Adam og Eva óhlýða Gudi

Opinberingin 4:3 Opinberingin

Hann, sum sat í tí, var líkur jaspis og sardissteini at síggja, og ælabogi var rundan um hásætið, líkur smaragdi at síggja.

2

Opinberingin 4:4 Opinberingin

Rundan um hásætið vóru 24 hásæti, og í hásætunum sótu 24 elstir, klæddir í hvít klæði og við gullkrúnum á høvdunum.

2

Opinberingin 4:5 Opinberingin

Úr hásætinum gingu út snarljós, røddir og torur, og framman fyri hásætinum brunnu sjey eldkyndlar, sum eru hinir sjey andar Guds.

2

Opinberingin 4:6 Opinberingin

Framman fyri hásætið var eins og glashav, líkt krystali, og mitt fyri hásætinum og rundan um hásætið vóru fýra livandi verur, fullar av eygum fyri framman og fyri aftan.

2

Opinberingin 4:7 Opinberingin

Fyrsta veran var lík leyvu, onnur veran var lík ungtarvi, triðja veran hevði andlit sum menniskja, og fjórða veran var lík flúgvandi ørn.

2

Hinar fýra verurnar høvdu seks veingir hvør, og rundan um og innan vóru tær fullar av eygum. Hvørki dag ella nátt geva tær uppat at siga: „Heilagur, heilagur, heilagur er Harrin Gud, hin Alvaldi, Hann, sum var, sum er, og sum kemur!“

2

Opinberingin 4:9 Opinberingin

Táið verurnar geva Honum dýrd, heiður og tøkk, sum í hásætinum situr, og sum livir í aldur og allar ævir,

2

Opinberingin 4:10 Opinberingin

falla hinir 24 elstu niður fyri Honum, sum í hásætinum situr, og tilbiðja Hann, sum livir í aldur og allar ævir; teir kasta krúnur sínar niður fyri hásætinum og siga:

2

Opinberingin 4:11 Opinberingin

„Verdur ert Tú, Harri og Gud okkara, at fáa dýrd, heiður og mátt! Tí Tú hevur skapt alt, og tí Tú vildi tað, varð tað til, og varð tað skapt!“

2

Opinberingin 5:1 Opinberingin

Í høgru hond Hansara, sum í hásætinum sat, sá eg bókrullu, sum skrivað var á bæði innan og uttan, innsiglaða við sjey innsiglum.

2

Opinberingin 5:2 Opinberingin

Eg sá veldigan eingil, sum rópti við harðari rødd: „Hvør er verdur at lata upp bókrulluna og bróta innsigli hennara?“

2

Opinberingin 5:3 Opinberingin

Hvørki í Himlinum, á jørðini ella undir jørðini var nakar, sum kundi lata upp bókrulluna ella hyggja í hana.

2

Opinberingin 5:4 Opinberingin

Tá græt eg sárliga, tí eingin varð funnin verdur at lata upp bókrulluna ella hyggja í hana.

2

Opinberingin 5:5 Opinberingin

Men ein av hinum elstu segði við meg: „Grát ikki! Leyvan av ætt Juda, rótskot Dávids, hevur sigrað og kann lata upp bókrulluna og hini sjey innsigli hennara.“

2

Opinberingin 5:6 Opinberingin

Tá sá eg mitt ímillum hásætið og hinar fýra verurnar og hinar elstu lamb standa, eins og dripið; tað hevði sjey horn og sjey eygu – tað eru hinir sjey andar Guds, ið sendir eru út um alla jørðina.

2

Opinberingin 5:7 Opinberingin

Tað kom og tók bókrulluna úr høgru hond Hansara, sum í hásætinum sat.

2

Opinberingin 5:8 Opinberingin

Táið tað tók bókrulluna, fullu hinar fýra verurnar og hinir 24 elstu niður fyri lambinum, hvørt við hørpu síni og við gullskálum, fullum av roykilsi, sum er bønir hinna heilagu.

2

Opinberingin 5:9 Opinberingin

Tey sungu nýggjan song og søgdu: „Verdur ert Tú at taka bókrulluna og lata upp innsigli hennara, tí Tú vart dripin og keypti við blóði Tínum Gudi menniskju av øllum ættum, tungumálum, fólkum og fólkasløgum

2

Opinberingin 5:10 Opinberingin

og gjørdi tey til kongaríki og prestar fyri Gudi okkara; tey skulu vera kongar á jørðini!“

2

Opinberingin 5:11 Opinberingin

Og eg sá; og eg hoyrdi rødd mangra eingla rundan um hásætið, verurnar og hinar elstu; tal teirra var 10000 ferðir 10000 og 1000 ferðir 1000.

2

Opinberingin 5:12 Opinberingin

Teir søgdu við harðari rødd: „Verdigt er lambið, hitt dripna, at fáa mátt, ríkdóm, vísdóm, styrki, heiður, dýrd og signing!“

2

Opinberingin 5:13 Opinberingin

Og hvønn skapning, sum er í Himlinum, á jørðini, undir jørðini og á havinum, ja, alt, sum teimum er í, hoyrdi eg siga: „Honum, sum í hásætinum situr, og lambinum tilhoyrir signingin, heiðurin, dýrdin og mátturin í aldur og allar ævir!“

2

Opinberingin 5:14 Opinberingin

– Og hinar fýra verurnar søgdu: „Amen!“ – Og hinir elstu fullu niður og tilbóðu.

2