666

Opinberingin 13:18 Opinberingin

Her ræður um vísdóm! Tann, ið skil hevur, rokni út tal dýrsins! Tað er tal menniskja – tal tess er 666.

10

Opinberingin 13:1 Opinberingin

Eg sá nú dýr koma upp úr havinum; tað hevði tíggju horn og sjey høvd, á hornum sínum tíggju krúnur og á høvdum sínum nøvn gudsspottanar.

6

Opinberingin 13:2 Opinberingin

Dýrið, ið eg sá, líktist leopardi; føtur tess vóru sum føtur bjarnar, og muður tess sum leyvumuður. Drekin gav tí mátt sín, hásæti sítt og stórt vald.

6

Opinberingin 13:3 Opinberingin

Eg sá eitt av høvdum tess eins og sært til deyða; men ólívssár tess varð grøtt. Og øll jørðin fylgdi undrandi eftir dýrinum.

6

Opinberingin 13:4 Opinberingin

Tey tilbóðu drekan, tí hann hevði givið dýrinum vald, og tey tilbóðu dýrið og søgdu: „Hvør er dýrinum líkur, og hvør er mentur at berjast við tað!“

6

Opinberingin 13:5 Opinberingin

Muður varð tí givin, sum talaði stór orð og gudsspottanir, og tí varð givið vald at halda á 42 mánaðir.

6

Opinberingin 13:6 Opinberingin

Tað læt upp munn sín til spottanir móti Gudi, at spotta navn Hansara, bústað Hansara og tey, sum í Himli búgva.

6

Opinberingin 13:7 Opinberingin

Tí varð givið at berjast við hini heilagu – og sigra tey; og tí varð givið vald yvir hvørji ætt, hvørjum fólki, hvørjum tungumáli og hvørji tjóð.

6

Opinberingin 13:8 Opinberingin

Øll, ið á jørðini búgva, skulu tilbiðja tað, hvør tann, ið ikki, frá tí heimurin varð grundaður, hevur navn sítt skrivað í lívsbók lambsins, ið dripið er.

6

Opinberingin 13:9 Opinberingin

Hevur onkur oyra – hann hoyri!

6

Opinberingin 13:10 Opinberingin

Um onkur herleiðir – hann skal verða herleiddur; drepur onkur við svørði – hann skal verða dripin við svørði. – Her ræður um tol og trúgv hinna heilagra!

6

Opinberingin 13:11 Opinberingin

Eg sá nú annað dýr koma upp – úr jørðini; tað hevði tvey horn eins og lamb, og tað talaði sum dreki.

6

Opinberingin 13:12 Opinberingin

Tað útinnir alt vald hins fyrra dýrs – fyri eygum tess; og tað ger, at jørðin og tey, sum á henni búgva, tilbiðja hitt fyrra dýrið, hvørs ólívssár varð grøtt.

6

Opinberingin 13:13 Opinberingin

Tað ger stór tekin, so at tað enntá fær eld at falla niður av himli á jørðina fyri eygum menniskjanna.

6

Opinberingin 13:14 Opinberingin

Við teknunum, ið tí er givið at gera fyri eygum dýrsins, villleiðir tað tey, sum á jørðini búgva; tað sigur við tey, sum á jørðini búgva, at tey skulu gera mynd av dýrinum, ið fekk sárið av svørðinum – og livdi.

6

Opinberingin 13:15 Opinberingin

Tað fekk vald at geva mynd dýrsins anda, so at mynd dýrsins enntá kundi tala og gera, at øll, ið ikki vildu tilbiðja mynd dýrsins, skuldu verða dripin.

6

Opinberingin 13:16 Opinberingin

Tað fær øll, bæði smá og stór, bæði rík og fátæk, bæði fræls og trælir, at lata seta sær merki á høgru hond ella á pannuna,

6

Opinberingin 13:17 Opinberingin

so at eingin skal kunna keypa ella selja uttan tann, ið hevur merkið, navn dýrsins ella tal navns tess.

6

Seinna Krønikubók 9:13 Seinna Krønikubók

Gullið, ið Sálomo fekk eitt ár, vigaði 666 talentir

2

Opinberingin 12:1 Opinberingin

Stórt tekin sást í Himli: Kvinna, klædd í sólina, við mánanum undir fótunum og krúnu av tólv stjørnum á høvdinum.

2

Opinberingin 12:2 Opinberingin

Hon var við barn og rópti í barnsneyð og føðingarverkjum.

2

Opinberingin 12:3 Opinberingin

Annað tekin sást í Himli: Stórur, eldreyður dreki, sum hevði sjey høvd og tíggju horn og á høvdum sínum sjey krúnur.

2

Opinberingin 12:4 Opinberingin

Hali hansara dró triðingin av stjørnum himmalsins við sær og kastaði tær á jørðina. Og drekin stóð framman fyri kvinnuni, ið eiga skuldi, fyri at gloypa barni hennara, táið hon hevði átt tað.

2

Opinberingin 12:5 Opinberingin

Hon átti dreingjabarn, sum skal stýra øllum fólkasløgum við jarnstavi, og barn hennara varð rykt burtur til Gud og hásæti Hansara.

2

Opinberingin 12:6 Opinberingin

Og kvinnan flýddi út í oyðimørkina; har hevur hon stað, sum av Gudi er gjørt henni til reiðar, at hon har skuldi fáa føði sína 1260 dagar.

2

Opinberingin 12:7 Opinberingin

Bardagi varð í Himli: Mikael og einglar hansara tóku at berjast við drekan, og drekin og einglar hansara bardust.

2

Opinberingin 12:8 Opinberingin

Men teir vóru tað ikki mentir, og stað teirra var ikki longur at finna í Himli.

