ábyrgdsemi

26 versir um "ábyrgdsemi"

Versir

Síða 1 av 1
Fyrra Korintbrævið 10:13 Fyrra Korintbrævið

Eingin freisting er komin á tykkum uttan menniskjalig; og Gud er trúfastur, Hann skal ikki lata tykkum verða freistað út um tað, ið tit eru ment; nei, Hann skal saman við freistingini gera eisini útgongdina úr henni, so tit fáa tolt hana.

11
Orðtøkini 13:13 Orðtøkini

Tann, ið vanvirðir orðið, forkemur sær sjálvum, men tann, ið óttast boðið, fær løn.

9
Fyrra Tessalonikabrævið 5:21 Fyrra Tessalonikabrævið

nei, roynið alt, og havið hitt góða eftir!

8
Rómverjabrævið 14:12 Rómverjabrævið

So skal tá hvør av okkum gera Gudi roknskap fyri seg sjálvan.

5
Jákupsbrævið 5:16 Jákupsbrævið

Játtið tí syndirnar hvør fyri øðrum, og biðið hvør fyri øðrum, fyri at tit kunnu verða grødd! Bøn, biðin av rættvísum manni, avrikar nógv, táið hon verður biðin við kraft.

5
Orðtøkini 27:17 Orðtøkini

Jarn brýnir jarn, og eitt menniskjað brýnir annað.

4
Galatiabrævið 6:1 Galatiabrævið

Brøður! Um nú onkur skuldi verðið tikin av fótum av onkrari synd, so hjálpið honum til rættis, tit andaligu, við spakførisanda, og síggj til tín sjálvs, at ikki eisini tú verður freistaður!

4
Galatiabrævið 6:2 Galatiabrævið

Berið hvør annars byrðar, og uppfyllið soleiðis lóg Kristusar!

4
Galatiabrævið 6:3 Galatiabrævið

Tí um onkur heldur seg vera nakað og er tó einki, so dárar hann seg sjálvan.

4
Galatiabrævið 6:4 Galatiabrævið

Nei, ein og hvør royni sítt egna verk! Tá skal hann hava rós sítt, bert eftir tí, sum hann sjálvur er, og ikki eftir tí, sum annar er.

4
Galatiabrævið 6:5 Galatiabrævið

Tí ein og hvør skal bera sína egnu byrði.

4
Fyrra Tessalonikabrævið 5:11 Fyrra Tessalonikabrævið

Áminnið tí hvør annan, og uppbyggið hvør annan – sum tit eisini gera!

4
Matteus 12:36 Matteus

Men Eg sigi tykkum, at menniskjuni skulu dómsdagin svara fyri hvørt tómt orð, tey tala.

3
Matteus 12:37 Matteus

Tí eftir orðum tínum skalt tú verða dømdur rættvísur, og eftir orðum tínum skalt tú verða dømdur sekur.“

3
Lukas 17:3 Lukas

Varðið tykkum! Syndar bróðir tín, so hav at honum, og angrar hann, so fyrigev honum!

3
Prædikarin 4:9 Prædikarin

Betri er at vera sjálvurannar enn einsamallur, tí teir báðir fáa góða løn fyri strev sítt;

2
Prædikarin 4:10 Prædikarin

og um annar fellur, kann hin reisa felaga sín upp aftur. Men vanlukkuliga er hin einsligi staddur; tí fellur hann, er eingin at reisa hann upp aftur!

2
Prædikarin 4:11 Prædikarin

Somuleiðis, táið tveir sova saman, verða teir heitir; men hvussu kann hin einsligi verða heitur!

2
Prædikarin 4:12 Prædikarin

Og um so onkur kann vinna hann, ið einsamallur er, kunnu tveir standa seg ímóti honum; og trífaldur tráður er ikki so góður at slíta.

2
Jeremias 17:10 Jeremias

Eg, HARRIN, Eg rannsaki hjarta og royni nýru – og gevi so einum og hvørjum eftir atburði hansara, eftir ávøksti verka hansara.

2
Ezekiel 18:20 Ezekiel

Tann, ið syndar, skal doyggja; sonurin skal ikki bera misgerð faðirs síns, og faðirin skal ikki bera misgerð sonar síns; rættvísi hins rættvísa skal hvíla yvir honum, og gudloysi hins gudleysa skal hvíla yvir honum.

2
Lukas 12:47 Lukas

Men tann tænari, ið hevur vitað vilja Harra síns, og hevur ikki gjørt í stand ella sett í verk tað, sum Hann vildi, hann skal fáa nógv sløg.

2
Lukas 12:48 Lukas

Men tann, ið ikki hevur vitað hann, og hevur gjørt tað, ið er sløg vert, skal fáa færri. Hvør tann, ið nógv er givið, av honum skal nógv verða kravt, og tann, sum nógv er litið upp í hendur, verður kravdur eftir tess meiri.

2
Seinna Korintbrævið 5:10 Seinna Korintbrævið

Vit skulu jú øll opinberast fyri dómstóli Kristusar, fyri at ein og hvør kann fáa aftur tað, sum gjørt er við likaminum – eftir tí, sum hann hevur gjørt – veri tað gott ella ilt.

2
Hebrearabrævið 4:13 Hebrearabrævið

Eingin skapningur er ósjónligur fyri ásjón Hansara; nei, alt er nakið og bert fyri eygum Hansara, sum vit hava við at gera.

2
Hebrearabrævið 13:17 Hebrearabrævið

Aktið vegleiðarar tykkara, og gerið, sum teir siga tykkum! Tí teir vakja yvir sálum tykkara, sum teir, ið skulu gera roknskap – so teir kunnu gera tað við gleði og ikki suffandi – tað er tykkum ikki til gagn!

2