áðin Frat
47 versir um "áðin Frat"
Versir
Síða 1 av 1Opinberingin 16:12 Opinberingin
Sætti eingilin helti úr skál síni í hina stóru ánna Eufrat; tá tornaði vatnið í henni upp, so vegurin skuldi verða gjørdur kongunum eystaneftir til reiðar.
Fyrsta Mósebók 15:18 Fyrsta Mósebók
Henda dagin gjørdi HARRIN sáttmála við Ábram og segði: „Avkomi tínum gevi Eg hetta land, frá Egyptalandsá at Stórá, ánni Eufrat,
Opinberingin 9:14 Opinberingin
hon segði við sætta eingilin – hann, ið lúðurin hevði: „Loys hinar fýra einglarnar, ið bundnir eru við hina stóru ánna Eufrat!“
Fyrsta Mósebók 2:10 Fyrsta Mósebók
Ein á rann út úr Eden; hon vatnaði urtagarðin, og síðani skilti hon seg sundur í fýra høvuðsgreinar.
Fyrsta Mósebók 2:11 Fyrsta Mósebók
Hin fyrsta eitur Pison; tað er hon, ið rennur rundan um alt landið Havila, har sum gull er at fáa.
Fyrsta Mósebók 2:12 Fyrsta Mósebók
Gullið í tí landi er gott; har fæst eisini bdellium og sjóamsteinur.
Fyrsta Mósebók 2:13 Fyrsta Mósebók
Onnur áin eitur Gihon; tað er hon, ið rennur rundan um alt landið Kus.
Fyrsta Mósebók 2:14 Fyrsta Mósebók
Triðja áin eitur Hiddekel; tað er hon, ið rennur eystan fyri Assur. Fjórða áin er Frat.
Fimta Mósebók 1:7 Fimta Mósebók
Farið nú avstað og takið leiðina til Amoritafjøll og til øll grannafólk teirra á slættlendinum, í fjallalandinum, í láglendinum, í Suðurlandinum og úti við havið – til land Kána’anita og til Libanon, líka at Stórá, ánni Eufrat!
Josva 1:4 Josva
Frá oyðimørkini og Libanon har norðuri líka at Stórá – ánni Frat* – um alt land Hetita og líka at Stórahavi í vestri skal land tykkara náa.
Esaias 11:15 Esaias
HARRIN skal turka upp vík Egyptahavs og við sterka stormi Sínum lyfta hondini móti Ánni;* Hann skal klúgva hana í sjey greinar, so ein kann fara um tær turrskøddur.
Opinberingin 16:13 Opinberingin
Úr munni drekans, úr munni dýrsins og úr munni lygiprofetsins sá eg koma út tríggjar óreinar andar; teir líktust paddum.
Opinberingin 16:14 Opinberingin
Teir eru illir andar, ið gera tekin; teir fara út til kongarnar á øllum jarðarríki – at savna teir saman til bardagan hin stóra dag Guds hins Alvalda.
Opinberingin 16:15 Opinberingin
– Hygg, Eg komi sum tjóvur! Sælur er tann, ið vakir og varðveitir klæði síni, so at hann kemur ikki at ganga nakin, og skomm hansara verður sædd.
Fimta Mósebók 11:24 Fimta Mósebók
Hvørt stað, ið tit seta fótin á, skal vera ogn tykkara; frá oyðimørkini til Libanon, frá Stórá – ánni Eufrat – at havinum í vestri skal land tykkara náa.
Seinna Sámuelsbók 8:3 Seinna Sámuelsbók
Somuleiðis vann Dávid sigur á Hadadezer, syni Rehob, kongi í Zoba, táið hann fór avstað at fáa sær aftur valdið við Ánna.*
Esaias 46:11 Esaias
– Eg, sum rópi rovfugl eystaneftir, úr landi langt burtur mann, ið skal útinna ráð Mítt; Eg havi sagt tað, og Eg skal eisini lata tað koma, Eg havi upphugsað tað, og Eg skal eisini fullføra tað.
Jeremias 13:1 Jeremias
So segði HARRIN við meg: „Far og keyp tær línbelti og bind tað um lendarnar, men lat tað ikki koma í vatn!“
Jeremias 13:2 Jeremias
Eg keypti tá beltið – eftir orði HARRANS – og bant tað um lendarnar.
Jeremias 13:3 Jeremias
Aðru ferð kom orð HARRANS til mín; Hann segði:
Jeremias 13:4 Jeremias
„Tak beltið, ið tú keypti og hevur um lendarnar, og far til Frat* og fjal tað har í bergskor!“
Jeremias 13:5 Jeremias
So fór eg og fjaldi tað við Frat, sum HARRIN hevði sagt við meg.
Jeremias 13:6 Jeremias
Táið nú long tíð var gingin, segði HARRIN við meg: „Far til Frat eftir beltinum, ið Eg segði við teg at fjala har!“
Jeremias 13:7 Jeremias
Eg fór nú til Frat og gróv upp beltið, haðani sum eg hevði fjalt tað. – Men nú var beltið spilt, tað dugdi einki til.
