ábyrgdaraldur

Fimta Mósebók 1:39 Fimta Mósebók

Smábørn tykkara, sum tit søgdu fóru at falla í fíggindahond – børn tykkara, sum í dag ikki duga at gera mun á góðum og illum – tey skulu koma inn hagar, teimum skal Eg geva tað, tey skulu taka tað í ogn.

10

Jákupsbrævið 4:17 Jákupsbrævið

Tann, sum tí veit, hvussu hann skal gera rætt, og ger tað ikki, honum er tað synd.

8

Matteus 19:14 Matteus

Tá segði Jesus: „Latið hini smáu børn koma, forðið teimum ikki at koma til Mín! Tí ríki Himmiríkis hoyrir slíkum til.“

6

Orðtøkini 20:11 Orðtøkini

Longu smádrongurin kennist á tí, sum hann ger, um atferð hansara verður rein og røtt.

4

Esaias 7:16 Esaias

Tí áðrenn drongurin dugir at vraka hitt illa og velja hitt góða, skal vera fólkatómt í landi konganna beggja, sum tú ræðist so.

4

Ezekiel 18:20 Ezekiel

Tann, ið syndar, skal doyggja; sonurin skal ikki bera misgerð faðirs síns, og faðirin skal ikki bera misgerð sonar síns; rættvísi hins rættvísa skal hvíla yvir honum, og gudloysi hins gudleysa skal hvíla yvir honum.

4

Sálmarnir 51:5 Sálmarnir

Tí eg kenni misbrot míni, og synd mín er mær altíð fyri eyga.

3

Sálmarnir 58:3 Sálmarnir

Nei, í hjartanum upphugsa tit tað, sum ónt er, í landinum viga tit út yvirgangsverk handa tykkara.

3

Matteus 18:3 Matteus

og segði: „Sanniliga, sigi Eg tykkum: Venda tit ikki við og verða sum børn, koma tit als ikki inn í ríki Himmiríkis.

3

Lukas 2:42 Lukas

Táið Hann var tólv ára gamal, og tey fóru niðan hagar, sum siður var um høgtíðina,

3

Lukas 2:43 Lukas

og høvdu verið har teir dagarnar, varð drongurin Jesus eftir í Jerusalem, táið tey fóru heimaftur, og foreldur Hansara vistu ikki av tí.

3

Lukas 2:44 Lukas

Tey hugsaðu, at Hann var millum ferðafólkið, og hildu so fram eina dagsferð; og tey leitaðu eftir Honum hjá skyldfólki og kunningum sínum.

3

Lukas 2:45 Lukas

Við tað at tey nú ikki funnu Hann, vendu tey aftur til Jerusalem og leitaðu eftir Honum.

3

Lukas 2:46 Lukas

Táið so tríggir dagar vóru gingnir, funnu tey Hann í templinum, har Hann sat mitt millum lærararnar og bæði lurtaði eftir teimum og spurdi teir.

3

Rómverjabrævið 3:23 Rómverjabrævið

øll hava syndað, og teimum fattast dýrd Guds;

3

Rómverjabrævið 14:12 Rómverjabrævið

So skal tá hvør av okkum gera Gudi roknskap fyri seg sjálvan.

3

Onnur Mósebók 30:14 Onnur Mósebók

Ein og hvør, ið kemur í manntalið – frá tjúguáraaldri og uppeftir – skal lata hesa gávu til HARRAN.

2

Fjórða Mósebók 14:28 Fjórða Mósebók

Sig við teir: „So satt sum Eg livi,“ sigur HARRIN, „tað, ið Eg hoyrdi, at tit ynsktu tykkum*, tað skulu tit fáa!

2

Fjórða Mósebók 14:29 Fjórða Mósebók

Her í oyðimørkini skulu deyðu kroppar tykkara falla, allir tit, ið taldir vórðu, so mangir sum tit eru, frá tjúguáraaldri og uppeftir, tit, ið hava knarrað móti Mær!

2

Fjórða Mósebók 14:30 Fjórða Mósebók

Sanniliga, eingin av tykkum skal koma inn í landið, sum Eg við upplyftari hond havi svorið at geva tykkum at búgva í – eingin uttan Kaleb, sonur Jefunne, og Josva, sonur Nun!

2

Seinna Sámuelsbók 12:23 Seinna Sámuelsbók

Men nú hann er deyður, hví skal eg nú fasta! Kann eg fáa hann aftur! Eg fari til hansara, men hann kemur ikki aftur til mín!“

2

Fyrra Korintbrævið 7:14 Fyrra Korintbrævið

Tí hin vantrúgvandi maðurin er halgaður við konuni, og hin vantrúgvandi konan er halgað við manninum; annars vóru jú børn tykkara órein, men nú eru tey heilag.

2

Versir