aðgerðarloysur

Orðtøkini 19:15 Orðtøkini

Leti søkkir niður í fastan svøvn, og letingin kemur at hungra.

5

Fyrra Timoteusarbrævið 5:13 Fyrra Timoteusarbrævið

Aftrat hesum læra tær eisini, við tað at tær mala hús úr húsi, at vera latar, ja, ikki bert at vera latar, men eisini at bera sley og blanda seg upp í tað, sum ikki kemur teimum við – og tala so tað, sum tær ikki eiga at tala.

5

Orðtøkini 31:27 Orðtøkini

Hon hevur eyga við, hvussu gongur í húsi hennara, og letibreyð etur hon ikki.

4

Matteus 12:36 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at menniskjuni skulu dómsdagin svara fyri hvørt tómt orð, tey tala.

4

Orðtøkini 12:24 Orðtøkini

Hond hins hugagóða kemur at stýra, men leti verður trælur.

3

Orðtøkini 18:9 Orðtøkini

Tann, sum latur er í arbeiði sínum, er bróðir oyðarans.

3

Prædikarin 10:18 Prædikarin

Táið leti ræður, sjúnka bjálkarnir, og letur ein hendurnar hanga, lekur niður í húsið.

3

Orðtøkini 6:6 Orðtøkini

Far til meyruna, letingi, hygg, hvussu hon ber seg at, og verð vísur!

2

Orðtøkini 6:7 Orðtøkini

Hon hevur hvørki høvdinga, fúta ella harra,

2

Orðtøkini 6:8 Orðtøkini

og kortini ger hon um summarið føði sína til, sankar um heystið mat sín.

2

Orðtøkini 6:9 Orðtøkini

Hvussu leingi ætlar tú at liggja, letingi, nær fert tú at reisast av svøvni?

2

Orðtøkini 6:10 Orðtøkini

[Tú sigur:] „Sova eina løtu enn, dúra eina løtu, halda saman hendur og hvíla eina løtu!“

2

Orðtøkini 6:11 Orðtøkini

– Sum ránsmaður kemur tá armóðin á teg, neyðin sum vápnaður maður!

2

Orðtøkini 14:23 Orðtøkini

Av øllum møðsomum arbeiði vinst okkurt, men tómt tos voldir einki uttan tap.

2

Orðtøkini 24:30 Orðtøkini

Eg kom gangandi fram við mark eins letinga, fram við víngarði eins menniskja, sum einki vit hevði.

2

Orðtøkini 24:31 Orðtøkini

Og veitst tú – alt var undirgingið í tistlum, heilt fjalt av notum, grótgarðurin rundanum lá niðri!

2

Orðtøkini 24:32 Orðtøkini

Eg skoðaði og legði mær tað í huga, eg sá og tók læru av tí:

2

Orðtøkini 24:33 Orðtøkini

[Sigur tú:] „Sova eina løtu enn, dúra eina løtu, halda saman hendur og hvíla eina løtu!“

2

Orðtøkini 24:34 Orðtøkini

– sum ránsmaður kemur tá armóðin á teg, neyðin sum vápnaður maður!

2

Seinna Tessalonikabrævið 3:6 Seinna Tessalonikabrævið

Men tað boð geva vit tykkum, brøður, í navni Harra okkara Jesu Krists, at tit skulu halda tykkum burtur frá hvørjum bróður, sum livir óregluliga og ikki eftir lærdóminum, ið hann fekk frá okkum.

2

Seinna Tessalonikabrævið 3:7 Seinna Tessalonikabrævið

Tit vita jú sjálvir, hvussu eigur at verða fylgt okkum eftir. Vit bóru okkum ikki óregluliga at millum tykkara;

2

Seinna Tessalonikabrævið 3:8 Seinna Tessalonikabrævið

ei heldur ótu vit breyð hjá nøkrum fyri einki; nei, vit arbeiddu við stríði og møði nátt og dag fyri ongum tykkara at vera til byrði.

2

Seinna Tessalonikabrævið 3:9 Seinna Tessalonikabrævið

– Ikki tí vit ikki hava rætt til tað; men vit vildu geva tykkum fyridømi í okkum sjálvum, fyri at tit skuldu fylgja okkum eftir.

2

Seinna Tessalonikabrævið 3:10 Seinna Tessalonikabrævið

Longu táið vit vóru hjá tykkum, góvu vit tykkum jú hetta boð, at vil onkur ikki arbeiða, skal hann heldur ikki eta.

2

Seinna Tessalonikabrævið 3:11 Seinna Tessalonikabrævið

Tí vit hoyra, at nøkur av tykkum liva óregluliga og arbeiða ikki, men fáast við slíkt, sum ikki kemur teimum við.

2

Seinna Tessalonikabrævið 3:12 Seinna Tessalonikabrævið

Slíkum geva vit tað boð og áminna tey í Harranum Jesusi Kristi, at tey arbeiða still og eta sítt egna breyð.

2

Versir