Jeremias 50:38 Jeremias
Turkur komi yvir vøtn tess! Tey skulu torna upp! – Tí avgudaland er tað, og við ræðuligu avgudum sínum bera tey seg at sum vitleys.
Dániel 10:4 Dániel
Men tann fjórða og tjúgunda í fyrsta mánaði, sum eg stóð við hina stóru á Hiddekel, á áarbakkanum,
Mika 5:2 Mika
Tí gevur Hann tey upp til vanlukku inntil ta tíð, táið hon, ið eiga skal, hevur átt; og teir, ið eftir eru av brøðrum Hansara, skulu koma heimaftur til Ísraelsmenn.
Opinberingin 1:1 Opinberingin
Opinbering Jesu Krists, sum Gud gav Honum, til at vísa tænarum Sínum tað, sum skjótt skal henda. Hann sendi boð við eingli Sínum og kunngjørdi Jóhannesi, tænara Sínum, tað í teknum,
Opinberingin 1:2 Opinberingin
honum, sum hevur vitnað um orð Guds og vitnisburð Jesu Krists – alt, ið hann sá.
Opinberingin 1:3 Opinberingin
Sælur er hann, ið lesur, og sæl eru tey, sum hoyra profetorðið og varðveita tað, sum harí er skrivað; tí tíðin er nær.
Opinberingin 1:4 Opinberingin
Jóhannes – til hinar sjey samkomur í Asia. Náði veri við tykkum og friður, frá Honum, sum er, sum var, og sum kemur, frá hinum sjey andunum, ið framman fyri hásæti Hansara eru,
Opinberingin 1:5 Opinberingin
og frá Jesusi Kristi, hinum trúverda vitni, hinum frumborna av hinum deyðu og Harranum yvir kongum jarðarinnar – Honum, sum elskar okkum og hevur loyst okkum frá syndum okkara við blóði Sínum
Opinberingin 1:6 Opinberingin
og gjørt okkum til kongaríki, til prestar fyri Gudi og Faðir Sínum! Honum veri dýrd og máttur í aldur og allar ævir! Amen.
Opinberingin 1:7 Opinberingin
Hann kemur við skýggjunum, og hvørt eyga skal síggja Hann, eisini teir, sum hava stungið Hann; og allar ættir jarðarinnar skulu gráta sárt yvir Honum. – Ja, amen!
Opinberingin 1:8 Opinberingin
Eg eri alfa og omega,* sigur Gud Harrin, Hann, sum er, sum var, og sum kemur, hin Alvaldi.
Opinberingin 1:9 Opinberingin
Eg, Jóhannes, sum eri bróðir tykkara og havi lut við tykkum í trongdini, ríkinum og tolinum í Jesusi, var í oynni, sum kallast Patmos, fyri orðs Guds skuld, og fyri vitnisburðar Jesu skuld.
Opinberingin 1:10 Opinberingin
Eg kom í burturrykking í andanum dag Harrans og hoyrdi aftan fyri meg harða rødd – eins og lúðrar – ið segði:
Opinberingin 1:11 Opinberingin
„Tað, sum tú sært, skriva tað í bók og send tað til hinar sjey samkomurnar, til Efesus, Smyrna, Pergamus, Týatira, Sardes, Filadelfia og Laodikea!“
Opinberingin 1:12 Opinberingin
Eg vendi mær á at síggja, hvat tað var fyri rødd, ið talaði við meg, og táið eg vendi mær, sá eg sjey ljósastakar av gulli
Opinberingin 1:13 Opinberingin
og millum ljósastakarnar ein, sum líktist menniskjasyni, klæddan í fótsíðan kyrtil og við gullbelti spentum um bróstið.
Opinberingin 1:14 Opinberingin
Høvd og hár Hansara vóru hvít, sum hvít ull, sum kavi, og eygu Hansara sum eldslogi.
Opinberingin 1:15 Opinberingin
Føtur Hansara líktust skínandi málmi, táið hann er gløddur í ovninum, og rødd Hansara var sum ljóð mangra vatna.
Opinberingin 1:16 Opinberingin
Í høgru hond hevði Hann sjey stjørnur; úr munni Hansara gekk út tvíeggjað, hvast svørð; og ásjón Hansara var sum sólin, táið hon skínur í kraft síni.
Opinberingin 1:17 Opinberingin
Táið eg sá Hann, fall eg sum deyður niður fyri føtur Hansara. Men Hann legði høgru hond Sína á meg og segði:
Opinberingin 1:18 Opinberingin
„Óttast ikki! Eg eri hin fyrsti, hin síðsti og hin livandi. Eg var deyður, men hygg, Eg eri livandi í aldur og allar ævir! Eg havi lyklar deyðans og deyðaríkisins.
Opinberingin 1:19 Opinberingin
Skriva tí tað, sum tú sást, bæði tað, sum er, og tað, sum henda skal hereftir,
Opinberingin 1:20 Opinberingin
loyndarmálið um hinar sjey stjørnurnar, sum tú sást í høgru hond Míni, og hinar sjey ljósastakarnar av gulli! – Stjørnurnar sjey eru einglar hinna sjey samkoma, og ljósastakarnir sjey eru sjey samkomur.“