2

Opinberingin 12:9 Opinberingin

Hin stóri dreki varð kastaður niður, hin gamli ormur, sum kallast Djevulin og Satan, hann, ið villleiðir allan heimin; hann varð kastaður niður á jørðina, og einglar hansara vórðu kastaðir niður við honum.

2

Opinberingin 12:10 Opinberingin

Eg hoyrdi harða rødd í Himli siga: „Nú eru frelsan, mátturin og ríkið vorðin Guds okkara, og veldið hins salvaða Hansara! Tí klagari brøðra okkara er kastaður niður, hann, sum klagaði teir fyri Gudi okkara dag og nátt.

2

Opinberingin 12:11 Opinberingin

Teir hava sigrað hann við blóði lambsins og við orði vitnisburðar síns; teir elskaðu ikki lív sítt – líka til deyðan!

2

Opinberingin 12:12 Opinberingin

Fegnist tí, tit Himlar og tit, sum í teimum búgva! – Vei jørðini og havinum! Tí Djevulin er komin niður til tykkara – í stórari vreiði, tí hann veit, at tíðin, hann hevur, er so stutt!“

2

Opinberingin 12:13 Opinberingin

Táið drekin sá, at hann var kastaður niður á jørðina, legði hann eftir kvinnuni, sum hevði átt dreingjabarnið.

2

Opinberingin 12:14 Opinberingin

Men báðir veingir hinnar stóru arnar vórðu kvinnuni givnir, fyri at hon skuldi flúgva út í oyðimørkina til stað sítt, har hon fær føði sína tíð, tíðir og hálva tíð, burtur frá ásjón ormsins.

2

Opinberingin 12:15 Opinberingin

Tá spýði ormurin vatn úr munninum – eins og á – eftir kvinnuni, fyri at skola hana burtur við ánni.

2

Opinberingin 12:16 Opinberingin

Men jørðin kom kvinnuni til hjálpar; jørðin læt upp munnin og drakk ánna, sum drekin spýði úr munni sínum.

2

Opinberingin 12:17 Opinberingin

Drekin varð vreiður við kvinnuna og fór avstað at berjast við hini av avkomi hennara, tey, sum halda boð Guds og hava vitnisburð Jesusar.

2

Opinberingin 14:1 Opinberingin

Eg fekk nú at síggja lambið standa á Zionsfjalli, og við tí 144000, sum høvdu navn tess og navn Faðirs tess skrivað á pannunum.

2

Opinberingin 14:2 Opinberingin

Eg hoyrdi ljóð úr Himli, sum ljóð mangra vatna og sum ljóðið av harðari toru; ljóðið, ið eg hoyrdi, var sum av hørpuspælarum, ið spæla á hørpur sínar.

2

Opinberingin 14:3 Opinberingin

Teir sungu nýggjan song fyri hásætinum og fyri hinum fýra verunum og hinum elstu; eingin kundi læra songin uttan hinir 144000, sum keyptir eru frá jørðini.

2

Opinberingin 14:4 Opinberingin

Hetta eru teir, ið ikki hava dálkað seg við kvinnum – teir eru sum moyggjar. Hetta eru teir, ið fylgja lambinum, hvar tað so fer. Hesir eru keyptir frá menniskjunum – frumgróður Guds og lambsins.

2

Opinberingin 14:5 Opinberingin

Í munni teirra er eingin lygn funnin – teir eru ólastandi.

2

Opinberingin 14:6 Opinberingin

Eg sá annan eingil flúgva mitt uppi undir himli; hann hevði ævigt evangelium at kunngera teimum, ið á jørðini búgva – øllum tjóðum, ættum, tungumálum og fólkum.

2

Opinberingin 14:7 Opinberingin

Hann segði við harðari rødd: „Óttist Gud, og gevið Honum dýrd! Tí dómstími Hansara er komin; tilbiðið Hann, sum hevur gjørt himmalin, jørðina, havið og vatnkeldurnar!“

2

Opinberingin 14:8 Opinberingin

Uppaftur kom aftan á honum annar eingil, sum segði: „Fallið, fallið er Bábylon hitt stóra, sum hevur givið øllum fólkasløgum at drekka av vreiðivíni horulívs síns!“

2

Opinberingin 14:9 Opinberingin

Triði eingilin fylgdi aftan á teimum; hann segði við harðari rødd: „Tilbiður onkur dýrið og mynd tess – tekur hann merkið á pannuna ella á hondina –

2

Opinberingin 14:10 Opinberingin

so skal hann drekka av vreiðivíni Guds, sum óblandað er skonkt í vreiðibikar Hansara; og hann skal verða píndur við eldi og svávuli fyri eygum hinna heilagra eingla og lambsins.

2

Opinberingin 14:11 Opinberingin

Roykurin av pínu teirra stígur upp í aldur og allar ævir, og tey hava ikki hvíld – hvørki dag ella nátt – sum tilbiðja dýrið og mynd tess, og ein og hvør, sum tekur merki navns tess.

2

Opinberingin 14:12 Opinberingin

Her ræður um tol hinna heilagra, sum halda fast við boð Guds og trúnna á Jesus!“

2

Opinberingin 14:13 Opinberingin

Eg hoyrdi rødd úr Himli; hon segði: „Skriva: Sæl eru hini deyðu, sum doyggja í Harranum hereftir! Ja – sigur Andin – tey skulu hvíla eftir møði sína, og verk teirra fylgja teimum!“

2

Opinberingin 14:14 Opinberingin

Nú fekk eg at síggja hvítt skýggj; á skýnum sat ein, ið líktist menniskjasyni; hann hevði gullkrúnu á høvdinum og hvassan akurknív í hondini.

2

Versir