ákæru-fórtøka / at vraka leiðara úr embæti
55 versir um "ákæru-fórtøka / at vraka leiðara úr embæti"
Versir
Síða 1 av 2Triðja Mósebók 19:15 Triðja Mósebók
Tit mugu ikki gera órætt, táið tit halda rættargang; tú skalt ikki halda við einum, fyri tað at hann hevur lítið at týða, ei heldur fara í part við ein, fyri tað at hann er mektigur; tú skalt døma næsta tín við rættvísi!
Matteus 28:19 Matteus
Farið tí út og gerið øll fólkasløg til lærisveinar, doypið teir til navn Faðirsins, Sonarins og Heilaga Andans,
Matteus 28:20 Matteus
og lærið teir at halda alt, ið Eg havi boðið tykkum! Og Eg eri við tykkum allar dagar, líka til enda tíðarinnar.“
Ápostlasøgan 1:1 Ápostlasøgan
Hina fyrru bókina skrivaði eg, Teofilus, um alt tað, sum Jesus fór undir at gera og læra,
Ápostlasøgan 1:2 Ápostlasøgan
inntil tann dag Hann varð tikin upp, eftir at Hann við Heilaga Andanum hevði givið ápostlunum, sum Hann hevði útvalt, boð.
Ápostlasøgan 1:3 Ápostlasøgan
Fyri teimum hevði Hann eisini, eftir at Hann hevði liðið, víst Seg livandi við mongum prógvum, við tað at Hann í 40 dagar læt teir síggja Seg, og talaði um tað, sum hoyrir ríki Guds til.
Ápostlasøgan 1:4 Ápostlasøgan
Meðan Hann nú var saman við teimum, gav Hann teimum tað boð, at teir skuldu ikki fara úr Jerusalem, men bíða eftir tí, sum Faðirin hevði lovað – „sum tit“, segði Hann, „hava hoyrt Meg tala um.
Ápostlasøgan 1:5 Ápostlasøgan
Tí Jóhannes doypti við vatni; men tit skulu verða doyptir í Heilaga Andanum, áðrenn nógvir dagar eru umlidnir.“
Ápostlasøgan 1:6 Ápostlasøgan
Táið teir nú vóru komnir saman, spurdu teir Hann: „Harri! Er hetta tíðin, táið Tú endurreisir Ísrael ríkið?“
Ápostlasøgan 1:7 Ápostlasøgan
Hann svaraði teimum: „Tað er ikki fyri tykkum at vita tíðir og tímar, sum Faðirin hevur ásett av Sínum egna valdi.
Ápostlasøgan 1:8 Ápostlasøgan
Men tit skulu fáa kraft, táið Heilagi Andin kemur yvir tykkum, og tit skulu vera vitni Míni, bæði í Jerusalem og í øllum Judea og Samaria og líka til enda jarðarinnar.“
Ápostlasøgan 1:9 Ápostlasøgan
Táið Hann hetta hevði sagt, varð Hann tikin upp, meðan teir sóu, og skýggj tók Hann burtur úr eygsjón teirra.
Ápostlasøgan 1:10 Ápostlasøgan
Sum teir nú stardu upp móti himli, í tí Hann fór burtur, stóðu hjá teimum tveir menn í hvítum klæðum.
Ápostlasøgan 1:11 Ápostlasøgan
Teir søgdu: „Tit menn úr Galilea! Hví standa tit og hyggja upp móti himli? Hesin Jesus, sum er tikin upp til Himmals frá tykkum, skal koma aftur, á sama hátt sum tit sóu Hann fara til Himmals.“
Ápostlasøgan 1:12 Ápostlasøgan
Tá fóru teir aftur til Jerusalem av fjallinum, sum kallast Oljufjallið og er nær við Jerusalem, sabbatsferð haðani.
Ápostlasøgan 1:13 Ápostlasøgan
Táið teir vóru komnir hagar, fóru teir upp í salin í erva, har sum teir hildu til – Pætur, Jóhannes, Jákup, Andrias, Filip, Tummas, Bartolomeus, Matteus, Jákup, sonur Alfeus, Símun Zelotes og Judas, sonur Jákup.
Ápostlasøgan 1:14 Ápostlasøgan
Allir hesir hildu á í bønini av einum huga saman við nøkrum kvinnum, Mariu, móður Jesus, og brøðrum Hansara.
Ápostlasøgan 1:15 Ápostlasøgan
Á hesum døgum reistist Pætur mitt ímillum brøðurnar – har var tá savnaður ein flokkur, okkurt um 120 í tali; hann segði:
Ápostlasøgan 1:16 Ápostlasøgan
„Tit menn, brøður! Skriftorðið mátti ganga út, sum Heilagi Andin frammanundan hevði talað við munni Dávids um Judas, sum varð vegvísari teirra, ið tóku Jesus.
Ápostlasøgan 1:17 Ápostlasøgan
Hann var jú roknaður millum okkara og hevði fingið lut í hesi tænastu.
Ápostlasøgan 1:18 Ápostlasøgan
Hann keypti sær nú jarðarstykki fyri lønina, ið hann hevði fingið fyri illgerð sína; og hann datt eftir høvdinum og skrædnaði av um miðju, og allur innvølur hansara kom út.
Ápostlasøgan 1:19 Ápostlasøgan
Hetta varð øllum kunnigt, sum í Jerusalem búgva, og jørðin fekk eisini á teirra egna máli navnið Hakeldama, tað er Blóðjørð.
