin

Vend við! Annars komi Eg skjótt á teg og skal berjast við tey við svørði muns Míns.

2

Opinberingin 2:17 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar! – Tann, ið sigrar, honum skal Eg geva av hinum fjalda manna, og Eg skal geva honum hvítan stein, og nýtt navn – skrivað á steinin – sum eingin kennir uttan tann, ið fær tað.“

2

Opinberingin 2:18 Opinberingin

Skriva til eingil samkomunnar í Týatira: „Hetta sigur Sonur Guds, sum hevur eygu eins og eldsloga, og hvørs føtur líkjast skínandi málmi:

2

Opinberingin 2:19 Opinberingin

Eg veit um verk tíni, kærleika tín, tænastu og trúgv tína og tol títt – og hvussu hini síðstu verk tíni eru fleiri enn hini fyrstu.

2

Opinberingin 2:20 Opinberingin

Men Eg havi tað ímóti tær, at tú hevur tol við kvinnuni Jesabel, ið sigur seg vera profetinnu, og sum lærir – og villleiðir tænarar Mínar at dríva siðloysi og at eta avgudaoffur.

2

Opinberingin 2:21 Opinberingin

Eg havi givið henni tíð at venda við, men hon vil ikki venda við frá siðloysi sínum.

2

Opinberingin 2:22 Opinberingin

Eg kasti hana á sjúkalegu; og teir, ið horast við henni, kasti Eg í stóra trongd, um teir venda ikki við frá verkum hennara.

2

Opinberingin 2:23 Opinberingin

Børn hennara skal Eg sláa við deyða, og allar samkomurnar skulu sanna, at Eg eri tann, ið rannsakar nýru og hjørtu; Eg skal geva tykkum, hvørjum eftir verkum sínum.

2

Opinberingin 2:24 Opinberingin

Men við tykkum, hini, sum í Týatira eru, øll tykkum, ið ikki hava hesa læru, tí tit „kenna ikki dýpdirnar“, sum tey siga – ja, dýpdir Satans! – við tykkum sigi Eg: Eg leggi onga aðra byrði á tykkum;

2

Opinberingin 2:25 Opinberingin

haldið bert fast við tað, sum tit hava, inntil Eg komi!

2

Opinberingin 2:26 Opinberingin

Tann, ið sigrar, og sum líka til endan varðveitir verk Míni, honum skal Eg geva vald yvir heidningunum,

2

Opinberingin 2:27 Opinberingin

og hann skal stýra teimum við jarnstavi, eins og leiríløt verða brotin sundur – sum eisini Eg havi fingið tað frá Faðir Mínum;

2

Opinberingin 2:28 Opinberingin

og Eg skal geva honum morgunstjørnuna.

2

Opinberingin 2:29 Opinberingin

Tann, ið oyru hevur, hoyri tað, sum Andin sigur við samkomurnar!““

2

Versir