Ápostlasøgan 1:20 Ápostlasøgan
Skrivað stendur jú í Sálmabókini: „Bústaður hansara leggist í oyði, og eingin veri, sum býr í honum!“ og: „Annar taki embæti hansara!“
Ápostlasøgan 1:21 Ápostlasøgan
Tí eigur ein av monnunum, ið fylgdust við okkum, alla tíðina ið Harrin Jesus gekk inn og gekk út hjá okkum,
Ápostlasøgan 1:22 Ápostlasøgan
líka frá dópi Sínum við Jóhannesi, og til tann dag Hann varð tikin upp frá okkum – ein teirra eigur saman við okkum at verða vitni um uppreisn Hansara.“
Ápostlasøgan 1:23 Ápostlasøgan
Teir settu tá fram tveir, Jósef, sum kallaðist Barsabbas og hevði tilnavnið Justus, og Mattias.
Ápostlasøgan 1:24 Ápostlasøgan
Og teir bóðu soleiðis: „Tú, Harri, sum kennir hjørtu alra! – Vís okkum, hvønn av hesum báðum Tú hevur valt
Ápostlasøgan 1:25 Ápostlasøgan
at taka sætið í hesi tænastu og hesum ápostladómi, sum Judas fór úr fyri at fara til sítt egna stað!“
Ápostlasøgan 1:26 Ápostlasøgan
So kastaðu teir lut teirra millum, og luturin fall á Mattias; hann varð tá roknaður saman við hinum ellivu ápostlunum.
Jóhannes 3:16 Jóhannes
Tí so elskaði Gud heimin, at Hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast, men hava ævigt lív.
Jóhannes 8:44 Jóhannes
Tit eru av einum faðir – Djevulinum – og tit fara at gera tað, sum faðir tykkara lystir. Hann var frá upphavi manndrápari og stendur ikki í sannleikanum; tí sannleiki er ikki í honum. Táið hann talar lygn, talar hann av sínum egna, tí hann er lygnari og faðir lygnarinnar.
Galatiabrævið 1:8 Galatiabrævið
Men um so vit ella eingil av Himli kunnger tykkum annað evangelium enn tað, sum vit hava kunngjørt tykkum – hann veri bannaður!
Kolossibrævið 2:1 Kolossibrævið
Tí eg vil, at tit skulu vita, hvussu nógv stríð eg havi fyri tykkum og fyri tey í Laodikea og fyri øll, sum ikki hava sæð andlit mítt í holdinum
Kolossibrævið 2:2 Kolossibrævið
– fyri at hjørtu teirra skulu verða troystað, so tey verða knýtt saman í kærleika og náa fram til allan ríkdóm hinnar fullu vitsvissu, til kunnskap um loyndarmál Guds, sum er Kristus.
Kolossibrævið 2:3 Kolossibrævið
Í Honum eru allir skattir vísdómsins og kunnskaparins at finna – fjaldir.
Kolossibrævið 2:4 Kolossibrævið
Hetta sigi eg, fyri at eingin skal dára tykkum við lokkandi talu.
Kolossibrævið 2:5 Kolossibrævið
Tí um eg so í holdinum eri fráverandi, eri eg tó í andanum hjá tykkum og gleðist við at síggja, hvussu gott skilið er hjá tykkum, og hvussu føst tit eru í trúnni á Kristus.
Kolossibrævið 2:6 Kolossibrævið
Eins og tit tí hava tikið ímóti Kristi Jesusi, Harranum, livið soleiðis í Honum,
Kolossibrævið 2:7 Kolossibrævið
og verið rótfest og latið tykkum byggja upp í Honum og staðfesta í trúnni, eins og tit eru lærd, og vaksið í henni við takkargerð!
Kolossibrævið 2:8 Kolossibrævið
Síggið til, at eingin er, sum ger tykkum til rán við vísdómi heimsins og fáfongdarvillu, eftir arvalæru manna, eftir barnalærdómi heimsins og ikki eftir Kristusi!
Kolossibrævið 2:9 Kolossibrævið
Tí í Honum býr øll fylling Guddómsins likamliga,
Kolossibrævið 2:10 Kolossibrævið
og tit eru fylt í Honum, sum er høvd als valds og harradømis.
Kolossibrævið 2:11 Kolossibrævið
Í Honum eru tit eisini umskorin við umskering, ið ikki er gjørd við hondum, við at verða latin úr holdslikaminum, við umskering Kristusar –
Kolossibrævið 2:12 Kolossibrævið
grivin við Honum í dópinum, sum tit eisini eru uppreist í saman við Honum, við trúnni á kraft Guds, sum reisti Hann upp frá hinum deyðu.
Kolossibrævið 2:13 Kolossibrævið
Eisini tykkum, sum vóru deyð í syndum tykkara og óumskorna standi tykkara – holdinum – gjørdi Hann livandi við Honum. Hann fyrigav okkum øll misbrot okkara
Kolossibrævið 2:14 Kolossibrævið
og útstrikaði skuldarbrævið móti okkum, sum við boðum sínum gekk okkum ímóti; Hann tók tað burt við at negla tað á krossin.
Kolossibrævið 2:15 Kolossibrævið
Hann avvápnaði tignirnar og valdini og gjørdi tey til skammar fyri eygum alra, táið Hann á krossinum vísti Seg sum sigurharra yvir teimum.
Kolossibrævið 2:16 Kolossibrævið
Latið tí ongan døma tykkum fyri mat ella drekka ella viðvíkjandi høgtíð, sólkomu ella sabbati!
Kolossibrævið 2:17 Kolossibrævið
Hetta er jú skuggi tess, ið koma skuldi; men likamið er Kristusar.
Kolossibrævið 2:18 Kolossibrævið
Latið ongan ræna sigurslønina frá tykkum, um onkur roynir hetta við „eyðmjúkleika“ og eingladýrkan, við tað at hann tekst við tað, sum hann hevur sæð í sjónum – uttan grund uppblástur av holdliga sinni sínum –